วันร้ายๆ ของคนดี

ใกล้ๆ 9 โมง ได้รับข้อความจากคนดีว่า "ป๊าอาการแย่มากแล้ว"

รีบโทรกลับไปทันที ... เสียงที่ได้ยินกลับมาเมื่อคนดีรับสาย คือ เสียงสะอื้น ... หายใจเข้าลึกๆ แล้วค่อยๆ ถามอาการ และให้กำลังใจ

คนดีบอกว่า รพ.โทรตามตั้งแต่ยังไม่ 6 โมง บอกว่าป๊าอาการแย่ ให้รีบมา เจ้าหน้าที่ต้องปั๊มหัวใจช่วย ตอนนี้ต้องดูอาการไปก่อน ... ได้ฟังแล้วก็ใจเหี่ยวตามไปด้วย ได้แต่ปลอบใจ และให้กำลังใจ

ราวๆ บ่ายโมงครึ่ง มีข้อความจากคนดีมาบอกว่า "ป๊าเสียแล้ว" ... ประโยคสั้นๆ ที่ทำให้ใจหายวาบ

รีบโทรกลับ ... เสียงสะอื้นหนักกว่ารอบเช้า เตรียมใจไว้แล้ว แต่พอได้ยินก็อดไม่ได้ที่จะใจเหี่ยวตาม ... ทำได้แค่ส่งเสียงปลอบกลับไปตามสาย

หลังจากนั้น ก็ทำหน้าที่แจ้งข่าว ส่งข่าว กระจายข่าว และคอยตอบคำถามเพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ ที่ได้รู้ข่าว ... คอยโทรถามข่าวจากคนดีเป็นระยะ สลับกับตอบคำถามเรื่องรายละเอียดการจัดงานศพ

บอกคนดีไปว่า เย็นนี้เราคงยังไม่เข้าไป ขอเตรียมตัวเก็บเสื้อผ้าก่อน ... จะเข้าไปพรุ่งนี้ แล้วจะไปช่วยงาน ไปอยู่เป็นเพื่อนยาวเลย เพราะสุดสัปดาห์นี้เป็นวันหยุดยาว

เลิกงานก็รีบเข้าเมือง ไปสยามพารากอน เพราะนัดรับของกับกิ๊ก ... เลยได้โอกาสแวะซื้อเสื้อสำหรับใส่ไว้ทุกข์ด้วยเลย

ถึงก่อนเวลานัด รีบช้อปเสื้อผ้าอย่างรวดเร็ว พอถึงเวลานัดก็ได้เสื้อผ้าเรียบร้อย ... หม่ำข้าว พูดคุย รับของเรียบร้อย ก็ได้เวลากลับบ้าน

เตรียมตัวไปปฏิบัติหน้าที่แฟนที่ดีวันพรุ่งนี้