บันทึกการตัดผม

ตัดผม ทำผมแบบจริงจังครั้งล่าสุดก็ราวๆ กลางปี ... ผ่านไปราวๆ 2 เดือน เมื่อกันยาก็ไปเล็มผมมาอีกหน่อย ตัดเหมือนไมได้ตัด เพราะช่างไม่ยอมตัดให้ เล็มจิ๊ดเดียวจริงๆ ... เพราะยังเป็นทรงดีอยู่ จะให้เลี้ยงผมยาวไว้ก่อน อีก 3-4 เดือนค่อยมาเจอกันใหม่


สัปดาห์ก่อน คนดีบ่นว่าผมเริ่มจะยาวแล้ว อยากจะตัดผม ... เราเลยโทรไปเช็คที่ร้านว่าพี่ช่างประจำอยู่รึเปล่า ปรากฎว่า พี่เค้าไปอังกฤษ ยังไม่กลับ ราวๆ วันที่ 20 ให้ลองโทรเช็คอีกที ... วันก่อนโฉบผ่านไปแถวนั้น เลยแวะไปถามว่าจะกลับรึยัง อ๊ะอ้า กลับมาแล้ว ... คนดีเลยนัดคิวตัดผมซะเลย


เราเองก็อยากตัด เพราะรู้สึกว่าผมเริ่มไม่เป็นทรงแล้ว แต่ไม่แน่ใจว่า สระ-ไดร์เสร็จแล้ว จะได้ตัดรึเปล่า ... เลยอาศัยติดสอยห้อยตามไปด้วย ถ้าไม่ตัด ก็คิดว่ามาสระ-ไดร์แล้วกัน


ไปถึงร้าน เราได้สระผมก่อน เพราะผมยาว ใช้เวลามากกว่า ... สระผมเสร็จ ไดร์เรียบร้อย ก็นั่งรอพี่เค้าว่างจากลูกค้ารายอื่น สักพักพี่เค้าโฉบมาดู แล้วสรุปว่า จะคงความยาวเอาไว้ สไลด์ช่วงกรอบหน้า แล้วปล่อยให้ยาวไปเรื่อยๆ ค่อยมาตัดสินใจอีกทีว่าจะทำอะไรต่อ ... งดทำเคมีใดๆ กับผมทั้งสิ้น ไม่ทำสี ไม่ไฮไลท์ ไม่ยืด ปล่อยให้ผมแข็งแรง และรอให้ยาวอย่างที่กะไว้ก่อน ค่อยมาเลือกอีกทีว่าจะดัดลอนสวยๆ หรือ จะยืดผมเงาๆ


ฟังพี่เค้าอธิบายไป เราก็พยักหน้าหงึกหงักไป เพราะตามใจช่างอยู่แล้ว ... ช่างว่ายังไง ก็ว่ายังงั้น พี่จะทำอะไรให้ ทรงไหน ก็ได้ค่ะ เชื่อฝีมือ ... พี่เค้าเริ่มจับปอยผมจากข้างแก้ม ขยับกรรไกร สไลด์ฉับๆ นั่งดูไปเรื่อยๆ เอ๊ะ เอ๊ะ บอกสไลด์นิดเดียว ทำไมผมร่วงเยอะจัง ... สรุปว่าโดนสไลด์ผมไปไม่น้อย ผมข้างหน้าสั้นๆ ปัด ส่วนข้างหลังก็สไลด์ความหนาออกไป ผมบาง เบาหัวดี


ตัดผมเราเสร็จ พี่เค้าก็ย้ายไปตัดผมคนดีต่อ แอบนั่งดู นั่งลุ้นว่าจะได้ทรงอะไร ... คราวนี้ซอยผมออกไปเยอะพอสมควร แต่ยังมีจอนยาว บางๆ ไว้พรางแก้ม แต่ที่แปลกตา และน่าหวาดเสียวคือ ผมข้างหน้าที่ค่อนข้างสั้น เหมือนม้าเต่อ แต่เพราะซอยสไลด์ปลายเบาๆ เลยดูไม่ค่อยเหมือนผมหน้าม้าสักเท่าไหร่ ... เพราะถ้าเป็นม้าเต่อหล่ะก็ คงหน้าตาเหมือนชินจังแน่ๆ เลย


ตัดผมเสร็จก็แวะทำธุระต่อ กล้องก็ไม่ได้ติดมา กว่าจะถึงบ้านก็ปาไปสี่ทุ่มกว่า เลยไม่ได้ถ่ายรูปเก็บไว้เลย ... ไม่มีรูป ก็มาบันทึกลงบล็อกเอาไว้ จะได้จำได้ว่าตัดผมล่าสุดเมื่อไหร่ เพราะพี่เค้านัดอีกที 3-4 เดือนนู่น ... ตัดผมแต่ละครั้ง นาน จนลืม