เปลี่ยนรถ เปลี่ยนคนขับ

จากเดิมที่นั่งโกลดี้ มีคนดีรับหน้าที่คนขับส่วนตัว พาไปไหนมาไหน ... ช่วงนี้เปลี่ยนคนขับใหม่ และเปลี่ยนรถคันใหม่แล้วค่ะ


เพราะช่วงนี้มีภารกิจไปช่วยงานศพคุณลุงทุกเย็น เส้นทางประจำวันก็เลยเปลี่ยนนิดหน่อย ... จากสุทธิสาร - สุทธิสาร เป็น สุทธิสาร - วัดพระศรีฯ บางเขน ... มีระยะทาง กับ กำหนดเวลาสวดพระอภิธรรม ตอน 18.30 น. เป็นตัวแปรด้วย


เพราะวัดนี้สวดตรงเวลา และใช้เวลาสวดค่อนข้างเร็ว ไม่เกิน 19.30 น. เสร็จเรียบร้อย ... เป็นแขกไปสายนิดหน่อย หรือ มาไม่ทันก็ยังไม่เท่าไหร่ แต่เป็นญาติแล้วไปสายนี่ดูไม่ค่อยดีนัก


วันพฤหัสฯ 20 พ.ย. วันแรกของการจัดงาน ลากิจครึ่งวันบ่าย รีบขึ้นแท๊กซี่ เพราะมีพระราชทานน้ำหลวงอาบศพ และรดน้ำศพ ... คนดีที่ติดภารกิจอื่นตามมาทีหลัง


วันศุกร์ 21 พ.ย. กำลังกลุ้มใจว่าจะไปยังไงดี และออกจากออฟฟิศกี่โมงดี ถึงจะดั้นด้นฝ่าการจราจรไปทันเวลา ... ออฟฟิศเลิก 5 โมง เลิกปุ๊บออกปั๊บ จับแท๊กซี่ไปเหมือนเดิมจะทันมั้ย ... หรือว่าจะขอนายออกเร็วสักชั่วโมง โดดขึ้นรถเมล์สาย 107 หรือ 129 นั่งไปสุดสายดี


แล้วฟ้าก็ส่งวีรบุรุษมาช่วย ... เจ้าน้องชายหยุดงานพอดี เลยขี่แมงกะไซ (มอเตอร์ไซค์) มารับ ปัญหาเรื่องพาหนะหมดไป ปัญหาเรื่องเวลาก็หมดไป ... แต่ที่เป็นปัญหาคือ เสี่ยง และ หวาดเสียว เพราะไม่ชอบนั่งมอเตอร์ไซค์ไกลๆ เลย ให้ตายเถอะ


เจ้าน้องชายมาถึงห้าโมงเป๊ะ เข้าห้องน้ำเรียบร้อย ปิดประตูออฟฟิศ คว้าเสื้อคลุมมาใส่กันฝุ่นควัน สวมหมวกกันน็อค พร้อมเดินทาง ... นั่งลุ้นไปตลอดทาง ยังดีที่ใส่กางเกงเลยนั่งคร่อมได้ ไม่ต้องนั่งเบี่ยงเอียงเอวบิดเหมือนเวลาใส่กระโปรง ... ราวๆ 17.40 ก็ถึงวัดอย่างปลอดภัย


ขากลับก็โดดขี้นแมงกะไซเจ้าน้องชายอีก เพราะต้องบอกทางไปร้านประจำ เพราะคนดีตามมาที่วัดไม่ทัน แต่จะกินข้าวด้วย เลยนัดเจอกันที่ร้าน ... หม่ามี้กับพ่อเคยไปแล้ว ก็แยกขึ้นแท๊กซี่ไป ... นั่งซ้อนขากลับก็หวาดเสียว หวั่นใจเหมือนเดิม


วันเสาร์ ออกไปตะลอนทำธุระก่อน คนดีตามมาเจอ ก็ใจดีพาไปส่งที่วัด ... ขากลับก็โดดขึ้นรถเมล์กลับพร้อมหม่ามี้และพ่อ นั่งรถต้นสาย นั่งยาว สบาย


วันอาทิตย์ รอเจ้าน้องชายเลิกงานกลับมาเปลี่ยนเสื้อที่บ้าน แล้วเราก็ซ้อนท้ายเกาะหลังแมงกะไซไปอีกเช่นเคย ... เหมาไป-กลับเหมือนเดิม


ถึงจะนั่งหลายเที่ยว เส้นทางเดิมๆ แต่ก็ยังไม่ชิน เพราะรู้สึกโล่งๆ แปลกๆ พิกล หนังหุ้มเหล็กชัดๆ ... เวลาเจ้าน้องชายพาซอกแซกผ่านไปตามช่องทางระหว่างรถสองคัน ก็ลุ้นทุกที กลัวไปเกี่ยวเอากระจกมองข้างของรถเข้า ... พอผ่านไปใกล้ๆ รถเมล์ โอ๊ย หวาดเสียว กลัวโดนเกี่ยวติดไปจริงๆ ... แล้วยังจะมีควันรถ ฝุ่น กลิ่น ลมตีหน้าอีก โอ้โห คนขี่มอเตอร์ไซค์ และคนซ้อนนี่ลำบากจริงๆ


ถึงจะลำบากและหวาดเสียว แต่ก็คงจะต้องอาศัยเจ้าน้องชายมารับอีก 2 วัน เพราะยังมีสวดอยู่ ... จะอาศัยคนดีก็เกรงใจ เผื่อจะติดธุระกับลูกค้า จะได้ไม่ต้องรีบมา แล้วผจญกับรถติดให้หงุดหงิดใจ จะเจอกันก็ค่อยตามมาเจอแล้วกัน


วันจันทร์ วันอังคาร ก็เป็นอีสาวมอเตอร์ไซค์เหมือนเดิม แต่ลำบากขึ้นตรงที่ใส่กระโปรงไปทำงาน แล้วต้องนั่งเบี่ยงนี่แหละ กว่าจะถึงวัดคงเอวบิด ... วันพุธก็สบาย เพราะงานวันสุดท้ายก่อนจะบรรจุศพเก็บไว้ ลากิจหยุดมาช่วยตั้งแต่เช้า ก็ไม่ต้องซิ่งรถให้หวาดเสียวแล้ว


เปลี่ยนรถ เปลี่ยนคนขับ ชั่วคราวเพราะมีงานเฉพาะกิจ ... งานจบก็กลับสู่เส้นทางเดิม สุทธิสาร - สุทธิสาร กลับมาเจอรถคันเดิม และคนขับหน้าเดิม แถมเป็นคนขับที่น่ารักมากที่สุดด้วย ... คนดีจ๋า ตอนนี้ขอปันใจจาก 4 ล้อชั่วคราวนะจ๊ะ