ระยะหลังได้รับโทรศัพท์เชิญไปเป็นวิทยากรอยู่เรื่อยๆ จนเริ่มชิน เพราะพูดเรื่องที่คุ้นเคยดีอยู่แล้ว และสถาบันที่เชิญไปก็ถิ่นเก่า คณะเรา ม.ที่เราเรียนจบมานั่นเอง เลยตกปากรับคำง่าย สบาย
ล่าสุดก็ได้รับสายโทรศัพท์จาก อ.ที่คุ้นเคย โทรมาขอความช่วยเหลือให้เป็นวิทยากรอีกครั้ง ไปเตรียมความพร้อมให้นักศึกษาที่จะออกไปฝึกงานเหมือนเดิม แต่หัวข้อเปลี่ยนไป ขอเน้นเรื่อง "กิริยา มารยาท และการแต่งตัว"
ได้ยินแล้ว "งง" ค่อนข้างมาก ว่าเรื่องนี้ต้องแยกหัวข้อออกมาเน้นจริงจังด้วยเหรอ มันเป็น common sense ที่น่าจะมีติดตัวเป็นพื้นฐานอยู่แล้วไม่ใช่เหรอ ... ประโยคต่อมาของ อ. ที่ติดต่อมาบอกว่า หน่วยงานต่างๆ ที่ส่งไปมีติงเรื่องนี้มาเหมือนกัน เลยอยากจะยกมาให้นักศึกษารู้ว่าสำคัญ
รับปากไปเป็นวิทยากรแบบมึนๆ ว่าจะเตรียมเนื้อหาไปพูดยังไงดี ... บอกเล่าปากเปล่า พูดไปเรื่อยๆ คงได้ แต่ภาพและเรื่องที่จะประกอบการเล่านี่ซิ จะเอายังไงดี
รับปากไปเป็นวิทยากรแบบมึนๆ ว่าจะเตรียมเนื้อหาไปพูดยังไงดี ... บอกเล่าปากเปล่า พูดไปเรื่อยๆ คงได้ แต่ภาพและเรื่องที่จะประกอบการเล่านี่ซิ จะเอายังไงดี
ยังกลุ้มใจกับเรื่องและภาพประกอบ อ.ท่านเดิมก็โทรมาส่งข่าวบอกว่า จากที่จะเชิญบรรยายครึ่งวัน จะขอเพิ่มเป็นเต็มวันเลย อยากให้พูดเรื่อง "การเตรียมตัวเป็นนักศึกษาฝึกงาน" ด้วย ว่าควรจะเตรียมตัวอะไรบ้าง ... ก็รับปากอีก แล้วก็มานั่งมึนต่อ
รื้อฟื้นความทรงจำตัวเองสมัยจะเป็น นศ.ฝึกงานว่าเตรียมตัวอะไรบ้าง แล้วก็ไปถามน้องๆ ในออฟฟิศ ที่เคยฝึกงาน และทำงานอยู่ ว่าเตรียมตัวยังไง
ฟื้นความทรงจำ เก็บขอมูล ก็มาเตรียมเอกสารประกอบ ต้องทำเนื้อหาใหม่หมด ของเดิมที่มีที่เคยใช้ไปบรรยายนั้น ใช้ไม่ได้ ... เรื่องกิริยา มารยาท และการเตรียมตัวฝึกงาน ก็ทำเนื้อหาเป็นหัวข้อเอาไว้ ส่วนการแต่งกายนั้น เลือกหาภาพประกอบเยอะๆ แล้วพูดเสริมเอา
เนื้อหาพูดพร้อมแล้ว ก็ส่งไปให้น้องฝนที่เลือกไปช่วยพูดลองดูก่อน ... ที่ครั้งนี้เลือกน้องฝนเพราะเพิ่งฝึกงานจบ เริ่มทำงานได้ไม่กี่ปี บอกน้องคร่าวๆ ว่า ไม่ต้องกังวลอะไร จะส่งไปให้ช่วยพูดเป็นบางช่วง หรือช่วงไหนอยากเสริมอะไร ก็เสริมมาได้เลย
ถึงกำหนดก็ไปแต่เช้า ตุนเสบียงรองท้อง แล้วก็เริ่มภารกิจ ... เชิญคณบดีกล่าวเปิดงาน ดูเป็นทางการพอสมควร ทักทายพูดคุยกันสักหน่อย เราก็เริ่มยิงยาวกันเลย พูด พูด พูด และพูด สลับกับส่งไปให้น้องฝนช่วยเสริมบ้าง ... พูดไป เล่าไป ถามไป จบครึ่งวันแรกไปได้แบบไม่เลว
แบตตก อ่อนเปลี้ยเล็กน้อย เพราะเป็นวันแรกของเทศกาลกินเจ ทางคณะเตรียมผัดไทเจกับเต้าหู้ทอดไว้ให้ เลยรอดตาย ... เติมพลังเรียบร้อย ก็กลับเข้าห้องบรรยาย ลุยกันต่อ
ฟื้นความทรงจำ เก็บขอมูล ก็มาเตรียมเอกสารประกอบ ต้องทำเนื้อหาใหม่หมด ของเดิมที่มีที่เคยใช้ไปบรรยายนั้น ใช้ไม่ได้ ... เรื่องกิริยา มารยาท และการเตรียมตัวฝึกงาน ก็ทำเนื้อหาเป็นหัวข้อเอาไว้ ส่วนการแต่งกายนั้น เลือกหาภาพประกอบเยอะๆ แล้วพูดเสริมเอา
เนื้อหาพูดพร้อมแล้ว ก็ส่งไปให้น้องฝนที่เลือกไปช่วยพูดลองดูก่อน ... ที่ครั้งนี้เลือกน้องฝนเพราะเพิ่งฝึกงานจบ เริ่มทำงานได้ไม่กี่ปี บอกน้องคร่าวๆ ว่า ไม่ต้องกังวลอะไร จะส่งไปให้ช่วยพูดเป็นบางช่วง หรือช่วงไหนอยากเสริมอะไร ก็เสริมมาได้เลย
ถึงกำหนดก็ไปแต่เช้า ตุนเสบียงรองท้อง แล้วก็เริ่มภารกิจ ... เชิญคณบดีกล่าวเปิดงาน ดูเป็นทางการพอสมควร ทักทายพูดคุยกันสักหน่อย เราก็เริ่มยิงยาวกันเลย พูด พูด พูด และพูด สลับกับส่งไปให้น้องฝนช่วยเสริมบ้าง ... พูดไป เล่าไป ถามไป จบครึ่งวันแรกไปได้แบบไม่เลว
แบตตก อ่อนเปลี้ยเล็กน้อย เพราะเป็นวันแรกของเทศกาลกินเจ ทางคณะเตรียมผัดไทเจกับเต้าหู้ทอดไว้ให้ เลยรอดตาย ... เติมพลังเรียบร้อย ก็กลับเข้าห้องบรรยาย ลุยกันต่อ
พูดไป เล่าไป ถามไป เหมือนเดิม พยายามเล่า บอก และเสริมสิ่งต่างๆ ที่เห็นว่าจำเป็นและได้ประโยชน์กับนักศึกษาฝึกงานมากที่สุด หวังว่าน้องจะได้อะไร แต่จะไปใช้อะไรได้ดีรึเปล่าก็ได้แต่ลุ้น ... สอบถาม อ. ที่นั่งฟังอยู่ด้วย ก็บอกว่าเนื้อหาดี พูดดี โล่งอกไป แต่ไม่แน่ใจว่าเป็นคำชมตามธรรมเนียมรึเปล่า
หมดวัน หมดแรง กลับถึงบ้านก็สลบ ... นานๆ มาทียังเหนื่อยขนาดนี้ บรรดาอาจารย์ที่สอนอยู่ทุกวัน ต้องเตรียมเนื้อหา ต้องยืน ต้องสอนทั้งวัน จะเหนื่อยขนาดไหน นับถืออาจารย์ทุกๆ ท่านจริงๆ ค่ะ
หมดวัน หมดแรง กลับถึงบ้านก็สลบ ... นานๆ มาทียังเหนื่อยขนาดนี้ บรรดาอาจารย์ที่สอนอยู่ทุกวัน ต้องเตรียมเนื้อหา ต้องยืน ต้องสอนทั้งวัน จะเหนื่อยขนาดไหน นับถืออาจารย์ทุกๆ ท่านจริงๆ ค่ะ
0 ความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น