ขนตาปลอม กับ คนดี

เมื่อวันเสาร์คนดีไปช่วยน้องที่ออฟฟิศเก่าสำรวจเส้นทางเตรียมเวิร์คชอป ... เราเลยว่าง พร้อมกับอารมณ์ตุ่ยๆ พอดีได้ sms จากเครื่องสำอางเจ้าประจำส่งข่าวว่ามีเวิรค์ชอปแต่งตา เลยแวะเข้าไปดู

ผลก็คือ ได้ศึกษาวิธีการแต่งตาเพิ่มอีกนิดหน่อย แต่ที่สำคัญได้ทดลองติดขนตาปลอม ... ซึ่งเป็นอุปกรณ์สำคัญที่เหมาะกับคนขนตาขาดแคลนแบบเรา ... เรียนเสร็จก็เสียเงินไปตามระเบียบ กลับบ้านมาพร้อมกับขนตายาว งอน เด้ง วิ้ง

จริงๆ ซื้อขนตาปลอมราคาไม่กี่บาทมาเก็บไว้หลายคู่ แต่ยังไม่ได้ทดลองติดสักที เพราะติดไม่เป็น ... พอได้เรียนแล้วลองติดก็เห็นว่าตาดูแป๋วแหวว แล้วก็ติดไม่ยากอย่างที่คิด ฝึกบ่อยๆ ก็น่าจะติดง่ายขึ้น

เดินกระพือขนตาทั่วห้าง กลับถึงบ้านก็ยังติดไว้ไม่ยอมถอดออก รอให้คนดีมาดูขนตายาว วิ้ง ... กว่าคนดีจะกลับก็เกือบสามทุ่ม ขนตายังยาว งอน เด้ง วิ้ง ปริ๊งอยู่ แต่หน้าที่แต่งไว้แจ่มแจ๋ว มัน หมอง มัว ไปแล้ว

คนดีเห็นแล้วก็ชมปนเหน็บ หยอก นิดหน่อย ... เลยขยันหันไปกระพือขนตาใส่ คนดีก็รับมุข บอกว่ากระพือจนจะเป็นพายุแล้ว

เช้าวันอาทิตย์ ตื่นมาอาบน้ำ แต่งตัว แต่งหน้าเตรียมออกข้างนอก ... ก็คว้ามาสคาร่ามาปัดขนตา คนดีเลยทักว่า "ไม่ติดขนตาปลอมเป็น พัชรา เยาวราช อีกเหรอจ๊ะ" ได้ยินแล้วก็นึกว่าคนดีเล่นมุข แต่รู้สึกแหม่งๆ ว่าคนดีพลาดจริงๆ

เลยหันไปถามว่า "พัชรา เยาวราช นี่ใครคะ"

"ก็ดาราสมัยก่อน ที่ตาโตๆ ขนตาวิ้งๆ ไงตัวเอง ไม่รู้จักเหรอ"

"เอ่อ เค้าชื่อ เพชรา เชาวราษฎร์ ไม่ใช่เหรอคะ"

"อ้าว เหรอ เค้าเรียกผิดเหรอ" แล้วก็ทำหน้าเขินๆ จ๋อยๆ ... เราหัวเราะชอบใจ แล้วย้ำว่าให้รออ่านเรื่องนี้ในบล็อกได้เลย

คนดีจ๋า ... คุณจะเรียกชื่อใคร หรือเรียกอะไรผิดๆ แปลกๆ ให้เค้าเก็บมาอัพบล็อกได้อีกรึเปล่าคะ