ย้อนหลัง @ นาฏยศาลา หุ่นละครเล็ก

เนื่องจากวันที่ 15 ที่ผ่านมา ไม่ได้มีการฉลองเล็กๆ ตามธรรมเนียม เพราะคนดีไม่อยู่ ... เลยขยับมาฉลองย้อนหลังกันอีกวันนึงแทน หม่ำของอร่อยตามธรรมเนียม แต่ที่พิเศษขึ้นมาอีกนิด ตรงที่ดูโชว์ด้วย


ซื้อบัตรเข้าชมหุ่นละครเล็ก จากงานไทยเที่ยวไทยเอาไว้ ... ตอนแรกกะว่าจะดูช่วงปลายปีเพราะอากาศเย็น สบายดี จะได้เดินเล่นสวนลุมไนท์เพลินๆ ด้วย ... แต่ยุ่งวุ่นวายกันทั้งคู่ เลยผลัดไปก่อน เลื่อนไปก่อน จนมานึกขึ้นได้ว่า บัตรจะหมดอายุเดือนหน้า งั้นต้องหาโอกาสใช้ซะแล้ว


โทรสำรองที่นั่งล่วงหน้า 1 วัน รับหมายเลขจอง แล้วก็ไปก่อนเวลารอบฉาย ... กะว่าจะไปหาอะไรหม่ำแถวนั้น เราไม่ค่อยหิว ส่วนคนดีค่อนข้างหิว และบ่นอยากกินก๋วยเตี๋ยว ... ไปถึงสวนลุมไนท์ฯ แวะซื้อขนม ของว่างให้ลูกหมาโม่ แล้ววนหาที่จอดรถ


จอดรถเรียบร้อยก็เดินไปที่ โรงละครก่อนเลยค่ะ ไปแจ้งยืนยันตั๋ว และรับหมายเลขที่นั่ง ... คนดีลังเลว่าจะออกไปเดินหาอะไรหม่ำข้างนอก หรือจะหม่ำตรงร้านอาหารของโรงละครเลย สุดท้ายเพื่อความสะดวก ก็หม่ำซะตรงนี้แล้วกัน


หวั่นใจเล็กๆ ว่า อาหารจะออกมารสชาติเอาใจชาวต่างชาติ เพราะส่วนใหญ่เห็นชาวต่างชาตินั่งทานกันอยู่ค่อนข้างเยอะ แต่ก็ต้องลองดู ... สลัดทูน่า ยำวุ้นเส้น เส้นใหญ่ผัดขี้เมากุ้ง ที่เสิร์ฟมาในจานสไตล์ไทยๆ ... หน้าตาก็ดูเข้าที แล้วรสชาติหล่ะ ลองตักชิม อืมมมม ใช้ได้ ผัดขี้เมา กับ ยำ รสจัดจ้านแบบถูกปากคนไทย


เสียดายที่ไม่ได้หยิบกล้องติดไป เลยไม่ได้ถ่ายรูปอาหารไว้ ... กินอิ่มก็ได้เวลาเข้าไปดูหุ่นละครเล็กพอดี เพราะลืมเอากล้องมา เลยไม่ต้องฝากกล้องเอาไว้ด้านนอก เนื่องจากไม่อนุญาตให้บันทึกภาพระหว่างที่มีการแสดง ก็สบายไป ... แต่ก็มาเสียดายทีหลังที่ไม่ได้ถ่ายรูปกับหุ่นละครหลังจากการแสดงจบแล้ว


การแสดงที่ดูวันนี้ ตอน "กำเนิดพระคเณศ" ... ได้แผ่นพับเรื่องย่อก่อนจะเข้าชมการแสดง
แต่เรื่องย่อที่เอามาลง คัดลอกมาจาก http://www.thaipuppet.com เว็บไซต์ของ นาฏยศาลา หุ่นละครเล็ก (โจ หลุยส์) ค่ะ


เมื่อพระอิศวรสูญสิ้นพระสตีผู้เป็นชายาไป พระองค์ได้สละซึ่งทุกสิ่งทุกอย่างและบำเพ็ญเพียรทรมานตนอยู่เพียงลำพัง ... ครานั้นอสูรตารกา จึงคิดการณ์จะเป็นใหญ่ เผ้าทำพิธีบูชาพระพรหม จนได้รับพรให้มีฤทธิ์เดชเก่งกล้ากว่าใครในสามโลก มีเพียงบุตรแหล่งพระอิศวรเท่านั้นที่จะสังหารอสุรีได้


ครั้นได้รับพรแล้ว ตารกากำเริบจิต พาพลพรรคอสุราขึ้นมาราวีกับเหล่าเทวาบนสรวงสวรรค์ ... พระอินทร์จึงรีบรุดไปแจ้งเหตุแก่กระพรหม พระพรหมจึงให้พระกามเทพไปอัญเชิญพระแม่อุมาปารวตี ซึ่งแท้จริงแล้ว คือพระสตีกลับชาติการเกิด ให้ได้ประสบพักตร์กับพระอิศวร ให้พระกามเทพแผลงปุบผศรไปต้องอุราพระอิศวร จนเกิดความรักในพระแม่อุมา และได้วิวาห์ครองคู่กัน


ระหว่างพระอิศวรเสด็จไปบำเพ็ญเพียร พระแม่อุมาอยู่กับนางวิชยาแต่เพียงลำพัง สดับเสียงอันสะเทือนเลื่อนลั่นในชั้นฟ้า จึงสอบถามจนรู้ว่าตารกากำลังฮึกเหิมรุกรานเหล่าเทวา นางวิชยาจึงทูลว่า พระอุมาน่าจะมีบริวารไว้คุ้มครององค์ ... พระอุมาจึงได้สร้างพระกุมารขึ้นเมื่อคราสรงน้ำ โดยปั้นจากเหงื่อไคล แล้วอัญเชิญพระคงคามาสรงวารี จนได้เทวกำเนิดเป็นพระกุมาร


พระอุมาให้พระกุมารนั้นเฝ้าหน้าทวารา มิให้ผู้ใดล่วงเข้ามาได้ ครั้นเมื่อพระอิศวรเสด็จกลับมาพบกุมารน้อยขวางกั้นมิให้เข้าสู่ด้านในได้ ความพิโรธบังเกิด ... ในที่สุดพระอิศวรจึงใช้ตรีศูรขว้างไปถูกเศียร่ของพระกุมารนั้นขาดลอยหายไป ... พระอุมาออกมาเห็นเหตุการณ์ จึงโศกเศร้ายิ่งนัก ทูลแก่พระอิศวรว่า นั่นคือบุตรอันเกิดจากตน พระอิศวรจึงให้พระวิสสุกรรมเร่งรุดไปทางทิศตะวันตก เพื่อหาเศียรมาต่อชีวีให้พระกุมา


พระวิสสุกรรมไม่พบเศียรของพระกุมาร จึงได้นำเศียรช้างมาแทน พระอิศวรทำพิธีต่อเศียรให้กุมารและประทานชื่อให้ว่าพระคเณศ ... จากนั้นพระอินทร์ได้ทูลเรื่องอสูรตารกา พระอิศวรจึงให้พระคเณศไปปราบ เพื่อความผาสุกของสามโลก ตารกาจึงสิ้นชีพ พระคเณศจึงเป็นมหาเทพที่เคารพมาจนถึงปัจจุบัน


โชว์สวยดีค่ะ หุ่นละครเล็กเคลื่อนไหวได้เหมือนมีชีวิต ต้องชมความสามารถ ในการชักเชิดหุ่นอย่างพร้อมเพรียงกันของผู้เชิดทั้ง 3 ต่อหุ่น 1 ตัว ... จังหวะการก้าวเท้า การเดิน การแสดง พร้อมเพรียงและทำให้หุ่นมีชิวิตได้จริงๆ


องค์ประกอบการแสดงอื่นๆ ก็ครบถ้วนดีค่ะ ... วงดนตรีบรรเลงสดๆ พร้อมกับการขับเล่าเรื่อง ใช้เทคนิค แสง สี เสียง ช่วยประกอบให้โชว์ดูน่าสนใจ ... แต่เสียอยู่หน่อยตรงที่ ข้อความภาษาอังกฤษ ที่เล่าเรื่องราวระหว่างการแสดงนั้น ตัวเล็กไปนิดนึง


ราคาค่าบัตรเข้าชมสำหรับคนไทยอยู่ที่ 400 บาท ต่อ คน ก็นับว่าคุ้มค่ะ ... ลองคำนวณเป็นค่าแรงของผู้ที่เชิดหุ่นก็คุ้มแล้วค่ะ เพราะหุ่นตัวนึง ใช้ผู้เชิด 3 คน นี่ตลอดโชว์ น่าจะใช้ผู้เชิดราวๆ 12-15 คน สลับกันไปมา ... ตัวหุ่นก็มีความประณีต งดงาม รายละเอียดเล็กๆ น้อยๆ เยอะแยะกว่าจะทำมาเป็นหุ่นได้ ... แล้วนี่ได้ไปดูในราคาพิเศษ คุ้มยิ่งกว่าคุ้มค่ะ


เราสองคนเห็นพ้องต้องกันว่า น่าจะกลับมาดูการแสดงอีก อาจจะพาผู้ใหญ่ที่บ้านใครมาดูด้วย ... เสียดายที่สุด ที่ไม่ได้ติดกล้องไป เลยต้องหาโอกาสกลับมาใหม่อีกครั้ง