คนดีมอบหมายภารกิจ ช่วงที่คนดีไปงานลูกค้าที่เชียงใหม่ 18-19 ม.ค. ให้เอานาฬิกาเรือนที่สายขาดไปส่งซ่อม ... เป็นการเอาคืน เหมือนที่เราเคยมอบภารกิจให้คนดีจัดการระหว่างที่ไม่อยู่ ... ทำเป็นบ่นนิดๆ หน่อยๆ แต่ก็ยอมไปจัดการให้ เพราะจะได้ไปเดินช้อปปิ้ง
ถึงเซ็นทรัลลาดพร้าว ก็ตรงดิ่งไปเคาเตอร์ของนาฬิกาเจ้าปัญหาก่อนเลย เช็คราคาค่าเปลี่ยนสาย และ สอบถามรายละเอียดเพิ่ม แล้วโทรแจ้งคนดี ... สรุปว่า ยังไม่ส่งซ่อม คนดีขอกลับมาหาใบรับประกันก่อน แล้วค่อยส่งซ่อมทีเดียว ... ภารกิจของคนดีเสร็จแล้ว ก็เริ่มต้นช้อปปิ้ง
คราวนี้มีรุ่นน้องตามมาด้วย น้องจะมาหาซื้อเครื่องสำอางเพื่อเตรียมแต่งหน้ารับปริญญา ... เนื่องจากพี่ๆ ลงมติว่า หัดแต่งหน้าเองเอาไว้ แล้วแต่งหน้าเองดีกว่า เก็บตังค์ไปใช้อย่างอื่นที่จำเป็นแทน ... เพราะยังมีเวลาอีก 1 เดือน ในการฝึกฝีมือ ฝีแปรงให้คุ้นเคย เพียงแต่ซื้อของเพิ่มเล็กๆ น้อยๆ เท่านั้น ... เราเลยไปเดินคุม และเดินให้คำแนะนำ ให้ซื้อของที่ขาดและจำเป็นต้องใช้เท่านั้น
ภารกิจคุมน้องซื้อของเรียบร้อย ก็แยกย้ายกันไป ... ได้เวลาเริ่มต้นภารกิจของเราสักที นั่นก็คือ บุกแผนกชุดชั้นใน ... ตั้งใจจะมาซื้อเสื้อในค่ะ เพราะที่ใช้อยู่ปัจจุบัน บางตัวถึงกำหนดต้องปลดระวางแล้ว ... มาเดินสำรวจแบบรวดเร็วไปแล้วครั้งนึง วันนี้เตรียมตัวมาบุก ตามหา และพร้อมลองค่ะ เพราะทุกครั้งที่ซื้อเสื้อใน ต้องลองทุกครั้งค่ะ ถึงจะเป็นแบรนด์เดิมที่เคยใช้ แต่แบบที่เปลี่ยนไป การตัดเย็บที่ต่างไป ก็อาจจะทำให้ขนาดเสื้อในไม่พอดีเหมือนเดิม
เริ่มต้นที่ bsc ที่ใช้ประจำ รุ่นที่เคยใช้โดนโละจากราว เปลี่ยนเป็นคอลเลคชั่นใหม่แล้ว แต่ยังไม่เข้าตา ... เหลือบไปเห็นรุ่นเดิมที่เคยใช้ อยู่ในพื้นที่เซลล์ รีบดิ่งไปดู ราคาลดลงเหลือ สามร้อยนิดๆ แต่ไม่มีไซส์ที่ใส่ประจำค่ะ หมดแล้ว หมดเลย ... งั้นก็ตั้งต้นสำรวจแบบนับ 1 เลยแล้วกัน เดินวนไปตามชุดชั้นในแบรนด์ต่างๆ เพื่อมองหาแบบที่ต้องการ เจอที่โดนใจจริงๆ อยู่ไม่เท่าไหร่
เลยวนไป วาโก้ แบรนด์ที่คุ้นเคย ... แบบที่มีเพชรวิบวับ ลูกไม้ มีลวดลาย ตัดทิ้ง มองหาแต่แบบเรียบๆ เท่านั้น พนักงานเข้ามาแนะนำก็หยิบมาให้ลอง ... 2 ตัวที่ลอง ทั้งทรง แบบ ขนาด ไม่โดนใจเลยสักอย่าง ... ตัดสินใจกลับไป bsc เจ้าประจำดีกว่า
เดินวนๆ ๆ จนเจอแบบที่พอจะเข้าตา และใกล้เคียงกับแบบเดิมที่ใช้ แจ้งขนาด แล้วหยิบเข้าไปลอง 2 ตัว ... โอ๊ะ โอ๋ ทำไมมันไม่พอดีเหมือนเคยหล่ะ
ออกจากห้องลองมาแจ้งพนักงาน ขอปรับขนาด ลองปรับทั้งคัพ และ รอบตัว ... หยิบเข้าไปลองอีก 2 ตัว ตัวที่เปลี่ยนรอบตัวแต่คัพเดิม หลวมไป ตัวที่เปลี่ยนคัพแต่รอบตัวเท่าเดิม โอเค ... อ้าว เฮ้ย ทำไมเป็นอย่างนี้ นี่ฉันอ้วนขึ้นจนอกขยาย หรือว่า การตัดเย็บเปลี่ยนไป จนทำให้คัพเดิมที่เคยใช้ใส่ไม่พอดี ... ระหว่างที่ฉงนสงสัย ก็ใส่เสื้อไปด้วย ใส่เสื้อเสร็จพนักงานมาร้องถามหา พร้อมกับยื่นเสื้อในอีกรุ่น อีกแบบมาให้ลอง
ถอดเสื้อลองอีกรอบ ก็ใส่ได้พอดีนะ แต่ไม่ชอบทรงนี้ ... เปลี่ยนกลับชุดเดิม แล้วเดินออกมา ตัดสินใจจะจ่ายตังค์ ... พนักงานบอกว่า แบบที่ชอบ ขนาดที่พอดี มีแค่สีเดียว เอ้า ตัวเดียวก็ตัวเดียว ... แล้วสักพักพนักงานก็บอกว่า จะลองเช็คสต็อครุ่นที่ลองตอนแรกให้ แต่เป็นอีกสีนึงนะ เอ้า โอเค จัดมา หามา
ระหว่างรอก็เดินวนๆ ดูไปเรื่อยๆ พร้อมกับบ่นงึมงัมกับตัวเอง ว่าทำไมถึงใส่คัพเดิมไม่ได้ ทั้งที่ตัวที่ใส่มาก็คัพเดิม แล้วทำไมตัวใหม่ที่ซื้อกลับต้องปรับคัพเพิ่มขึ้น ... พอปรับคัพเพิ่ม ก็หาแบบ หาไซส์ที่ชอบยาก เสียอารมณ์ที่สุด ... เดินงึมงัมกับตัวเองสักพัก พนักงานก็เดินยิ้มแป้นมา ยื่นเสื้อในแบบที่เลือกตอนแรก แต่เปลี่ยนสีมาให้ ... ถือเข้าไปลองอีกตัว
ลองแล้ว ใส่ได้สบายดี ... เอ้า ตกลงซื้อ 2 ตัว ตอนแรกกะว่าจะมาซื้อ 3-4 ตัว แต่หาแบบ หาคัพ อย่างที่ชอบยากเหลือเกิน ได้เท่านี้ก็เอาเท่านี้ก่อน
นั่งรถกลับบ้านก็ยังสงสัยไม่เลิก ว่า ฉันอ้วนขึ้น หรือ เค้าตัดเสื้อในเล็กลง ... ไม่เคยซื้อเสื้อใน แล้วเจอคัพอก ที่เป็นปัญหาคับอกเลย ก็คิดว่าโชคดีแล้วที่แม่ให้มาพอเหมาะไม่มาก ไม่น้อยไป ... นี่เป็นครั้งแรกที่ต้องเจอปัญหาคัพอกแบบนี้ ... เฮ้ออออ
ถึงเซ็นทรัลลาดพร้าว ก็ตรงดิ่งไปเคาเตอร์ของนาฬิกาเจ้าปัญหาก่อนเลย เช็คราคาค่าเปลี่ยนสาย และ สอบถามรายละเอียดเพิ่ม แล้วโทรแจ้งคนดี ... สรุปว่า ยังไม่ส่งซ่อม คนดีขอกลับมาหาใบรับประกันก่อน แล้วค่อยส่งซ่อมทีเดียว ... ภารกิจของคนดีเสร็จแล้ว ก็เริ่มต้นช้อปปิ้ง
คราวนี้มีรุ่นน้องตามมาด้วย น้องจะมาหาซื้อเครื่องสำอางเพื่อเตรียมแต่งหน้ารับปริญญา ... เนื่องจากพี่ๆ ลงมติว่า หัดแต่งหน้าเองเอาไว้ แล้วแต่งหน้าเองดีกว่า เก็บตังค์ไปใช้อย่างอื่นที่จำเป็นแทน ... เพราะยังมีเวลาอีก 1 เดือน ในการฝึกฝีมือ ฝีแปรงให้คุ้นเคย เพียงแต่ซื้อของเพิ่มเล็กๆ น้อยๆ เท่านั้น ... เราเลยไปเดินคุม และเดินให้คำแนะนำ ให้ซื้อของที่ขาดและจำเป็นต้องใช้เท่านั้น
ภารกิจคุมน้องซื้อของเรียบร้อย ก็แยกย้ายกันไป ... ได้เวลาเริ่มต้นภารกิจของเราสักที นั่นก็คือ บุกแผนกชุดชั้นใน ... ตั้งใจจะมาซื้อเสื้อในค่ะ เพราะที่ใช้อยู่ปัจจุบัน บางตัวถึงกำหนดต้องปลดระวางแล้ว ... มาเดินสำรวจแบบรวดเร็วไปแล้วครั้งนึง วันนี้เตรียมตัวมาบุก ตามหา และพร้อมลองค่ะ เพราะทุกครั้งที่ซื้อเสื้อใน ต้องลองทุกครั้งค่ะ ถึงจะเป็นแบรนด์เดิมที่เคยใช้ แต่แบบที่เปลี่ยนไป การตัดเย็บที่ต่างไป ก็อาจจะทำให้ขนาดเสื้อในไม่พอดีเหมือนเดิม
เริ่มต้นที่ bsc ที่ใช้ประจำ รุ่นที่เคยใช้โดนโละจากราว เปลี่ยนเป็นคอลเลคชั่นใหม่แล้ว แต่ยังไม่เข้าตา ... เหลือบไปเห็นรุ่นเดิมที่เคยใช้ อยู่ในพื้นที่เซลล์ รีบดิ่งไปดู ราคาลดลงเหลือ สามร้อยนิดๆ แต่ไม่มีไซส์ที่ใส่ประจำค่ะ หมดแล้ว หมดเลย ... งั้นก็ตั้งต้นสำรวจแบบนับ 1 เลยแล้วกัน เดินวนไปตามชุดชั้นในแบรนด์ต่างๆ เพื่อมองหาแบบที่ต้องการ เจอที่โดนใจจริงๆ อยู่ไม่เท่าไหร่
เลยวนไป วาโก้ แบรนด์ที่คุ้นเคย ... แบบที่มีเพชรวิบวับ ลูกไม้ มีลวดลาย ตัดทิ้ง มองหาแต่แบบเรียบๆ เท่านั้น พนักงานเข้ามาแนะนำก็หยิบมาให้ลอง ... 2 ตัวที่ลอง ทั้งทรง แบบ ขนาด ไม่โดนใจเลยสักอย่าง ... ตัดสินใจกลับไป bsc เจ้าประจำดีกว่า
เดินวนๆ ๆ จนเจอแบบที่พอจะเข้าตา และใกล้เคียงกับแบบเดิมที่ใช้ แจ้งขนาด แล้วหยิบเข้าไปลอง 2 ตัว ... โอ๊ะ โอ๋ ทำไมมันไม่พอดีเหมือนเคยหล่ะ
ออกจากห้องลองมาแจ้งพนักงาน ขอปรับขนาด ลองปรับทั้งคัพ และ รอบตัว ... หยิบเข้าไปลองอีก 2 ตัว ตัวที่เปลี่ยนรอบตัวแต่คัพเดิม หลวมไป ตัวที่เปลี่ยนคัพแต่รอบตัวเท่าเดิม โอเค ... อ้าว เฮ้ย ทำไมเป็นอย่างนี้ นี่ฉันอ้วนขึ้นจนอกขยาย หรือว่า การตัดเย็บเปลี่ยนไป จนทำให้คัพเดิมที่เคยใช้ใส่ไม่พอดี ... ระหว่างที่ฉงนสงสัย ก็ใส่เสื้อไปด้วย ใส่เสื้อเสร็จพนักงานมาร้องถามหา พร้อมกับยื่นเสื้อในอีกรุ่น อีกแบบมาให้ลอง
ถอดเสื้อลองอีกรอบ ก็ใส่ได้พอดีนะ แต่ไม่ชอบทรงนี้ ... เปลี่ยนกลับชุดเดิม แล้วเดินออกมา ตัดสินใจจะจ่ายตังค์ ... พนักงานบอกว่า แบบที่ชอบ ขนาดที่พอดี มีแค่สีเดียว เอ้า ตัวเดียวก็ตัวเดียว ... แล้วสักพักพนักงานก็บอกว่า จะลองเช็คสต็อครุ่นที่ลองตอนแรกให้ แต่เป็นอีกสีนึงนะ เอ้า โอเค จัดมา หามา
ระหว่างรอก็เดินวนๆ ดูไปเรื่อยๆ พร้อมกับบ่นงึมงัมกับตัวเอง ว่าทำไมถึงใส่คัพเดิมไม่ได้ ทั้งที่ตัวที่ใส่มาก็คัพเดิม แล้วทำไมตัวใหม่ที่ซื้อกลับต้องปรับคัพเพิ่มขึ้น ... พอปรับคัพเพิ่ม ก็หาแบบ หาไซส์ที่ชอบยาก เสียอารมณ์ที่สุด ... เดินงึมงัมกับตัวเองสักพัก พนักงานก็เดินยิ้มแป้นมา ยื่นเสื้อในแบบที่เลือกตอนแรก แต่เปลี่ยนสีมาให้ ... ถือเข้าไปลองอีกตัว
ลองแล้ว ใส่ได้สบายดี ... เอ้า ตกลงซื้อ 2 ตัว ตอนแรกกะว่าจะมาซื้อ 3-4 ตัว แต่หาแบบ หาคัพ อย่างที่ชอบยากเหลือเกิน ได้เท่านี้ก็เอาเท่านี้ก่อน
นั่งรถกลับบ้านก็ยังสงสัยไม่เลิก ว่า ฉันอ้วนขึ้น หรือ เค้าตัดเสื้อในเล็กลง ... ไม่เคยซื้อเสื้อใน แล้วเจอคัพอก ที่เป็นปัญหาคับอกเลย ก็คิดว่าโชคดีแล้วที่แม่ให้มาพอเหมาะไม่มาก ไม่น้อยไป ... นี่เป็นครั้งแรกที่ต้องเจอปัญหาคัพอกแบบนี้ ... เฮ้ออออ
8 ความคิดเห็น:
อ่านแล้วน่าอิจฉาออกค่ะ อยากมีปัญหาคับอกคับใจมั่งจัง เพราะหันหน้า ใครๆ ก้อหาว่าวะวายหันหลังทุกที ฮืออออ U_U
ขนาดไซส์เล็กสุด บางทียังหลวมไปเลยอ่ะค่ะ รอบตัวได้นะ แต่พื้นที่ตรงเต้าหลวมโพรกเลย แง๊ Y_Y
มีปัญหาเรื่องคัพอกให้ได้คับใจบ่อยๆค่ะ
ตะก่อนตอนผอมๆเคยหน้าอก 30 ไม่ต้องเลือก เพราะเอาคัพเล็กสุดก็ใส่ได้ พออ้วนขึ้นบวกกับโตเป็นสาวขึ้น คัพก็ขยายไปตามขนาดตัว แต่พอลดน้ำหนักลง คัพดันไม่ลงตามมาด้วย ก็เลยกลายเป็นคนมีปัญหาคัพอกไปซะงั้น บางคนอาจจะอยากมี แต่คนมีอย่างพัชก็อยากมีน้อยๆ เพราะรู้สึกใส่อะไรก็โป๊ง่ายชะมัด -"-
^^
มันเป็นปัญหาคับอกจริง ๆ ด้วย
........อิอิ
พิมก็มีปัญหาค่ะ
แต่ว่า คัพเล็กไป
ทำไงให้ คัพอกคับใจ มั่งค่ะเนี่ย
^^
อ่านแล้ว ทำให้พี่ถึงกับรื้อชุดชั้นในออกมาโละเลยทีเดียว นับที่จะทิ้งได้ห้าตัว แต่ว่า ไม่มีตังค์ซื้อใหม่นี่สิ....
ที่นี่เสื้อในตัวละหลายสิบปอนด์ จะแพงไปถึงไหนก๊านนนนนนน Argh!!!!!!!
วันนี้คุณตั๊กพาทัวร์ แผนกชั้นในแหะ
ปัญหาคัพอกจริงๆคุณพี่
แต่ผมเจอหลายคัร้งแล้วนะครับ ที่ซื้อรุ่นเดิมแล้วมันดันใส่บ่ได้ ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไม ได้แต่ปลอบใจตัวเองว่า เออน่า วัสดุมันคงเปลี่ยนไป เราไม่ได้อ้วนน5555+
ก็นะ ....ซะขนาดนั้น...คริ คริ
กวาง กิ๊ก Number2
แสดงความคิดเห็น