เตือนความจำ

คบกันมา 7 ปีกว่า ก็ต้องปรับกันทั้งคู่ จะได้อยู่ด้วยกันได้สบายๆ ค่ะ ... แค่ปรับเท่านั้นนะคะ ไม่เปลี่ยน เพราะถ้าใครต้องเปลี่ยนตัวเองมากไป เดี๋ยวเหนื่อยเกินค่ะ ... แค่ปรับเพื่อหาจุดที่ลงตัว ให้อยู่ด้วยกันได้อย่างสบายทั้งคู่ก็พอค่ะ

จะปรับก็ต้องคุยกันค่ะ ... คบกันมานานขนาดนี้ก็คุยกันหลายรอบ คุยกันหลายเรื่องค่ะ คุยเรื่องเดิมบ้าง คุยเรื่องใหม่บ้าง แล้วแต่เหตุการณ์ค่ะ ... คุยกันแล้ว ก็ต้องมีเตือนความจำกันบ้างค่ะ จะได้ไม่ละเลย และไม่หลงลืม

ที่ต้องคุย ต้องเตือนความจำ เพราะไม่อยากปล่อยทิ้งไว้ให้ค้างคาใจ เดี๋ยวเรื่องเล็กกลายเป็นเรื่องใหญ่ค่ะ ... ไหนๆ ก็เตือนความจำแล้ว เลยเอามาบันทึกลงไว้ เผื่อคนดีเปิดอ่านจะได้ไม่ลืมค่ะ

- ไม่ได้เจอกันทุกวัน ... รับได้ค่ะ เรื่องงานก็ยุ่งจะแย่แล้ว และยังต้องจัดสรรเวลาให้ที่บ้านด้วย ... แต่ถ้าเจอกันแล้ว อยู่ด้วยกัน ขอให้เป็นเวลาคุณภาพ

- จัดสรรเวลางาน เวลาส่วนตัว ... เพราะงานที่ทำไม่มีเวลากำหนดแน่นอน แล้วยังเป็นคนดีที่ดูแลลูกค้าเต็มที่เหมือนเป็นเพื่อนกัน เรื่องไหนช่วยได้ก็ช่วยเต็มที่ ... แต่อย่าช่วยดูแลลูกค้าจนลืมกัน เพราะเวลาที่มีให้กันน้อยลงเยอะแล้ว ช่วยจัดสรรให้ดีด้วย ไม่งั้นมีโวย

- ไม่ได้รับ-ส่ง ตลอดเวลา ... รับได้ค่ะ บ้านกับออฟฟิศอยู่ใกล้นิดเดียว ไป-กลับเองได้สบายมาก ... หรือนัดเจอกันข้างนอก ให้ออกไปหา ถ้าสะดวกสบายกว่า ไม่ต้องเสียเวลาวนไปวนมา ก็ไม่มีปัญหาค่ะ

- นัดแล้วเลื่อนนัด ... ถ้าเป็นเหตุจำเป็น เรื่องงาน เรื่องที่บ้าน รับได้ค่ะ ไม่เกเร ไม่งอแง ... แต่ถ้านัดกันล่วงหน้าไว้แล้ว มีนัดซ้อนที่ไม่สมเหตุสมผลแทรกเข้ามา ไม่ยอมนะคะ ถ้าจะเลื่อนนัดต้องมีการชดเชยค่ะ

- โทรศัพท์คุยกันน้อยลง ... รับได้ค่ะ เข้าใจว่ามีเรื่องให้จัดการเยอะแยะ ... ขอแค่โทรหากันบ้างตามสมควร เพราะแค่อยากรู้ว่าสบายดีมั้ย ปลอดภัยดีรึเปล่า ขอเวลาแค่ไม่กี่วินาทีโทรหากันแค่นั้นก็พอ

- บอกว่ายุ่งจนไม่มีเวลาโทรหากัน ... อันนี้รับไม่ได้ค่ะ ทุกคนมี 24 ชั่วโมงเท่ากัน ขึ้นอยู่กับการจัดสรรเวลา ถ้ามีเวลาเข้าห้องน้ำ มีเวลาพักกินข้าว ก็ขอแค่ 10-20 วินาทีโทรหากันสักหน่อยก็พอ

- จัดสรรเวลาพิเศษเล็กๆ น้อยๆ ... ที่ผ่านมาไม่ว่าจะเป็นทริปไหนๆ ทำอะไร กินข้าวร้านไหน เราจัดการเองหมด ... นานๆ ทีช่วยจัดการวางแผนเล็กๆ น้อยๆ โทรจองโต๊ะให้บ้าง เป็นคนริเริ่มบ้าง อย่างที่เคยทำแต่เว้นวรรคไปนานแล้ว รื้อฟื้นกลับมาทำนิดๆ หน่อยๆ จะปลื้มมากค่ะ

เรื่องพวกนี้หยิบมา พูดกัน คุยกัน เตือนกัน เป็นครั้งคราวเพราะไม่อยากให้ละเลยค่ะ ... แต่ก็ไม่พูดทุกครั้งที่รู้สึก เพราะดูจู้จี้งี่เง่าเกินไป แต่จะให้ปล่อยไปเลยไม่พูดเลย เดี๋ยวคนดีจะเข้าใจว่าเรารับได้ ไม่รู้สึกอะไร ก็ไม่ดี ... เพราะหลายเรื่อง บางครั้ง บางที "เข้าใจ แต่รับไม่ได้ค่ะ" เลยต้องขอคุยกันสักหน่อย

จริงๆ ก็เรื่องเล็กๆ น้อยๆ นะคะ แต่เรื่องเล็กๆ นี่หล่ะค่ะ คุยกันไม่รู้เรื่องก็กลายเป็นเรื่องใหญ่ได้ ... อยู่กันมานาน และอยากจะอยู่กันไปอีกนาน ก็ต้องคุยกันค่ะ

คนดีขา ... เข้าใจใช่มั้ยคะ