It's happened to be a closet

It's happened to be a closet ร้านชื่อย้าว ยาว นี่หล่ะค่ะ ที่ทำให้เสียน้ำตาไปเมื่อวันก่อน ... เสียน้ำตา เพราะตั้งใจเต็มที่ว่าจะได้กินของอร่อย แต่ไปเจอว่าร้านย้ายไปแล้ว หูย อกหักดังเป๊าะ

พลาดอดหม่ำไปเมื่อวันศุกร์ ทำใจว่าค่อยไปวันหลังก็ได้ จนเริ่มนิ่ง อาการโหยหาลดลง ... มาจิตหลุดคืนวันอาทิตย์ เพราะดูรายการที่นี่หมอชิต เห็นพี่คิ้มทำสปาเกตตี้ ต่อมอยากกินสปาเกตตี้ที่อักเสบยังไม่หายดี เลยออกอาการโหยหาอีกครั้ง ... หงุงหงิงผ่านเอ็มเอสเอ็นไปรำพึงกับคนดีว่าอยากกิน และอาลัยอาวรณ์ร้านนี้อีกแล้ว

คนดีก็ใจดีจริงๆ เสนอกลับมาว่า "ไปกินวันพรุ่งนี้เลยมั้ยหล่ะ" ... เห็นประโยคนี้แล้วตาลุกวาว ละล่ำละลัก ตกลงทันที

แต่เป็นการตกลงแบบระแวงไปด้วย เพราะวันจันทร์เป็นวันลอยกระทง กลัวว่าร้านจะปิดมั้ย กลัวว่าจะมีใครไปปิดร้านใช้งานรึเปล่า กลัวคนจะเยอะ ... จนย้ำคนดีว่า ช่วยโทรเช็คก่อนได้มั้ยคะ จองไว้ได้มั้ย เพราะถ้าไปถึงหน้าร้านแล้ว ถูกร้านแล้วด้วย แล้วเจอร้านปิด หรือมีเหตุให้อดกินอีกหล่ะก็ มีอันยืนน้ำตาตกกลางห้างแน่ๆ

ระหว่างทำงานตลอดวัน ไม่หวังเลยว่าจะได้ไปกิน คิดอยู่ตลอดว่าอาจจะมีเหตุให้อด จะได้ไม่หวังมาก และจะไม่ผิดหวัง อกหักโครมใหญ่เหมือนครั้งก่อนอีก ... จนใกล้เลิกงานได้เจอหน้าคนดี ใจถึงเริ่มระทึกอีกครั้ง

นั่งรถไฟใต้ดิน ไปต่อ บีทีเอส ตั้งใจเดินเข้าเอมโพเรี่ยม สวนทางกับผู้ใหญ่และเด็ก ทั้งคนไทยและต่างชาติ ที่กำลังเตรียมตัวไปลอยกระทง ... แต่เราตั้งใจไปหม่ำ ในวันลอยกระทง

เดินไปก็ลุ้นไปว่าจะมีเหตุให้อดรึเปล่าน้อ ... จนเดินไปถึงหน้าร้าน เห็นร้านเปิด มีโต๊ะว่าง หัวใจก็พองฟูทันทีค่ะ ตื่นเต้น ตื่นเต้น จะได้หม่ำของอร่อยแล้ว

รู้จักร้านนี้เมื่อ 2-3 ปีก่อน จากการแนะนำของลูกค้าคนดี ไปหม่ำครั้งแรกก็ติดใจทันที แล้วก็เว้นว่างไม่ได้ไปอีกเลย ... แต่เป็นร้านที่ประทับใจ และอยู่ในความทรงจำตลอดค่ะ

คนดีปล่อยให้เราสั่งอาหารเลย เมนูร้านนี้เป็นกระดานแผ่นบางอันโต มีตัวหนังสือรายการอาหารหลายรูปแบบหลายไซส์ ทำให้อ่านยากสักหน่อยค่ะ ... ใช้เวลาพิจารณาสักนิด ก็ตัดสินใจได้ค่ะ

เริ่มต้นด้วย ขนมปังหลายชนิดเป็นของว่างจากทางร้าน อร่อยทุกอย่างค่ะ ... ขนมปังที่มีหน้า เยี่ยม ขนมปังกระเทียม หอม อร่อย ส่วนขนมปังเพลน ก็มีถั่วแทรกอยู่ด้วย เนื้อขนมปัง ไม่ร่วนเกินไป ไม่นุ่มเกินไป ไม่เหนียวเกินไป ไม่กรอบเกินไป กินเดี่ยวๆ ก็อร่อย จิ้มกับซุปก็เยี่ยมค่ะ

ซุปเห็ด เนื้อเนียน รสกลมกล่อม ได้กลิ่นเห็ดเต็มๆ แค่เติมพริกไทยลงไปสักนิดก็ลุยได้เลยค่ะ ... คนดีติว่ากลิ่นเห็ดแรงไปนิดนึง แต่ก็กวาดเกลี้ยงค่ะ

ซีซาร์สลัดกับพาร์ม่าแฮม ... จานนี้หล่ะค่ะ คือซีซาร์สลัดที่รอคอย น้ำสลัดกลมกล่อม ผักสดกรอบ พาร์ม่าแฮมเนื้อนุ่มหอมเค็มกำลังดี แม้แต่ขนมปังกรูตองที่โรยมายังรสดีเลยค่ะ ... ตักเข้าปากเคี้ยวก็อมยิ้มแก้มตุ่ยได้เลยค่ะ

ปิดท้ายด้วยจานหลัก คาโบนารา ตอนแรกกังวลว่าเนยนมจะเข้มข้นไปจนเลี่ยนรึเปล่า ... แต่ไม่เลยค่ะ หอม อร่อย กลมกล่อมกำลังดี ครีมข้นมันแต่กินได้เพลิน ... แบ่งกันสองคนได้กำลังดี ไม่เลี่ยนค่ะ

จัดการเกลี้ยงทุกอย่าง หัวใจที่ฟุบ เหี่ยว หุบ ไปเมื่อวันศุกร์ ก็กลับมาพองฟูม่ชีวิตชีวาอีกครั้ง ... คนดีเห็นเราหน้าบานเป็นกระด้งแล้ว เลยชวนไปเดินชมบรรยากาศลอยกระทงที่สวนเบญจศิริ เราที่ไม่ชอบคนเยอะๆ วุ่นวายแบบนี้ ยอมไปเดินเบียดคนได้โดยไม่บ่นค่ะ

แต่ไปเดินวนดูบรรยากาศนิดเดียว ก็ชวนกันกลับค่ะ ไม่ได้ลอยกระทง เพราะรู้สึกว่าต้องรอประธานในพิธีมาเปิดงานก่อนถึงจะลอยกระทงได้ ซึ่งไม่รู้ว่าจะเปิดพิธีตอนไหน ... เราเองไม่ได้ลอยกระทงมาหลายปีแล้ว และไม่ค่อยอินกับการลอยกระทงเท่าไหร่ เลยไม่รู้สึกอะไรค่ะ แค่เห็นบรรยากาศคึกคักก็พอแล้ว

แค่ภารกิจที่ตั้งใจมาสำเร็จสมหวัง ก็มีความสุขแล้วค่ะ ... บอกแล้วค่ะ ว่าเรื่องกินเรื่องใหญ่ แล้วกินของอร่อยเนี่ย เรื่องใหญ่มากค่ะ