หวัด...ฮัดชิ้ว

บ่ายๆ วันอาทิตย์ 29 สิงหา จู่ๆ ก็จามฮัดชิ้วเป็นชุด ... ชุดแรกคิดว่าสงสัยจะแพ้อะไร แต่ยังจามเป็นชุด 4-5 ชิ้ว อีกหลายชุด ... เจอแบบนี้ เห็นแววจะเป็นหวัดลอยมารำไร ไม่ทันไรน้ำมูกใสๆ ก็เริ่มหยดย้อย ... อะไรกันนี่ เป็นหวัดได้ไง

พยายามดื่มน้ำเยอะๆ แต่ก็ไม่สามารถไล่หวัดให้ปลิวออกไปได้ ... เช้าวันจันทร์ 30 สิงหา เจ็บคอ เสียงแหบแห้ง น้ำมูกย้อยยยยยยยยย หนักกว่าเดิม ยังดีที่ไม่มีไข้ ... เห็นอาการตัวเองแบบนี้เลยลาหยุดงาน 1 วัน ... นอนพักเต็มที่ นอนจนแทบจะโดนที่นอนดูด ซัดยาลดน้ำมูกไปด้วย และอัดยาอมแก้เจ็บคอเต็มที่

เช้าวันอังคาร 31 สิงหา อาการไม่ดีขึ้น แต่ไม่อยากนอนอยู่บ้านแล้ว ไปทำงานในสภาพมนุษย์หน้ากาก ที่เสียงแหบแห้ง ห้าวสุดๆ ... นั่งทำงานไปเริ่มมึนหัว และที่สร้างความรำคาญใจคือ หายใจเหนื่อย รู้สึกหายใจได้ไม่เต็มปอด ... บ่ายแก่ๆ เลยออกไปใช้สิทธิประกันสังคมรับยาสักหน่อย

หมอถามอาการ และฟังเสียงปอดอยู่พักใหญ่ ... ไม่มีไข้สูง ไม่เวียนหัว ไม่ท้องเสีย หมอเลยวินิจฉัยว่าเป็นหวัดธรรมดา แต่ถ้ามีอาการที่ว่าเพิ่มขึ้นมา และหายใจเหนื่อยหอบมากขึ้นก็ให้กลับมาตรวจอีก

ได้ยาลดไข้ ยาลดน้ำมูก ยาแก้ไอ-ละลายเสมหะ ... ไข้ไม่มี มีน้ำมูกใส ไม่ไอ แต่มีเสมหะ ... พอกินยาเข้าไปได้เรื่องเลยค่ะ

วันพุธ 1 กันยา ตื่นมาพร้อมกับไข้รุมๆ และไอโขลก ไอ้ที่เหนื่อยอยู่แล้วเลยยิ่งเหนื่อยหนัก ... ยัง ยังไม่พอ น้องหัวแตก (มีรอบเดือน) มาพอดี มาซ้ำให้เพลียกันสุดๆ เลยต้องลาหยุดอีกวัน

วันพฤหัส 2 กันยา อาการไข้หายไป แต่ที่เหลืออยู่ครบ ทั้งเหนื่อยทั้งเพลีย แต่หยุดต่อไม่ได้แล้ว มีเอกสารต้องเคลียร์ ... พาสังขารไม่ชวนมองไปออฟฟิศ

วันศุกร์ 3 กันยา อาการดีขึ้นนิดนึง ไม่เพลียแล้ว แต่อาการของหวัดยังอยู่กันครบถ้วน และหายใจเหนื่อยเหมือนเดิม

วันเสาร์ 4 กันยา อาการเริ่มดีขึ้น เจ็บคอน้อยลง เลยพาสังขารไม่เต็ม 100% ไปเดินซื้อ voucher ในงานไทยเที่ยวไทย ... มนุษย์หน้ากากรีบเดินทางแต่เช้า เพราะไม่อยากเจอคนเยอะ ไม่อยากรับเชื้อ หรือ แพร่เชื้อเพิ่ม ... ได้ voucher เรียบร้อยก็ตะลอนทัวร์กับคนดี แต่ตะลอนมากไปหน่อย อดหลับอดนอนกลับบ้านเช้า

วันอาทิตย์ 5 กันยา อาการที่เหมือนจะดีขึ้นเลยวูบกลับมาเหมือนเดิม ... แถมมึนหัวหนัก เพราะนอนน้อย นอนผิดเวลา

วันจันทร์ 6 กันยา ... เป็นมนุษย์หน้ากากมา 7 วันเต็ม หวัดก็ยังไม่ยอมจากไปสักที เลยต้องคงสภาพมนุษย์หน้ากากต่อไป เพราะไม่อยากแพร่เชื้อให้สาวๆ ... นายเพิ่งกลับจากต่างประเทศมาเห็นสภาพถึงกับงง ว่าลูกน้องเป็นอะไร

โชคดีที่สัปดาห์ต่อมางานไม่วุ่นวาย ไม่ยุ่งนุงนังเกิน ทำงานไปเรื่อยๆ พร้อมกับกินยารักษาอาการไปเรื่อยๆ ... แต่ที่น่ารำคาญคือ ไอมากกกกกกกก มากขึ้นเรื่อยๆ ตื่นมาไอตอนตี 3 หลับไม่อิ่ม ชวนหงุดหงิดรำคาญใจจริงเชียว

ได้แต่กินยารักษาอาการ และนับวันรอว่าเมื่อไหร่หวัดจะยอมจากไปสักที อยู่ด้วยกันมาร่วม 10 วันแล้ว นับว่าเป็นหวัดนานที่สุดเท่าที่เคยเป็นหวัดแล้ว

ถ้าไม่ยอมไปง่ายๆ ก็อยู่ด้วยกันแบบนี้ไปเรื่อยๆ แหละ เดี๋ยวจะเอาไปปล่อยทะเลซะเลย