100 วัน ผ่านไป

นับตั้งแต่วันที่ป๊าจากคนดีไป ผ่านมา 100 วันแล้ว ... ปรับตัวปรับใจมาพอสมควร แต่ก็ยังไม่ชิน

แม้จะยังไม่ชิน แต่ก็มีภารกิจที่ต้องทำรออยู่ นั่นคือ ทำบุญ 100 วัน ... เป็นการทำบุญ 100 วัน แบบผสมผสานระหว่างธรรมเนียมจีนและไทย

ก่อนจะถึงกำหนดทำบุญ สมาชิกในบ้าน ทั้งโซ้ยอี๊ คนดี น้องชาย น้องสาว แฟนน้องสาว ก็ต้องช่วยกันเก็บของ จัดบ้าน ปัดกวาด โยกย้าย ตกแต่งมุมต่างๆ ใหม่ ... เราเองไปช่วยได้นิดๆ หน่อยๆ ช่วงเสาร์-อาทิตย์ ... กว่าพื้นที่ในบ้านจะเรียบร้อย พร้อมรับแขก ทำบุญ ก็เกือบวินาทีสุดท้าย

ตื่นแต่ 6 โมงเช้า ทำความสะอาดรอบสุดท้าย จัดเตรียมพื้นที่สำหรับพระ กางเต้นท์ผ้าใบสำหรับรับแขกกันเอง ... เพราะทำพิธีที่บ้าน นิมนต์พระมาทำบุญ แล้วเลี้ยงโต๊ะจีนญาติๆ และเพื่อนบ้านใกล้เคียง

สถานที่พร้อม ตั้งโต๊ะตั้งของไหว้ป๊าก่อน ... ใกล้ๆ 10 โมง ก็นิมนต์พระมาทำบุญ ถวายเพล ... พระสวดมนต์ ให้พร ถือโอกาสควบทั้งทำบุญ 100 วัน และทำบุญบ้านไปด้วย

ถวายเพลเสร็จก็เลี้ยงญาติ เลี้ยงแขก เลี้ยงเพื่อนบ้าน ... โต๊ะจีนเจ้าอร่อยประจำตระกูล มาตั้งเตาปรุงอาหารกันสดๆ ... ฟ้าเปิด แดดเปรี้ยง แขกนั่งกินข้าวไป ก็ปาดเหงื่อไป อร่อยแบบเหงื่อชุ่ม ... อาหารเสิร์ฟครบทุกรายการ แขกอิ่มหนำสำราญ ก็ได้เวลาอำลาแยกย้าย

เพื่อนบ้านในซอยก็แยกย้ายกลับเข้าบ้าน ญาติๆ บ้านไกลๆ ก็ลากลับ ญาติบ้านใกล้ๆ ก็ช่วยกันเก็บของ เคลียร์ค่าใช้จ่าย ... แล้วความเอิกเกริก ก็กลับสู่ความเงียบสงบ ให้ได้นั่งพักหายใจหายคอสักหน่อย ก่อนที่คนดีจะพาเรากลับมาส่งที่บ้าน

เมื่อคนสำคัญคนหนึ่งไม่อยู่ให้สัมผัสกันได้เหมือนเก่า แม้จะปรับปรุง จัดแต่งพื้นที่ใหม่ ... ความทรงจำเดิมๆ ที่เคยเกิดขึ้นก็ยังคงอยู่ ณ ที่เดิม ไม่ว่าเวลาจะผ่านไปนานแค่ไหน ... คนคนนั้นก็ยังคงยึดครองพื้นที่ในหัวใจเราไว้เช่นเดิม