เที่ยวฉะเชิงเทรา : กิน กิน กิน # 2

หลังจากสลบไสลไปพักใหญ่ ก่อนจะตื่นขึ้นมาดูคอนเสิร์ทเอเอฟ ... พอคอนเสิร์ทจบ อาบน้ำเรียบร้อย ก็กระโดดขึ้นที่นอน ซุกตัวใต้ผ้าห่มค่ะ ก่อนจะหลับยาวววววววว จนมีเสียงมือถือของพ่อโทรมาปลุกค่ะ

เพราะเมื่อคืนไม่ได้นัดเวลารอบเช้าเอาไว้ แล้วในห้องพักก็มืดสนิท นอนสบาย หลับยาวไม่รู้เวลาค่ะ ... ได้รับสายปุ๊บก็เด้งดึ๋งรีบอาบน้ำแต่งตัวเก็บของทันทีค่ะ ... 9 โมงกว่า ก็พร้อมออกเดินทางค่ะ

จุดหมายอยู่ที่ตลาดค่ะ หามื้อเช้ารองท้องสักหน่อยค่ะ ... สมาชิก 4 คน เลือกกินก๋วยเตี๋ยว ส่วนเราขอข้าวไข่เจียว กินอิ่มกำลังสบาย ... ท้องอิ่มกันถ้วนหน้า ก็ตรงไปร้านเพื่อนพ่ออีกค่ะ ให้เพื่อนสนิทได้นั่งเม้าท์กันอีกพักนึง

ถึงร้านเร็วไปนิด กำลังจัดร้านอยู่ค่ะ พ่อเลยชวนไปซื้อกุ่ยช่ายเจ้าอร่อย เรียกว่าใครไปใครมาก็ติดใจ ... งานนี้เจ้าถิ่น เจ้าบ้านแนะนำอีกตามเคย พร้อมบอกพิกัดทางไปร้านเสร็จสรรพ

ตั้งต้นที่สี่แยกพนมสารคาม ทางที่มุ่งหน้าไปปราจีนนะคะ ... เลี้ยวขวา ตรงไปเรื่อยๆ จนเจอปั๊มน้ำมัน (เป็นปั๊มที่ไม่มีชื่อ ไม่มียี่ห้อระบุค่ะ) สังเกตขวามือค่ะ เลยปั๊มไปนิดนึงจะเจอซอย เทศบาล 1 ก็เลี้ยวขวาเข้าไปเลยค่ะ ตรงไปจนสุดทางก็จะเจอร้าน ขนมกุ่ยช่าย เจ๊อิม เกาะขนุน อยู่ทางซ้ายมือค่ะ

มีไส้กุ่ยช่าย หน่อไม้ และ เผือก ให้เลือกซื้อค่ะ กล่องละ 20 บาท มี 10 ชิ้นค่ะ ... เป็นกุ่ยช่ายแป้งบาง ไส้เพียบ น้ำจิ้มก็กลมกล่อมดีค่ะ

ซื้อกุ่ยช่ายเรียบร้อย ก็ย้อนกลับไปที่ร้านค่ะ ร้านอยู่พนมสารคาม แต่ชื่อร้าน ข้าวมันไก่ชลบุรี ... ตั้งร้านเรียบร้อย เปิดขายแล้วค่ะ

พอนั่งโต๊ะปั๊บ ก็มีจานไก่ต้ม ไก่ทอด และ หมูแดง มาเสิร์ฟอีกแล้วค่ะ ... โอ๊ย จะอดใจไม่กินก็ทำไม่ได้ เพราะไก่ต้มก็อร่อย ไก่ทอดก็อร่อย หมูแดงก็อร่อยค่ะ ... น้ำซุปที่เห็นใสๆ ก็กลมกล่อม ... น้ำจิ้มแจ่มมากค่ะ ที่สำคัญมีน้ำจิ้มถ้วยโตเบ้อเร่อวางไว้ให้บนโต๊ะเลย ตักได้เต็มที่ไม่มีหวง

กินอิ่มไปอีกมื้อ เตรียมตัวจะร่ำลากลับ ... ก็ยังได้ข้าวมันไก่ใส่ถุง ใส่กล่อง ติดมือกลับมาอีก 2-3 กล่องค่ะ ... ติดใจข้าวมันไก่ร้านนี้มากๆ ค่ะ เนื้อไก่ไม่แห้ง ไม่กระด้าง และไม่โดนตบจนแบนแต๊ดแต๋ แถมน้ำจิ้มก็อร่อยเด็ดค่ะ ... ถ้าผ่านมาเที่ยวแถวนี้อีก จะแบกท้องมาอุดหนุนข้าวมันไก่ของอาแน่ๆ ค่ะ

ร่ำลากันเรียบร้อย ก็หยุดพักท้องเดินทางไปเที่ยวกันค่ะ ... จุดหมายที่ สว. ประจำทริปแนะนำคือ ตลาดน้ำบางคล้า ค่ะ เป็นตลาดน้ำที่เปิดเฉพาะวันเสาร์-อาทิตย์ เปิดตั้งแต่เช้าจนเย็นๆ ค่ะ

ตามรายทางมีร้านค้าขายของตั้งเป็นระยะ ส่วนริมตลิ่งก็เป็นแพริมน้ำ ที่มีโต๊ะเก้าอี้ตั้งไว้ สำหรับลูกค้าที่ซื้ออาหารจากเรือที่มาเทียบอยู่ข้างแพ ... เลือกซื้อ เลือกชิม เลือกนั่ง ได้ตามใจชอบค่ะ แต่อากาศค่อนข้างอ้าว เพราะลมค่อนข้างน้อย

เราที่ยังอิ่มอยู่ เลยซื้อเฉพาะน้ำดื่มชื่นใจ เดินชมตลาดไปเรื่อย ... ไปเจอน้องเต่าในกะละมัง เลยได้ทีซื้อน้องเต่าไปปล่อยซะเลย เพราะเป็นหนึ่งในรายการการบ้านที่ได้รับจากพี่หมอดู

ถูกชะตากับเจ้าตัวน้อยตัวนี้ค่ะ เลยตั้งชื่อเฉพาะกิจให้ว่า lucky เพราะหวังว่าทั้งน้องเต่า และเราจะโชคดีทั้งคู่ ... ตอนจะปล่อยก็เกิดปัญหาค่ะ เพราะไม่แน่ใจว่าน้องเต่า เป็นพันธุ์เต่าบกรึเปล่า เพราะถ้าใช่ ปล่อยเค้าลงน้ำลึกไป แทนที่จะได้บุญ จะกลายเป็นได้บาป เพราะเค้าต้องมีที่แห้งให้ขึ้นมาพักได้

แล้วตอนอยู่ในกะละมังก็เห็นเค้าเชิดหน้าชูคอพ้นน้ำอยู่ เลยเลือกปล่อยริมตลิ่ง ให้เค้ามีพื้นที่วนขึ้นมาพักผึ่งแดดได้ ... พอหย่อนลงน้ำปุ๊บ น้องเต่าก็ว่ายหาตลิ่งทันทีค่ะ แล้วก็ค่อยๆ คลานขึ้นมา ... เพื่อความมั่นใจว่าเค้าจะไม่โดนจับไปขายอีก และ มั่นใจว่าเค้าอยากขึ้นตลิ่งจริงๆ เลยจับเค้ามาหย่อนห่างจากจุดเดิมอีกหน่อย เค้าก็ว่ายขึ้นตลิ่งไปซุกตัวหลบอยู่ตรงหลืบเสา ... เอาหล่ะ แสดงว่าอยากอยู่บนบกจริงๆ ก็ขอให้โชคดีแล้วกันนะจ๊ะ

ระโหยโรยแรงเพราะแสงแดดไปพอสมควร เหงื่อซึม เหงื่อท่วม เดินช้อปปิ้งจนเริ่มหมดสภาพ ก็เคลื่อนขบวนไปที่หมายต่อไปค่ะ ... เขยิบจากตลาดน้ำไปนิดเดียวค่ะ ไปที่ วัดโพธิ์บางคล้า

ที่นี่มีจุดเด่นคือ ค้างคาวแม่ไก่ ตัวโตๆ ที่ห้อยหัวโชว์ตัวอยู่บนต้นไม้ในวัดค่ะ ... เห็นได้ชัดเจนตั้งแต่ทางเข้าวัด ก็เจ้าจุดดำๆ ที่อยู่ในกรอบสีเหลืองนั่นหล่ะค่ะ นี่แค่ส่วนน้อยนิดเดียวนะคะ พอเดินเข้าวัดไปก็เจอเพียบค่ะ

แวะเที่ยวนิดหน่อย ก็เดินทางกันต่อค่ะ มุ่งหน้าเข้ากรุงเทพฯ แต่ระหว่างทางก็ขอแวะอีกนิด ... เพราะความเด่นสะดุดตาและน่าสนใจค่ะ ร้าน ตั้ง เซ่ง จั๊ว ร้านขายขนมเปี๊ยะบางคล้า ... ร้านสาขานี้มีอาคารสไตล์จีน มีมุมสวยๆ เก๋ๆ ให้เก็บภาพเพียบค่ะ

ด้านในร้านก็มีขนมเปี๊ยะ และ ชา ให้ลองชิม ... เข้าไปรับแอร์เย็นๆ ชิมขนม ชิมชา แล้วก็ซื้อติดไม้ติดมือกลับมาคนละกล่อง 2 กล่องค่ะ

ออกจากร้านก็ยิงยาวเข้ากรุงเทพฯ เลยค่ะ เพราะคนดีมีนัดทานข้าวเย็นกับที่บ้าน ... ส่วนเราเองก็อยากกลับถึงบ้านเร็วๆ เผื่อจะได้ซักผ้าสักหน่อย

แต่พอถึงบ้าน คนดีก็ของีบพักนึงก่อนจะกลับบ้าน เราเองเลยแอบงีบไปแวบนึงด้วย ... หมดไปอีกวัน ผ่านไปอีกทริป เป็นทริปที่ต้องบันทึกไว้ว่า ลืมความหิวไปเลยค่ะ