อนุบาลนกยักษ์

วัยอนุบาล คือ เด็กอายุ 3-5 ปี เพิ่งพ้นวัยเด็กเล็กมาสักหน่อย กำลังอยากรู้อยากลอง และต้องการความเอาใจใส่มาก ... กำลังน่าฟัด น่ารัก น่าชัง และน่าเวียนหัวค่ะ

แล้วถ้าเกิดแฟนเรา มีพฤติกรรมคล้ายเด็กวัยอนุบาลนี่ จะเป็นยังไงน้อ ?????

คบกับคนดีมา 7 ปีกว่า เพิ่งมีระยะหลังๆ ที่รู้สึกว่า เวลาไปไหนมาไหนกับคนดี เหมือนมีเด็กวัยอนุบาลให้ดูแล ... เพราะคนดีเรื่องเยอะ ต้องการความเอาใจใส่ และดูแลแบบใกล้ชิด

เวลาไปเดินช้อปปิ้ง ถ้ามีเป้าหมายชัดเจนว่าจะซื้ออะไร จะดูอะไร เราก็จะวางแผนเส้นทางไว้ในหัว จะได้ไม่ต้องเดินขึ้นๆ ลงๆ วนไปวนมา ... เพราะเดี๋ยวนี้ห้างสรรพสินค้ากว้างขวางใหญ่โตเหลือเกินค่ะ เดินทีก็เหนื่อย ... แต่ไม่เคยได้เดินสบายๆ รวดเดียวอย่างแผนที่วางไว้หรอกค่ะ ... เพราะจะมีเหตุ และรีเควสท์พิเศษจากคนดีเพิ่มเติมเข้ามาให้แวะนั่นแวะนี่ตลอด รีเควสท์ที่มีมา ก็มีทั้งธุระการงาน และ ธุระส่วนตัวค่ะ

"ตัวเอง เค้าปวดฉี่"

"ตัวเอง เค้าปวดอึ"

"ตัวเอง เค้าปวดท้อง"

"ตัวเอง เค้าเมื่อยเท้า"

"ตัวเอง ขอเค้าแวะแบงค์หน่อยนะ"

"ตัวเอง เค้าจะซื้อเครื่องเขียนไปทำงาน"

จริงๆ ก็ไม่ได้มีอะไรแปลกประหลาด และบางอย่างก็เป็นอาการธรรมชาติของคนทั่วไป ... ถ้ามันลอยมาแค่รอบเดียวก็ โอเค ... แต่นี่สลับกันหมุนเวียนมาเป็นระยะ เลยไม่มั่นใจว่ามากับผู้ใหญ่ หรือ เด็กวัยอนุบาลค่ะ

หลายครั้งที่เพิ่งเข้าห้องน้ำไปเมื่อตะกี้ คนดีก็อยากเข้าห้องน้ำอีกแล้ว ... หลายหนที่จะไปแบงค์ แต่ดันลืมหยิบสมุดบัญชีมา ... หลายรอบที่หยิบสมุดบัญชีมา แต่หยิบมาผิดเล่ม ... และอีกหลายๆ "ตัวเอง ........." ค่ะ

แผนเส้นทางที่วางไว้เลยรวน เดินขึ้นเดินลงกันจนเวียนหัวและเหนื่อย ... พอเดินมาก็เหนื่อยและเมื่อย ก็มีเสียงลอยมาอีก ... เคยเปรยเรื่องนี้ให้เจ้าตัวเค้ารู้เหมือนกันค่ะ คนดีก็ไม่ได้ว่าอะไร มีแต่ยิ้มตาหยีส่งมาให้ ... เราเองก็ไม่ได้คิดจะว่าอะไรจริงจัง ขอแค่บ่นสักหน่อย เพราะไม่มั่นใจว่า มาเดินซื้อของกับแฟน หรือ พาเด็กวัยอนุบาลมาเดินเที่ยว

ล่าสุดไปเดินซื้อของในซุปเปอร์มาร์เก็ตด้วยกัน ต่างคนต่างมีลิสท์รายการซื้อของอยู่ในหัว แต่รายการของเรามีมากกว่าค่ะ เพราะซื้อของเข้าออฟฟิศด้วย ... ก็เข็นรถเข็นวนไปตามช่อง เพราะเรามีของเยอะกว่า เลยไม่อยากให้คนดีรอ จะขอปลีกตัวไปหยิบของตรงช่องอื่นก่อน คนดีจะได้ดูของ เลือกของตัวเองไปก่อน

แต่ แต่ แต่ คนดีไม่ยอมค่ะ ... คนดีที่จะเดินผละไปหยิบขนม เด้งตัวกลับมาหาเราที่กำลังจะเข็นรถเข็นเดินหน้า แล้วบอกว่า "ไม่เอา เค้าไปด้วย เดี๋ยวค่อยวนมาดูขนมพร้อมตัวอีกรอบก็ได้" ... เอ่อ จะเดินวนให้เมื่อยทำไมเนี่ย แล้วเลือกขนมนะคะ ยังต้องให้เลือกด้วยอีกเหรอ

เดินไปสักพัก เรานึกขึ้นได้ว่ายาสีฟันใกล้จะหมด ซื้อไปเลยแล้วกัน ... ปล่อยให้คนดีเฝ้ารถเข็นไว้ แล้วเราผละออกไปเลือกยาสีฟันตรงชั้นที่อยู่ห่างจากรถเข็นไม่เกิน 1.5 เมตร ... พอเลือกได้กลับมาหย่อนของลงรถเข็น คนดีสะกิดแขนแล้วชี้ไปที่มือจับรถเข็น

มีประโยคเขียนไว้ว่า "อย่าปล่อยให้เด็กอยู่ในรถเข็นตามลำพัง" ... ขำก๊ากกกกกกก ค่ะ ... เออ นี่เรามากับเด็กจริงๆ เหรอเนี่ย

วนจากยาสีฟัน คนดีจะแวะซื้อสำลี แต่หาไม่เจอว่าอยู่ตรงไหน ... พอดีกับที่เรานึกขึ้นได้ว่ายังไม่ได้หยิบพวกเครื่องปรุงรสที่อยู่อีกมุมมาด้วย เลยจะเดินไปหยิบ ให้คนดีเดินหาสำลีไปก่อน ... พอบอกปุ๊บ คนดีก็ออกอาการเด็กวัยอนุบาลทันที ไม่ยอมให้เราเดินไป ไม่อยากอยู่คนเดียว แล้วก็วนรถเข็นตามมาทันที

พอเราซื้อของครบ ก็วนกลับมาหาสำลีกันอีกรอบ หาพิกัดเจอก็ชี้บอกให้คนดีแวะไปดู ... เสียงคนดีก็ลอยมาว่า "ตัวเองเลือกสำลีให้เค้าหน่อยดิ" ... ได้ยินแล้วก็ได้แต่อมยิ้ม แล้วเดินไปเลือกสำลีเช็ดหน้ามาให้

เฮ้ออออออออออออออออออออออออออ นี่อิฉันควงเด็กวัยอนุบาลโรงเรียอนุบาลนกยักษ์อยู่เหรอเนี่ย