2 เดือนสุดท้ายของปีนี้ สงสัยดวงจะไปตกอยู่ในฤกษ์เดินทาง ถึงได้มีทริปตะลอน ตะลอน ไปนั่นไปนี่ตลอด ... เพิ่งกลับจากหลีเป๊ะไม่เกิน 3 วัน ก็ไปตะลอนกันต่อค่ะ
แต่ครั้งนี้ ไม่ได้แค่กินเที่ยวเหมือนเคย แต่มีทำบุญเป็นภารกิจหลักค่ะ ... เราจะไปบริจาคของเล็กๆ น้อยๆ ให้กับน้องๆ ที่โรงเรียนวัดลาดสิงห์ อ.สามชุก จ.สุพรรณบุรีค่ะ
ทำไมถึงเป็นโรงเรียนนี้ เพราะว่าครั้งกระนู้น (กลางปีที่แล้ว) มีคำชวนไปบริจาคของที่โรงเรียนบ้านทับกระดาษ ยกขบวนกันไปแจกของ เล่นกับน้องๆ และได้พบกับ ผอ.สุขวิทย์ ... ปีนี้มีเสียงชวนให้ไปบริจาคของกันอีก อยากจะหาโรงเรียนอื่น จังหวัดอื่นดูบ้าง แต่เวลากระชั้นชิด ปลายปีก็ยุ่งเหยิง เพื่อความสะดวก คุณแพทตี้เลยติดต่อไปที่ ผอ.สุขวิทย์อีกครั้ง
ผอ.ย้ายมาประจำอยู่ที่โรงเรียนวัดลาดสิงห์ แล้วค่ะ เพราะตำแหน่งว่างและใกล้บ้านมากขึ้นเลยขอย้ายมาประจำที่นี่ แต่ตำแหน่งเดิมที่โรงเรียนเก่าก็ยังว่าง ผอ.เลยต้องวิ่งรอกไปดูแลบ้าง ... ครั้งนี้ ผอ.ก็พร้อมอำนวยความสะดวก ให้ข้อมูลต่างๆ เต็มที่
น้องๆ ที่โรงเรียนวัดลาดสิงห์ มีราวๆ 90 กว่าชีวิต ส่วนใหญ่เป็นเด็กๆ ที่ผู้ปกครองขัดสน ยากจน ขาดทุนทรัพย์ ... ตัวโรงเรียนอยู่ในพื้นที่วัดลาดสิงห์ และได้รับเงินสนับสนุนเป็นระยะ ตัวอาคาร สถานที่กว้างขวาง แต่เด็กๆ น้องๆ ยังต้องการน้ำใจเล็กๆ น้อยๆ จากพี่ป้าน้าอาที่มีมากกว่า
ตอนแรกตั้งใจว่าจะจัดขบวนใหญ่โตเหมือนครั้งก่อน คือ หาเสื้อกีฬาใหม่ให้น้อง หาอุปกรณ์การเรียนใหม่ๆ และขอรับของมือสองที่เหลือใช้จากผู้ใจดีทั้งหลาย แล้วปิดท้ายด้วยการเลี้ยงอาหารกลางวัน และเล่นเกมกับน้องๆ ... แต่เพราะระยะเวลาจำกัด และก็ยุ่งกันถ้วนหน้า ขบวนเลยจำเป็นต้องหดลดลงเพื่อความเหมาะสม และจัดการดูแลได้ง่าย
คุณแพทตี้รับหน้าที่ไปหาชุดกีฬาชุดใหม่ให้น้องๆ และประสานงานกับผอ. และ พี่ๆ ที่ใจดีที่ร่วมบริจาคเงินและของ ... พี่จุ๊บเปิดร้านคราฟท์เป็นที่รับของบริจาค ... ส่วนเราสองคนที่ยุ่งทั้งงาน และทริปอื่นๆ ทำได้แค่โอนเงินไปร่วมซื้อชุดกีฬา แล้วก็เปิดซองขอบริจาคจากน้องๆ ในออฟฟิศ แล้วก็เอาเงินที่ได้จากน้ำใจของน้องๆ ในออฟฟิศไปซื้อนม และขนมต่างๆ ให้น้องๆ
เพราะสมาชิกร่วมเดินทางครั้งนี้น้อยกว่าครั้งก่อน แต่เด็กๆ เยอะมาก เลยยกเลิกการเลี้ยงอาหารกลางวัน และเล่นเกม เพราะเราคงดูแลน้อง เล่นกับน้องได้ไม่ทั่วถึง ... ขอแค่เอาของไปให้น้องๆ ให้ ผอ. รับมอบของต่างๆ และอาจจะมีน้องๆ เป็นตัวแทนมารับบางส่วน
ขบวนนัดเจอกันที่ อนุสรณ์ดอนเจดีย์ ... ขบวนเรามีรถ 2 คัน 6 ชีวิต แก๊งค์ลูกหมูกับเพื่อนที่ไปสำรวจเส้นทางกิน เที่ยว เผื่อจะได้ใช้ประโยชน์ในการจัดงาน ... อีกขบวนเป็นของพี่จุ๊บกับคุณแพทตี้ที่มากัน 2 คน
ขบวนเราถึงก่อนก็ลงไปสักการะ เดินสำรวจ ถ่ายรูปเล่น และนั่งเม้าท์ ... พอพี่จุ๊บกับคุณแพทตี้มาถึงก็เคลื่อนที่ไปโรงเรียนค่ะ โรงเรียนอยู่ไม่ไกล หาไม่ยาก แต่ก็ทำเอางง หลงไปนิดหน่อย ... พอไปถึง ผอ. กับคณะอาจารย์ และน้องๆ ก็รออยู่แล้วค่ะ
น้องๆ ที่มารอเราอยู่ในชุดเสื้อกีฬาสีแดง พอขบวนรถมาถึง น้องๆ ก็มาสวัสดีทักทายกัน แล้วช่วยขนของไปไหว้ที่โรงอาหาร ... สภาพโรงเรียนใช้ได้ค่ะ เพราะรายการโชว์รูม เพิ่งมาบริจาคเงินทำห้องคอมฯ และปรับปรุงทาสีอาคารหลายๆ จุดให้ ดูสดใส สดชื่นขึ้นเยอะค่ะ
เพราะพิธีการไม่มีอะไรมาก ก็ทำการมอบของ ถ่ายรูปเป็นที่ระลึกสักหน่อย ... ของหลักๆ คือ ชุดกีฬาชุดใหม่สำหรับน้องๆ ทุกคน และมีของจากพี่ๆ ที่ใจดีหลายๆ คนที่ฝากมา ส่วนในรูปเป็นถุงขนมส่วนนึงที่มาจากเงินบริจาคของสาวๆ ในออฟฟิศค่ะ
มอบของถ่ายรูปแล้ว ก็ให้น้องๆ ที่มารอรับ รับเสื้อกีฬาตัวใหม่ไปเปลี่ยนค่ะ จะได้มีรูป before & after เปรียบเทียบ ... พอเปลี่ยนเสื้อแล้วน้องๆ ก็มีโชว์ให้ดูค่ะ เพราะสาวน้อยกลุ่มนี้ เพิ่งไปประกวดการเต้นแอโรบิคแต่พลาดรางวัลไป เพราะน้องๆ เต้นฮูลาฮูป ดูเป็นกิจกรรมเข้าจังหวะมากกว่า คณะกรรมการมีเสียงชื่นชม และได้รับเสียงปรบมือจากผู้ชมเป็นรางวัลตอบแทน ... ถ้าครั้งหน้ามีประกวดเต้นฮูลาฮูปหล่ะก็ รับรองว่าต้องคว้ารางวัลมาได้แน่ๆ ค่ะ
เสื้อกีฬาตัวใหม่ทำให้น้องๆ ยิ้มได้ และดูสดใสค่ะ แค่เสื้อตัวเดียวที่ใส่เหมือนกันทุกคนนี่หล่ะค่ะ ส่งผลกับหัวใจดวงน้อยๆ ของเด็กได้อย่างไม่น่าเชื่อ ... ผอ. บอกว่า เสื้อตัวเก่าสีแดงที่เด็กๆ ใส่มา เป็นเสื้อที่ทำขาย เด็กบางคนมี บางคนไม่มี โดยเฉพาะเด็กอนุบาล ไม่มีเสื้อกีฬาแบบนี้เลยเพราะเพิ่งเข้ามา ส่วนพี่ๆ ที่โตขึ้นมา โดยเฉพาะคนที่ไม่มีก็จะหาเสื้อที่สีเหมือนกันมาใส่เพื่อไม่ให้แตกต่างกับเพื่อน ... แต่พอได้เสื้อตัวใหม่สีฟ้า เหมือนกันหมด ตั้งแต่ น้องอนุบาล - พี่ป.6 เด็กๆ ก็จะไม่รู้สึกแตกต่างแล้วค่ะ
มอบของแล้ว ดูโชว์แล้ว ผอ.ก็พาไปกราบท่านเจ้าอาวาสค่ะ ... ก่อนไปพบท่านเจ้าอาวาส ผอ.เล่าให้ฟังว่า คณะแรกที่มาบริจาคของให้โรงเรียน พอมาพบท่านเจ้าอาวาสท่านก็เผลอพูดตัวเลขออกมา แล้วมีคนเอาไปเสี่ยงโชค แล้วโชคดี ... พอคณะที่ 2 มา ผอ.ก็เล่าเรื่องนี้ให้ฟัง ก็มีคนใจกล้า ลองถามถึงตัวเลขดูบ้าง ท่านเจ้าอาวาสไม่ได้บอกอะไรชัดเจน บอกอ้อมๆ มา แต่ก็ตรงอีก ... พอมาถึงคณะที่ 3 ของพวกเรา เลยต้องขอลองขอลุ้นสักหน่อยค่ะ
กราบท่านเจ้าอาวาสแล้ว ได้เหรียญที่ระลึกมาคนละ 2 ชิ้น ... ก่อนจะยกขบวนไปกราบพระประธานในโบสถ์ แล้วก็ทำทานซื้อขนมปังให้อาหารปลา ... ปลาอิ่มแล้ว ก็ถึงเวลาคนอิ่มบางค่ะ ลาผอ. เตรียมไปหาเสบียงลงท้อง ปรากฎว่าทางคณะอาจารย์ และน้องๆ มีถั่วเคลือบใส่ถุงเล็กๆ ให้เป็นของที่ระลึก ทานเล่นรองท้องกลับมาด้วย ... ไม่ได้หาทานได้ง่ายๆ นะคะ เพราะทำเฉพาะโอกาสที่มีแขกมาเยี่ยมโรงเรียนแค่นั้นค่ะ
ร่ำลาเรียบร้อยก็ยกขบวนมุ่งหน้าไปตลาดท่าช้างที่อยู่ห่างออกไปเกือบ 20 กิโล ... จุดหมายคือ เล็กเสี่ยวหงส์ ร้านอาหารโปรดที่เราประทับใจค่ะ
เพราะมีเรากับคนดีเท่านั้นที่เคยมา หน้าที่ในการสั่งอาหารจะไปตกอยู่ที่ใครได้ ... ก็ต้องเราสองคนนี่หล่ะค่ะ
ปอเปี๊ยะสวรรค์ ผัดผักรวมมิตร ลูกชิ้นปลากรายลวก ขนมจีบกุ้ง
เต้าหู้น้ำแดง หอยจ๊อ วุ้นเส้นผัดไทย ปลาตาข้างเดียวทอดกระเทียม
อาหาร 8 อย่าง 11 จาน หายลงท้องคน 8 คน แบบเรียบ เกลี้ยง ไม่เหลือทิ้งให้เสียดายค่ะ ... คนนำทางมาชิม เห็นสมาชิกใจขบวนเอ็นจอยอีทติ้ง อิ่มหนำสำราญ ก็สบายใจค่ะ ... แสดงว่าร้านนี้ผ่าน โล่งอก
ท้องอิ่มก็แตกขบวนค่ะ พี่จุ๊บกับคุณแพทตี้ กลับก่อน ... ส่วนเราๆ ก็ไปแวะตลาดสามชุก เดินสำรวจตลาดกันต่อ ภาษาที่ออฟฟิศเรียกว่า "กระจายรายได้" ค่ะ เพราะเรากระจายรายได้ให้ร้านต่างๆ ทั่วตลาดกันถ้วนหน้า ช้อปปิ้งไป ถ่ายรูปไป เฮฮาพาเพลิน
อิ่มท้อง อิ่มบุญ แต่กระเป๋าเริ่มแฟบ ก็ถึงเวลาแยกย้ายสลายตัวกลับบ้านค่ะ ... ภารกิจครั้งนี้ เรียบร้อย ครบถ้วน อิ่มใจ อิ่มท้อง และจุดประกายให้เราคิดจะมาทำบุญกับน้องๆ อีกค่ะ โครงการทำบุญเริ่มเมื่อไหร่จะมากระจายข่าวขอความช่วยเหลือนะคะ
ป.ล. ทริปนี้รูปในกล้องมีน้อยมากค่ะ เพราะมีตากล้องไปหลายคน ใครอยากดูรูปแบบเต็มๆ จุใจ เข้าไปดูได้ที่ Facebook ของพี่จุ๊บ นะคะ ... ส่วนรูปอาหารนี่ เป็นหน้าที่ที่ต้องถ่ายค่ะ ไปทริปไหน พอมีอาหารยกมาวางก็จะมีเสียงบอกอย่าเพิ่งแต ให้พี่ตั๊กถ่ายรูปก่อนทุกที เหอะ เหอะ จะภูมิใจดีมั้ยน้อ
