DSLR ตัวแรก

ที่ผ่านมาใช้แต่กล้องคอมแพคป๊อกแป๊กมาตลอด เพราะไม่ได้สนใจที่จะถ่ายรูปจริงจัง แค่ถ่ายเก็บบรรยากาศเท่านั้น ... ความรู้ต่างๆ เรื่องการเล่นกล้อง จัดว่าน้อยมากกกก

ไม่เคยสนใจกล้อง DSLR เพราะรู้สึกว่าตัวใหญ่ เทอะทะ พกพาลำบาก ... ดูจากคนดี และคนใกล้ตัวที่เล่นกล้องนั้น จะไปไหนทีต้องแบกกระเป๋ากล้องใบโตติดไปด้วย

แต่แล้ววันนึง Sony ก็ปล่อยกล้องรุ่น NEX ออกมาให้ตื่นตาตื่นใจ ... แม้จะเป็นมือสมัครเล่นด้านกล้องอย่างเรา ก็ยังตาลุก เพราะมาขนาดกะทัดรัด แต่คุณสมบัติเหมือนกล้องตัวโตๆ แล้วยังเป็นแบรนด์ที่คุ้นเคยกันด้วย ... อย่างที่เคยบอกว่าเป็นคนที่ Brand Loyalty สูงมากกกก ใช้อะไรจนคุ้นก็จะติดอยู่อย่างนั้น ไม่ค่อยเปลี่ยน แต่เพราะเพิ่งใช้ Cyber-shot ตัวล่าสุด มาได้ไม่เท่าไหร่ จะให้เปลี่ยนกล้องใหม่ก็กะไร ก็เลยปล่อยความสนใจนั้นลง

จนมาเจอกับ NEX-C3 เข้า กิเลสที่เคยสงบนั้นก็เริ่มฟุ้งขึ้นมาใหม่ เดินเข้าไปลูบๆ คลำๆ อยู่หลายครั้งหลายหน ... หยิบแล้วก็วาง หยิบแล้วก็วาง หลายรอบ ตัดใจ ข่มใจ เอาไว้ก่อน ยังหาเหตุผลมาสนับสนุนให้ซื้อไม่ได้ เพราะเจ้ากล้องตัวที่ใช้ประจำก็ยังทำงานได้ดี

จนบังเอิญเดินไปเจอ งานลดราคาสินค้าของเพาเวอร์บาย ก็ขอคนดีแวะเข้าไปลูบๆ คลำๆ กล้องเหมือนเดิม ... แต่คราวนี้ต่างออกไปตรงที่ ไม่ได้จับอย่างเดียว แต่ได้ลองเปิดดูฟังก์ชั่นการใช้งานต่างๆ ด้วย เท่านั้นแหละ กิเลสฟุ้งตลบอบอวล ไม่ใช่แต่เรา คนดีเองก็ถูกใจ

ประจวบเหมาะกับมีจัดโปรโมชั่น ลดราคา แล้วยังผ่อน 0% ได้อีก ... เลยเสียทรัพย์ พา NEX-C3 สีชมพูแจ๋น ในฐานะ DSLR ตัวแรกกลับบ้านมาอยู่ในความดูแล

แต่ได้กล้องใหม่มาในช่วงที่ไม่ได้มีแพลน มีทริปออกไปไหนเลย ก็เลยไม่เห่อกล้องมากนัก ได้แต่ลูบๆ คลำๆ ลองลูกเล่นนิดๆ หน่อยๆ ที่บ้าน ... ที่สำคัญคือ ขนาดกล้องเปลี่ยนไป พกติดกระเป๋าไม่สะดวกเหมืนเคย เพราะน้ำหนักกล้องมากขึ้น และยังหากระเป๋าใส่กล้องที่จะช่วยดูแลความปลอดภัยไม่ได้ เลยปล่อยเจ้าชมพูอวบตัวนี้ นอนเล่นที่บ้านเป็นหลัก

หลังจากนี้ก็คงจะได้เห็นผลงานจากเจ้าชมพูอวบตัวนี้แน่ๆ ค่ะ ... ส่วนเจ้าชมพูบางตัวเดิมนั้น ก็คงส่งมอบให้ไปอยู่ในความดูแลของ สว ในบ้านเช่นเคย