วันเสาร์ที่ 2 ส.ค. กับเวลาช่วงครึ่งบ่ายของวันที่มีโปรแกรมแน่นเอี๊ยด ... ยังไงก็ต้องไปให้ครบ ยังไงก็ต้องจัดการให้หมด พร้อมแล้วก็ลุย
คนดีไปทำงานครึ่งวันเช้าตามปกติ เราก็เข้าไปเคลียร์เอกสารที่ออฟฟิศ ... เที่ยงนิดๆ คนดีก็แวะมารับ มุ่งหน้าไปอาคารจอดแล้วจร จอดรถทิ้งไว้ จับรถไฟใต้ดินมุ่งหน้าไปสถานีกำแพงเพชร ที่หมายแรก คือ สวนจตุจักร
เราตั้งใจจะไปซื้อของขวัญวันเกิดเล็กๆ น้อยๆ ให้สมาชิกใหม่ที่เพิ่งเข้ามาทำงาน ... ส่วนคนดีก็อยากเดินดูเสื้อเชิ้ตนิดๆ หน่อยๆ ... เราซื้อของได้อย่างที่ตั้งใจ แล้วก็ได้เทียนหอมร้านโปรดที่ตามหามานานติดมือกลับมาด้วย
พอได้ของครบถ้วนตามที่ต้องการ ... ก็จับรถไฟใต้ดินมุ่งหน้าไปสถานีศูนย์การประชุมแห่งชาติสิริกิติ์ ที่หมายที่ 2 ของวันนี้
ตั้งใจมาที่นี่เพราะ จะมา งาน Pet Expo ค่ะ ... แล้วก็ตั้งใจจะแวะไปซื้อหนังสือใน งานอัมรินทร์บุ๊คแฟร์ ... ก็เดินผ่านมาเจอกับ งาน 125 ปี ไปรษณีย์ไทย ด้วย ... มาที่เดียว ได้เดิน 3 งานเลย คุ้มจริงๆ
เริ่มต้นที่เราแวะเข้าไปในงานอัมรินทร์บุ๊คแฟร์ก่อน เพราะมีนิยายเล่มใหม่ของนักเขียนคนโปรดออกมา ... ไปถึงก็ดิ่งไปหาทันที นอกจากเจอหนังสือแล้ว ยังเจอตัวนักเขียนคนโปรดที่มาแจกลายเซ็นด้วย เลยได้โอกาสยื่นหนังสือให้เซ็นซะเลย ... อิอิ ดีใจจัง ติดตามอ่านหนังสือมาตั้งนาน และแล้วก็มีโอกาสได้ลายเซ็นมาเก็บไว้สักที
ระหว่างที่เราเข้าไปเดินดูหนังสือ คนดีก็แยกไปเดินในงานไปรษณีย์ไทย ... คนดีบอกว่าภายในงานมีอะไรน่าสนใจหลายอย่าง
โฉบดูงานไปรษณีย์แค่นิดหน่อย ก็ย้ายไปงานหลักที่ตั้งใจมา Pet Expo ... ตั้งแต่มีเจ้าลูกหมากิซโม่ ก็นับวันรองานนี้ หลักๆ ที่ตั้งใจมาซื้อคือ อาหาร ของว่าง เพราะราคาถูกกว่าร้านที่ซื้อประจำ ... แล้วก็ได้เสื้อ ของใช้ ของเล่นติดมือมาอีกพอสมควร ซื้อของครบงบที่ตั้งเอาไว้ก็เกือบจะหมดพอดี
งาน Pet Expo เป็นงานที่เดินลำบากมาก ถึงมากที่สุด ... ลำพังคนเดินก็เยอะพอสมควรแล้ว ยังมีน้องหมา น้องแมว ที่ติดสอยห้อยตามมาด้วยอีก บางตัวก็อยู่ในรถเข็น บางตัวก็เดินให้เจ้าของจูง แต่เดินนำเจ้าของแบบตามใจฉัน ต้องคอยหลบสายจูงกันสนุกสนาน ... และที่สำคัญคือ ต้องเดินหลบระเบิดที่เจ้าสี่ขาปล่อยเอาไว้ แล้วเจ้าของไม่จัดการเก็บให้เรียบร้อย
พื้นที่จัดงานไม่เยอะเท่าไหร่ แต่ใช้พลังงานเดินกันเหนื่อยน่าดู ... ทั้งเดินดู เดินซื้อ ทั้งหอบหิ้วของที่ซื้อ พะรุงพะรัง พัลวันน่าดู
ระหว่างที่เดินซื้อของก็เจอจิ๊กโก๋เจ้าเก่า ที่เจอกันในงานเมื่อปีที่แล้ว ... ปีก่อนเดินมาเบียดขาซะเราเซ แต่ปีนี้เจอนอนพังพาบอยู่กับพื้นซะแล้ว ... ที่จำได้แม่นก็เพราะ ผมทรงโมฮ๊อคสีเจ็บที่เป็นเอกลักษณ์นี่หล่ะค่ะ
หมดตัว หมดแรง ก็หอบสังขารมุ่งหน้ากลับอาคารจอดรถ ... แวะทานสุกี้ที่คาร์ฟูร์ ลาดพร้าว ก่อนจะมุ่งหน้ากลับบ้าน ... เฮ้ออออออออ เหนื่อยจัง
0 ความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น