ลูกข่าง

ครั้งก่อนที่คนดีคิดตัดสินใจลาออก ไปขอความเห็นจากพี่หมอดูประจำบ้าน ... พี่หมอบอกว่า หลังจากลาออก ก่อนที่จะเริ่มต้นใหม่ ให้เข้าวัด ถือศีล ปฏิบัติธรรม 7 วันก่อน แล้วอะไรๆ จะราบรื่น ... แต่คนดีก็ยังติดงานนุงนัง เลยไม่ได้ลาออกอย่างที่คิด


เมื่อ 2 เดือนก่อน คนดีตัดสินใจที่จะลาออกแน่ๆ แต่เกิดไม่มั่นใจว่าตัดสินใจถูกมั้ย ... เลยโทรขอคำปรึกษาจากพี่หมออีกครั้ง เพราะยังไม่ได้ไปปฏิบัติธรรม เนื่องจากหาเวลาว่าง 7 วันไปไม่ได้ ... พี่หมอบอกว่า ไป 3 วันก่อนก็ได้ แล้วค่อยหาโอกาสไป 7 วันอีกครั้ง


พอตัดสินใจลาออกแน่นอน คนดีก็วางแผนจะไปปฏิบัติธรรมทันที หาข้อมูลว่าจะไปที่ไหน ก็ได้คำแนะนำมาหลายที่ ... ตอนแรกคนดีวางแผนจะไปวัดแถวศรีราชาพร้อมลูกค้าที่ไปปฏิบัติประจำ แต่ลูกค้ามีงานด่วนไปไม่ได้ คนดีเลยต้องไปคนเดียว ก็กลับมาลังเลว่าจะไปที่ไหนดี


พอดีน้องที่ออฟฟิศเราเพิ่งกลับจากไปปฏิบัติธรรมที่วัดอัมพวัน จ.สิงห์บุรี คนดีเลยสนใจ สอบถามข้อมูล และตัดสินใจว่าจะเข้าไปปฏิบัติธรรมที่นี่ ช่วงวันที่ 3-5 ต.ค.นี้ ... พอใกล้วันที่จะเดินทางไป คนดีก็อยากรู้ว่าจะต้องทำอะไรบ้าง ต้องเตรียมของอะไรไปบ้าง


เรื่องของที่ต้องเตรียมไม่เป็นปัญหา แต่เรื่องไปทำอะไร เมื่อไหร่ นี่น่าเป็นห่วง ... เพราะต้องตื่นตอนตี 3 มาทำวัตรเช้า แล้วก็จะทำกิจกรรมต่างๆ นั่งสมาธิ เดินจงกรม มีช่วงให้พักผ่อนบ้าง ... คนดีห่วงเรื่องต้อนตื่นตี 3 นี่หล่ะค่ะ ตื่นไหว แต่กลัวว่าระหว่างทำกิจกรรมอื่นๆ ต่อนั้น อาจจะมีเผลอวูบหลับไป


เพราะคนดีเป็นเด็กอนามัย หลับง่าย หลับได้ทุกที่ อิ่มก็หลับ นอนน้อยก็ง่วง โหนรถเมล์ก็ยืนหลับได้ นั่งสองแถวก็หลับ นั่งรอพบคุณหมอก็หลับ เผลอวูบหลับระหว่างเพลงสรรเสริญพระบารมีในโรงหนังก็เคยมาแล้ว ... แล้วนี่ตื่นแต่เช้ามืดแบบนี้ แล้วมานั่งสมาธิ สงสัยจะมีวูบหลับแน่ๆ


ถ้าแค่วูบหลับสัปหงกก็คงไม่เท่าไหร่ แต่คนดีหลับแบบคอพับคออ่อน สัปหงกคอหัก โยกซ้ายย้ายขวา แล้วถ้าคอพับก็อาจจะตามมาด้วยน้ำลายหยด โอ้โห แค่คิดภาพก็แย่แล้ว ... คนดีนึกสภาพตัวเองก็หวั่นใจ รำพึงเสียงดังฟังชัด "เค้าต้องแย่แน่ๆ เลยตัวเอง สงสัยนั่งสัปหงก ทั้งหมุน ทั้งเหวี่ยงแน่ๆ เลย"


วันนี้คนดีมีงานต้องตะลอนไปหลายที่ เลยแวะมาหาเราตั้งแต่เช้า เอาขนมจีนน้ำยาเจมาฝาก ... ตกเย็นก็แวะมารับ มากินข้าวเย็นด้วยกัน พออิ่มแล้วก็ของีบหลับตามเคย ... ก่อนจะหลับคนดีสั่งให้ปลุกกลับบ้านตอน 20.30 น.


ถึงเวลาที่สั่งไว้ก็ปลุก แต่คนดีก็ปรือตางัวเงียมาขอต่อเวลา ... 20.45 ปลุกอีกรอบ คนดีปรือตามาต่อเวลาอีกรอบ ขอเป็น 21.00 น.

ต่อเวลาให้อัตโนมัติ 21.15 ปลุกอีกรอบ คนดีงัวเงียลุกขึ้นมานั่งอยู่ข้างหลังเรา ... เห็นคนดีลุกขึ้นมานั่งแล้ว ก็นึกว่านั่งดูทีวีไปด้วยกัน แต่พอเราหัวเราะอิ๊อ๊ะ เงยหน้าไปดูก็รู้ทันทีว่า คนดีลุกมานั่งหลับ ลืมตาตอนได้ยินเสียงเราหัวเราะนั่นแหละ


เราก็นั่งดูทีวีต่อไป สักพักคนดีก็ตื่นเต็มตามานั่งดูทีวีด้วย นั่งวิจารณ์ไปด้วย ... พอช่วงพักคนดีก็เอาหน้ามาซุกคอ แล้วพูดว่า "ลูกข่างตื่นแล้วคร้าบบบบบ"

"อะไรนะคะ คุณพูดว่าอะไรคะ" "เค้าบอกว่าลูกข่างตื่นแล้วคร้าบ"

"ลูกข่าง ที่ไหนคะ" "ก็เค้านี่แหละ เค้าตื่นแล้ว เค้าไม่เหวี่ยงแล้ว"

พอได้ยินคำอธิบายก็เข้าใจ แล้วขำก๊ากกกกกกก ... หูย ช่างเปรียบจริงๆ คิดได้ไงเนี่ย เห็นภาพชัดเจนเลย ที่นี้ก็นั่งขำกันยกใหญ่ แล้วตัวเองก็แทนตัวเองว่า ลูกข่างอย่างนั้น ลูกข่างอย่างนี้ ... ลองนั่งนึกกันว่า นั่งสมาธิหลับเหวี่ยงก็แย่แล้ว ถ้าเดินจงกรมแล้วหลับวูบหล่ะก็ ใครๆ คงนึกว่าเป็นลม ... หูย ยิ่งคิดยิ่งแย่


เฮ้ออออออ ตอนแรกก็ห่วงว่าคนดีจะไม่สบาย จะเจ็บป่วยมั้ย ... แต่ตอนนี้กลายเป็นห่วงว่าจะไปกลายร่างเป็นลูกข่างให้หลวงพ่อ หลวงพี่ คุณแม่ชี และคุณโยมคนอื่นๆ อนาถใจรึเปล่า ... เฮ้ออออออ


แต่จะว่าไป ชื่อลูกข่างก็น่ารักดีนะคะ เหมาะกับคนดีจริงๆ ... เก็บไว้เรียกก็ไม่เลว อิอิ