บล็อกที่แล้ว ลำดับกิจวัตรประจำวันตามกำหนดการไปแล้ว ... บล็อกนี้มาพูดถึงกิจกรรมพิเศษ ที่เพิ่มมาเล็กๆ น้อยๆ บ้างค่ะ
วันที่ 12 เมษา ที่วัดมีบวชพระใหม่ กับ สามเณร ค่ะ เลยเป็นวันที่มีทั้งรถ และญาติโยม เต็มวัดไปหมดค่ะ ... ทั้งเสียงรถ เสียงคน พลุกพล่าน วุ่นวาย กวนสมาธิน่าดูค่ะ แต่ก็ถือเป็นบททดสอบว่า เราจะปล่อยวาง ไม่ยินดียินร้าย กับสิ่งที่เข้ามารบกวนได้รึเปล่า
แล้วช่วงบ่ายวันนี้ ก็มีวิทยากรพิเศษ มาบรรยายแทนพระอาจารย์ค่ะ ... คุณโดโด้ ยุทธพิชัย ที่เป็นลูกศิษย์พระอาจารย์มิตซูโอะ รับหน้าที่บรรยายถึงหนทางแห่งการพ้นทุกข์ค่ะ ... พูดถึงภพภูมิ ทั้ง 31 ภพ ว่าทำบาป ทำกรรมใด แล้วจะได้รับผลอย่างไร ก็เพลินดีค่ะ
วันที่ 13 เมษา วันสงกรานต์ อยู่วัดวันสงกรานต์ จะมีอะไรเหมาะไปกว่า สรงน้ำพระ ... ทางวัดจัดทำรางไม้ไผ้ สำหรับสรงน้ำพระพุทธรูป แล้วปลายทางน้ำก็จะไปสรงน้ำพระอาจารย์มิตซูโอะ ด้วยค่ะ
ก่อนจะสรงน้ำพระ ก็มีขบวนผ้าป่าเฉพาะกิจ ที่ มูลนิธิ มายาโคตมี รวบรวมเงินบริจาค เพื่อสร้างอาคาร และสำนักปฏิบัติธรรมที่กรุงเทพค่ะ ... ผู้ที่มาปฏิบัติธรรมเลยได้ร่วมทำบุญ สมทบทุนเพิ่มกันคนละเล็กละน้อยตามกำลัง และศรัทธาค่ะ
เช้าวันที่ 14 เมษา ... มีพระอาจารย์นำเดินจงกรมรอบพิเศษ ชมพื้นที่รอบๆ วัดค่ะ แต่เพราะพื้นที่กว้างมาก พระอาจารย์เลยพาไปชมตรงอุโบสถก่อน ... เดินจงกรม ชมวิว กราบพระ และ ฟังเรื่องราวเล็กๆ น้อยๆ ตอนจัดการฝังลูกนิมิต สมโภชน์อุโบสถค่ะ
ตอนบ่ายๆ ก็ได้ทำบุญอีกแล้วค่ะ ... เวลาทำวัตรจะมีหนังสือคู่มือประกอบ แล้ววันนี้ก็จะเปลี่ยนมาใช้เล่มใหม่ เลยมีการบอกบุญ ให้ผู้ปฏิบัติธรรมได้ทำบุญด้วยค่ะ ... คือ ใครที่สนใจจะทำบุญก็ไปซื้อหนังสือ แล้วเขียนชื่อว่าเป็นธรรมบรรณาการจากใคร
ซึ่งหนังสือนี้ จะนำมาใช้ที่ศูนย์เยาวชน และถ้าได้จำนวนเพียงพอตามที่กำหนดแล้ว ก็จะนำหนังสือที่เหลือรวบรวมไว้ไปบริจาคให้กับโรงเรียนต่างๆ ... เรากับคนดีก็ร่วมกันทำบุญไปคนละ 10 เล่ม เพราะทำเผื่อให้กับสมาชิกคนอื่นๆ ในบ้านด้วยค่ะ ... สนุกสนานกันตอนนึกชื่อ-นามสกุลของสมาชิกที่จะเขียนนี่หล่ะค่ะ
พอทำบุญเสร็จ ตอนค่ำมาทำวัตรที่ศูนย์เยาวชน พอได้หนังสือสวดมนต์มาก็รีบเปิดชื่อดูกันใหญ่ ว่าชื่อใคร ใช่ชื่อเรารึเปล่า
แต่ก่อนจะได้ใช้หนังสือสวดมนต์เล่มใหม่ ก็มีกิจกรรมพิเศษค่ะ ... คือหลังจากเดินจงกรมแล้ว ทางวัดจัดให้วางเทียนรอบเจดีย์ค่ะ รีบวาง แล้วรีบกลับมานั่งชมความงามของเทียนที่สว่างไสวรอบเจดีย์
วันที่ 15 เมษา ... พระอาจารย์พาเดินจงกรมรอบพิเศษช่วงเย็นค่ะ พาไปชมพระเขียว ได้ดูวิวสวยๆ และบริเวณด้านหน้ามีป่าต้นไม้ประจำจังหวัด ทั้ง 76 จังหวัดค่ะ ... แล้วก็พาไปชมอุทยานการเรียนรู้ที่กำลังก่อสร้างค่ะ
เป็นการเดินจงกรมรอบใหญ่ หลายกิโลเมตรอยู่ค่ะ ... ถึงจะเหนื่อย แต่ก็เพลินดีค่ะ เพราะอากาศดี วิวสวย
วันที่ 16 เมษา ... ไม่มีกิจกรรมพิเศษ แต่มีเหตุการณ์ไม่คาดคิดเกิดขึ้น ทำให้วันนั้นไม่ธรรมดาค่ะ ... เป็นวันที่กลับมาทำวัตรเย็นที่ธรรมศาลาค่ะ แต่ว่าช่วงบ่ายมีฝนกระหน่ำลงมาซู่ใหญ่ เลยทำให้แขกประจำธรรมศาลาออกมายึดพื้นที่
แขกประจำธรรมศาลา เป็น แมลงตัวดำๆ คล้ายเต่าทอง แต่ไม่ใช่ค่ะ เค้าจะเดินไปเดินมาแวะเวียนทักทายผู้ปฏิบัติธรรมอยู่เป็นประจำ ... เห็นพระอาจารย์บอกว่า ช่วงหน้าฝนจะมาเยอะหน่อย
ช่วงบ่ายฝนตกซู่ลงมา คุณแมลงเกิดแตกฮือกระจายออกมายุบยับผิดปกติ ... ออกมาเดินยั้วเยี้ยเต็มพื้น และกระจายขึ้นเสาเยอะมาก มากขนาดที่ว่าเดินหลบกันลำบาก อาจจะทำบาป ผิดศีลกันได้โดยไม่ตั้งใจ
พอตอนเย็นเดินมาเตรียมตัวทำวัตร เห็นธรรมศาลาแล้ว ไม่มีใครกล้าขึ้นค่ะ ... เพราะคุณแมลงออกมาเดินยุบยับมากกว่าเดิม มากขนาดที่ทำให้เสาสีปูนเปลือย กลายเป็นสีดำเป็นย่อมๆ ค่ะ
พระอาจารย์ท่านนึงเดินมาเห็นเลยบอกว่า ธรรมศาลาโดนเสื้อดำยึดไปแล้ว สงสัยเราจะต้องเปลี่ยนที่ทำวัตรกันใหม่ ... ลังเลระหว่าง จะยกขบวนไปศูนย์เยาวชน หรือ ไปใช้พื้นที่ตรงโรงฉัน ... แต่พอดูดินฟ้าอากาศแล้ว ก็สรุปว่า ลงมานั่งตรงลานด้านหน้าธรรมศาลาก็หน้าจะได้
ช่วยกันปูเสื่อ จัดที่ วางเบาะ เรียบร้อย ... ปัญหาที่ตามมาก็คือ ไฟส่องสว่างไม่พอ เลยต้องใช้เทียนไขมาจุดช่วยเพิ่มแสงสว่าง ก็ได้บรรยากาศไปอีกแบบค่ะ
วันที่ 17 เมษา มีเดินจงกรมรอบพิเศษช่วงเช้า พระอาจารย์พาไปชมถ้ำส่องฟ้า เป็นที่ที่จัดไว้สำหรับพระรูปใดที่ต้องการปลีกวิเวก ... ใจก็อยากจะไปชมความงาม แต่เพราะไม่ชอบเข้าถ้ำ เลยลังเล สุดท้ายก็ไม่ได้ไป เข้าห้องไปนอนอุตุ
วันหลังๆ ผู้ปฎิบัติธรรมเหลือน้อยลง ก็ไม่มีกิจกรรมพิเศษอะไร ทำตามกิจวัตรประจำวันกันไป ... แต่ก็มีเหตุ คุณแมลงเสื้อดำบุกธรรมศาลาตอนบ่ายอีกค่ะ เลยไม่มีใครยอมขึ้นศาลา ... พระอาจารย์มิตซูโอะเลยต้องย้ายไปธรรมปุจฉา-วิสัชนา ที่โรงฉันค่ะ
******************************
เป็นการเข้าวัด ถือศีล ปฎิบัติธรรม ที่สนุกดีค่ะ ... ใจสงบ ใจสบาย ยังไม่บรรลุโสดาบัน แต่ก็พอจะได้หลักธรรมกลับมาใช้ ทำให้ใจสงบ สบายมากขึ้น ... ถ้ามีโอกาสก็คงกลับไปอีกแน่นอนค่ะ
ที่ได้กลับมานอกจากความสบายใจแล้ว ก็เป็นของที่ระลึกเล็กๆ น้อยๆ จากวัดค่ะ ... เพราะมีจำหน่ายหนังสือธรรมะ และวีซีดีธรรมะ ของพระอาจารย์มิตซูโอะ รวมถึงเสื้อยืด สกรีนประโยคธรรมะของพระอาจารย์ด้วยค่ะ ... แล้วยังมี เสื้อผ้า กระเป๋า ของใช้เล็กๆ น้อยๆ จากศิลปะการทอผ้าแบบซาโอริของญี่ปุ่น ซึ่งมูลนิธิ มายาโคตมี ที่พระอาจารย์มิตซูโอะก่อตั้งจำหน่ายอยู่ด้วยค่ะ
สินค้าซาโอริ เป็นผลงานของผู้ประสบภัยสึนามิ ที่มูลนิธิเข้าไปช่วยพัฒนาสร้างอาชีพ และนำมาจำหน่าย ... ซึ่งรายได้ก็จะนำกลับไปช่วยเหลือชาวบ้านค่ะ
******************************
เป็นการมาปฏิบัติธรรมที่มีเรื่องน่าประทับใจเยอะค่ะ ... ญาติธรรม ที่ร่วมปฏิบัติธรรมด้วยกัน ที่มีทั้งผู้ชาย ผู้หญิง หลากหลายวัย ตั้งแต่เด็กๆ ไปจนถึงผู้สูงอายุ
พอมาอยู่รวมกัน ใส่ชุดขาวเหมือนกัน ก็ลดความเป็นอัตตาของแต่ละคนไป ทุกคนเหมือนกัน เท่ากันหมด ไม่มีฐานะทางสังคมมาแบ่งแยก ... ชุดขาวอยู่รวมกันเป็นกลุ่มๆ แล้ว ดูไปก็เหมือนสถานบำบัด กึ่งๆ เข้าค่ายค่ะ เพราะพอมีญาติโยมที่เข้ามาเยี่ยมชมวัด ซึ่งแต่งตัวปกติ สีสันสดใส เลยกลายเป็นไม่เข้าพวกกับชุดขาวที่เดินกันเต็มไปหมด
อยู่รวมกัน ก็กลายเป็นสังคมย่อยๆ ค่ะ ช่วยเหลือกันเล็กๆ น้อยๆ ... ใครที่ไปถึงศาลาก่อน ก็จะปัดกวาดศาลา จัดวางเบาะที่นั่ง พร้อมกับหนังสือสวดมนต์เตรียมไว้ให้
อย่างพี่ที่เห็นในรูปทางซ้ายนี่ แอบชื่นชมค่ะ เพราะพี่เค้าเดินเท้าเปล่าภายในวัด ตลอด 9 วัน ไม่ว่าจะเดินไปไหน ทำอะไร ทางจะเรียบ หรือ ขรุขระ พี่เค้าก็ไปเท้าเปล่าตลอด ... แล้วพี่เค้าก็แสดงน้ำใจ ช่วยจัดการเรื่องเล็กๆ น้อยๆ กวาดทาง จัดของอยู่ประจำ ... ตอนเช้าพี่เค้าก็ตามพระไปบิณฑบาตรด้วยค่ะ
แล้วก็มีพี่ผู้ชายอีกคน จะเห็นพี่เค้าไปถึงศาลาก่อนเวลาประจำ ... ไปกวาดพื้น ถูพื้น นำเบาะมาวางเรียง จัดวางหนังสือสวดมนต์ ... ว่างๆ ก็กวาดทางเดินในวัด เดินผ่านตรงไหนไม่เรียบร้อย ก็จัดการให้เรียบร้อยสวยงาม ... เราสองคนเห็นแล้ว ก็ประทับใจ ชื่นชม และจะลุกไปช่วยพี่เค้าจัดเบาะทุกที
ส่วนหนุ่มน้อยทางขวามือ อายุ 10 ขวบเท่านั้นค่ะ มาปฏิบัติธรรมกับที่บ้าน ... เราสองคนยกให้เป็นเด็กดีเด่นประจำรุ่นค่ะ เพราะน้องกิริยาสำรวม สุภาพ เรียบร้อย มีสัมมาคารวะ ยิ้มแย้มแจ่มใส มีน้ำใจช่วยเหลือ อะไรที่พอจะทำได้ ทำไหว เสนอตัวช่วยเหลือตลอดค่ะ ... และที่สำคัญตั้งใจปฏิบัติมาก
เป็นหนุ่มน้อยที่ได้ใจเราสองคนไปเต็มๆ ... เห็นแล้วต้องชมไปถึงผู้ปกครองของน้อง ที่อบรมน้องมาได้ดีมากๆ ขอให้บุญรักษาน้อง และโตไปเป็นสุภาพบุรุษ เป็นคนดีของสังคม
ญาติธรรมที่ประทับใจอีกคน เป็นสาวน้อยหน้าใส น่าจะเพิ่งทำงานได้ไม่นาน ... วันที่ฝนตกตอนบ่าย แล้วมีคุณแมลงบุกธรรมศาลา ร่มที่ธรรมศาลามีไม่พอกับจำนวนคนค่ะ เพราะวันก่อนที่ฝนตก มีคนหยิบร่มจากธรรมศาลาไปใช้ แล้วไปเก็บไว้ตรงโรงฉัน
กำลังยืนกลุ้มใจว่าจะลุยฝนไปยังไงดี เพราะเสื้อก็ขาว น้องคนนี้ก็เดินกางร่ม เอาร่มจำนวนนึงจากโรงฉันคล้องแขนมาส่งที่ธรรมศาลา ... เรารับร่มจากน้อง พร้อมกับส่งรอยยิ้ม คำขอบคุณ และอนุโมทนาบุญค่ะ
พอเดินไปถึงโรงฉัน เราก็หยิบร่มจำนวนนึงคล้องแขนกลับมาส่งเพิ่มเติม ... pay it forward ค่ะ น้องทำความดีมาให้แล้ว เราก็ควรจะทำความดีต่อไป เพราะร่มที่น้องถือมาเพิ่มให้ ยังไม่พอกับจำนวนคนที่ยังติดฝนอยู่
ญาติธรรมที่ไม่น่าประทับใจก็มีนะคะ ก็ไม่น่าจดจำ ... แต่เห็นแล้ว ก็ทำให้หันมาพิจารณาตัวเองว่า เราเห็นที่เค้าทำแล้วไม่ชอบใจ เราก็ไม่ควรทำแบบนั้น ไปทำตามแบบอย่างที่ดีดีกว่า
******************************
อีกเรื่องที่ไม่น่าประทับใจ ก็คือ ยุง ค่ะ ... ยุงที่นี่ดุมากค่ะ กัดเจ็บน่าดู นอกจากยุงแล้วยังมีแมลงอีกสารพัด เพราะเป็นวัดป่า ต้นไม้เยอะ แมลงเลยเยอะ ... บินมารบกวนกันระหว่างเจริญสติตลอด เป็นตัวแปรที่กวนใจ และช่วยพิสูจน์ว่าเรามีสติ สมาธิ มากแค่ไหน
แต่ที่ร้ายที่สุดก็ยุงหล่ะค่ะ เพราะกัดเจ็บมาก กัดแล้ว แป๊บเดียว เป็นตุ่มบวมๆ แสบๆ คันๆ ... ที่วัดมีจำหน่ายตะไคร้หอมทาไล่ยุง ก็ไม่กลัวนะคะ เลือกกัดตรงที่ไม่ทาค่ะ ร้ายจริงๆ
ที่ร้ายกว่านั้นคือ ตอนนี้ แขนสองข้าง เป็นตุ่มเล็กๆ เต็มไปหมดค่ะ ... สันนิษฐานว่า เป็นร่องรอยจากการโดนยุงกัด ที่ตุ่มบวมยุบแล้ว แต่จุดที่โดนกัดยังคงค้างอยู่ ถ้าอีก 2-3 วันไม่ดีขึ้น คงต้องไปหาหมอ ไปขอยาทาแล้วค่ะ
******************************
วันสุดท้ายของการปฎิบัติธรรมก็ใจหวิวๆ นะคะ ที่ต้องกลับมาเจอโลกที่วุ่นวายเหมือนเดิม ... ถึงจะได้ธรรมะโอสถติดกลับมาช่วยรักษาใจให้สงบ แต่ก็รู้สึกได้ว่า ความสงบ ห่างไกลจากข่าวสาร และความวุ่นวายนี่ ก็ช่วยให้เราได้พักผ่อนจริงๆ
ก่อนกลับ คนดีที่ไม่ได้ไปเดินจงกรมชมอุโบสถ ชวนให้ไปกราบพระก่อนจะกลับ ... อุโบสถที่นี่ เรียบง่าย แต่มีรางวัลการันตีนะคะ
เราลากลับตอน 9 โมงนิดๆ ออกมาโดยไม่ได้อาศัยทานข้าวจากทางวัด ... แล้วตรงดิ่ง มาแวะซื้อพืชผักระหว่างทาง ก่อนจะดิ่งไปร้านอาหารร้านโปรด
ตั้งใจจะมาฝากท้องมื้อเช้า ควบ มื้อเที่ยง ที่ร้านพริกแกงค่ะ ... ไก่รวนเค็ม แกงส้มชะอมกุ้ง ไข่เจียวซาลาเปาไส้หมู และ ลาบวุ้นเส้นหมู ... อร่อยทุกอย่างค่ะ แต่กว่าจะจัดการหมดก็อิ่มตื้อค่ะ แถมอิ่มไปยันมื้อเย็น เพราะชินกับการกินข้าวมื้อเดียวค่ะ
จบทริปทำบุญ แบบอิ่มใจ และอิ่มท้องค่ะ ... เป็นทริปที่ไปแล้วติดใจ และอยากจะกลับไปอีกค่ะ ตอนนี้รู้แล้วว่า ถ้าต้องการพักใจจะเลือกไปที่ไหนดี
