น้ำตา

โปรแกรมไปปฏิบัติธรรมของคนดีมีเหตุฉุกเฉินมาแทรก เพราะงานลูกค้ามีการเปลี่ยนแปลง คนดีเลยนั่งชั่งใจอยู่นานว่าจะไป หรือไม่ไปดี ... สุดท้ายก็ตัดสินใจไม่ไป เพราะไม่อยากกังวลใจระหว่างไปเข้าวัด อยากจะสงบ แต่ถ้ามีเหตุแบบนี้ ใจคงไม่สงบ

พอคนดีตัดสินใจไม่ไป ผลดีเลยตกอยู่ที่เรา เพราะคนดีมาค้างที่บ้านเหมือนก่อนที่จะลาออกจากงาน ... เย็นวันศุกร์มีนัดไปทำคิ้ว ตอนแรกก็คิดว่าต้องไปคนเดียววางแผนไว้อย่างดี พอคนดีเปลี่ยนแผนเลยต้องปรับตัวกันใหม่ ... สุดท้ายก็ต้องไปคนเดียว เพราะรถติดหนึบหนับ ให้คนดีวนรถกลับไปรอที่บ้าน

แผนวันศุกร์เปลี่ยนแล้ว แผนวันเสาร์ก็ต้องเปลี่ยนด้วย ตั้งใจจะเข้าไปเคลียร์เอกสาร พอคนดีมาค้างด้วย เลยตามไปนั่งรอเราทำงานด้วย ... เรานั่งทำงานไป คนดีก็นั่งดูยูทูบไป บ่ายแก่ๆ งานเสร็จเรียบร้อยก็ชวนกันไปเดินดูของ

ระหว่างที่นั่งรถ คนดีก็บ่นเหงา คิดถึงเรา ฟังแล้ว งง ว่าเกิดอะไร ก็นั่งอยู่ข้างๆ นี่ไง ... คนดีบอกว่าอ่านบล็อก เริ่มต้นใหม่ แล้วเศร้า อ่านแล้วเหงาๆ เพราะชีวิตประจำวันเปลี่ยนไป จากที่เคยเจอกันเกือบทุกวันก็จะไม่ได้เจอเหมือนเดิม ... มีเวลาว่างมากขึ้น เลยคิดถึงเรามากขึ้น พอคิดถึงแล้วน้ำตาจะไหล

พอคนดีพูดจบ ก็น้ำตาคลอ หยดมาเป็นเม็ดๆ ขับรถไปก็ปาดน้ำตาป้อยๆ ... เลยเอนไปซบ ไปออเซาะ ไปเกาะแกะให้รู้ว่ายังอยู่ข้างๆ อยู่เลย ยังไม่ได้ห่างกันสักหน่อย

เราคิดถึงมุมตัวเองว่าจะต้องเปลี่ยนต้องปรับยังไง แล้วคิดว่าคนดีคงจะง่วนอยู่กับงาน ... พอคนดีเปิดปาก เปิดใจ เปิดมุมของคนดีให้เห็น ว่าชีวิตประจำวันที่เคยเจอใครต่อใคร ต้องเปลี่ยนไปอยู่เพียงลำพัง ก็ต้องปรับตัวเยอะเหมือนกัน

ปกติคนดีไม่ค่อยบ่น ไม่ค่อยพูด ไม่ค่อยเล่าความรู้สึกของตัวเองเท่าไหร่ ...พอได้ยินก็ดีใจที่บอกให้รู้ แต่ฟังแล้วก็น่าสงสาร เพราะคนดีน้ำตาหยดก่อนเราซะอีก ... ที่กลัวว่าตัวเองจะงอแง คนดีกลับชิงน้ำตาหยดก่อนซะอย่างนั้น

คนดีจ๋า เค้าก็คงคิดถึงคุณมากๆ เหมือนกันค่ะ