เชื่อใจ

2-3 วันมานี้ คุยกับคนดีเรื่องงานของคนดี ที่ตอนนี้งานยุ่งวุ่นวายเพิ่มมากขึ้น เพราะมีรายละเอียดเล็กๆ น้อยๆ ที่ต้องใส่ใจ ... คนดีอยากได้ผู้ช่วยสักคน ที่ช่วยจัดการงานบางส่วน เพื่อแบ่งเบาภาระไปบ้าง


ช่วงแรกๆ ที่คนดีลาออก และเริ่มทำงานเอง ป๊าเคยเปรยๆ ว่าน้องชายคนดีบ่นอยากออกจากงาน อยากให้มาช่วยงานมั้ย ... แต่คนดียังไม่มั่นใจว่างานจะไปได้ดีแค่ไหน แล้วน้องชายเองก็ไม่ได้ถนัด หรือ มีประสบการณ์เกี่ยวกับงานที่คนดีกำลังทำอยู่เลย ... การร่วมงานกันระหว่างพี่กับน้องเลยยังไม่เกิดขึ้น


ช่วงหลัง งานเริ่มเยอะ คนดีให้น้องชายช่วยส่งของ รับของ บ้างนิดหน่อย ... ล่าสุดมาเล่าให้ฟังว่า ป๊าลองคุยกับน้องชายอีกครั้งว่าสนใจทำงานกับคนดีรึเปล่า น้องชายก็สนใจ แต่คนดีบอกว่า เงินเดือนที่จะให้อาจจะไม่เท่ากับที่เคยได้ตอนทำงานบริษัทนะ เพราะต้องดูก่อนว่าทำงานได้รึเปล่า และตั้งใจทำจริงจังแค่ไหน


รับฟังแล้วเลยเกิดคำถาม ... เพราะเคยคุยกันว่าถ้าเราลาออกมาช่วยงาน จะให้เงินเดือนเท่าไหร่ เรายินดีลดค่าตัวลงจากที่ได้ตอนทำงานปัจจุบันนี้ แต่มีข้อแม้ว่าต้องเลี้ยงข้าว และพาไปเที่ยวด้วย ... เงินเดือนที่เราขอ และคนดีตกลงรับได้ มากกว่าที่จะให้น้องชายอีกนะ ... ทำไมถึงตกลง


คนดีบอกว่า รู้ว่าเราช่วยทำอะไรได้ และจะแบ่งเบางานบางส่วนได้ ... แต่เราก็แย้งว่า งานที่จะให้เราช่วยทำอ่ะ ไม่ใช่งานที่ถนัดเลยนะ ไม่ได้เรียนจบทางนี้ด้วยซ้ำ ทุกวันนี้ที่ทำได้ ก็ทำจากประสบการณ์ เรียนรู้จากการทำงานทั้งนั้น


คนดีบอกว่า "ไม่ถนัดไม่เป็นไร แต่เชื่อใจได้แน่นอน" ... ได้ยินคำตอบของคนดีแล้วก็นึกว่า สงสัยนายก็คงคิดแบบนี้เหมือนกัน ที่ให้รับผิดชอบงานที่ทำอยู่ตอนนี้ ทั้งๆ ที่ไม่ใช่งานถนัด ทำงานแบบ Learning by Doing ... แอบดีใจเล็กๆ ที่มีคนเชื่อใจ เออ เราก็เป็นคนใช้ได้นะเนี่ย


คนดีจ๋า จะจ้างเค้าไปเป็นลูกจ้างเมื่อไหร่ดีคะ ... ถ้าได้เงินเดือนตามที่เคยคุยกัน พร้อมสวัสดิการ อาหารกลางวันทุกวัน และพาเค้าเที่ยวรายไตรมาส ... โอเค เลยนะ