ของที่ระลึก

เรากับคนดีเพิ่งได้ของที่ระลึกมาทั้งคู่ค่ะ ... คนดีได้ตั้งแต่คำวานนี้ ส่วนของเราเพิ่งได้วันนี้ค่ะ เป็นของที่ระลึกที่คนนึงอยากได้ อีกคนไม่อยากได้ค่ะ

ของที่ระลึกของคนดี มาแบบไม่ตั้งใจค่ะ อยู่ๆ ก็มาโครมเบ้อเร่อ ... เป็นของที่ระลึก ที่เห็นแล้ว เซ็งงงงงงงงง

เมื่อวานคนดีส่งรถเข้าศูนย์ ไปเปลี่ยนอะไหล่ และชิ้นส่วนที่สึกหรอผุพัง ... จำใจต้องทิ้งรถฝากช่างไว้ 1 วันเต็มๆ แล้วมานั่งทำงานที่ออฟฟิศเราแทน ... พอเลิกงานเราสองคนก็จับรถไฟใต้ดินไปรับรถที่ศูนย์

โกลดี้ที่เคยป่วยกระเสาะกระแสะ ก็กับมาแข็งแรงสมบูรณ์ อาบน้ำเอี่ยมอ่องไฉไลเหมือนใหม่ ... แวะกินข้าวเย็นที่โลตัส ลาดพร้าวแป๊บนึง แล้วก็มุ่งหน้ากลับออฟฟิศเรา ... กลับมาขนสมบัติของคนดี ที่ฝากเอาไว้ก่อนเอารถส่งศูนย์

จอดรถเรียบร้อย กำลังไขกุญแจประตูด้านหลังออฟฟิศ ก็เหลือบเห็นรถที่ขับสวนมา ทำท่าเหมือนกำลังจะหาที่จอด แต่จอดไม่ได้ ต้องขยับกลับรถ ... แล้วจังหวะที่รถคันนั้นกำลังเดินหน้าถอยหลัง ก็ถอยโครมมาจิ้มเข้าที่ประตูด้านข้างคนขับของโกลดี้

เราสองคนรามือที่กำลังไขกุญแจ พุ่งไปดูรถทั้งคู่ ... คนขับคู่กรณีเดินลงมาพร้อมกับหน้าจ๋องๆ และขอโทษขอโพยคนดีเป็นการใหญ่ ... เราไม่ใช่เจ้าของรถเอง เห็นแผลแล้วก็เซ็ง เปรยดังๆ ว่า "เพิ่งออกมาจากศูนย์" พร้อมกับถอนหายใจเฮือกใหญ่ ก่อนจะเดินไขกุญแจเข้าออฟฟิศไปเก็บของ จัดของเตรียมขนขึ้นรถ

ปล่อยให้คนดีกับคู่กรณี ตกลงกัน เคลียร์กัน ระหว่างรอประกัน ... ส่วนเราปักหลักคว้าหนังสือพิมพ์มานั่งอ่านนิยายให้หายหงุดหงิด

นี่หล่ะค่ะ หน้าตาของที่ระลึกที่คนดีไม่อยากได้ แต่จู่ๆ โผล่มาโครมเบ้อเร่อ ... ฝากรอยแผล รอยช้ำใจ และยุ่งยาก เพราะไม่มีรถใช้ระหว่างส่งเข้าไปเคลม

ของที่ระลึกของเรา มาแบบไม่คาดฝัน ไม่คิดว่าจะได้ค่ะ ... เป็นของที่ระลึกที่เห็นแล้วประหลาดใจ และก็ขำดี

บ่ายวันนี้ออกไปบรรยายที่สวนดุสิต ... จริงๆ น้องนักศึกษาติดต่อมาเชิญนาย แต่นายไม่ว่าง ไม่สะดวก ให้เราโทรปฎิเสธให้ ... น้องเลยบอกว่าถ้านายไม่ว่าง ขอเชิญพี่คนนี้แทนได้มั้ยคะ แล้วก็พูดชื่อจริงเราออกมา ... กำลังพูดอยู่นี่หล่ะค่ะ

พอน้องเจอตัวก็บอกว่า จริงๆ ตั้งใจจะเชิญพี่นี่หล่ะค่ะ แต่หาข้อมูลจากเน็ทไม่เจอ เจอแต่นาย เลยลองเชิญดู ถ้านายไม่ว่าง แล้วเราจะว่างไปได้รึเปล่า ... เล่าให้นายฟัง นายก็บอกให้ไปเถอะ

บ่ายวันนี้เลยฉายเดี่ยว ไปเล่าประสบการณ์ให้น้องปี 3 ที่สวนดุสิตฟัง นักศึกษาไม่เยอะมาก เล่าเรื่องต่างๆ ที่คิดว่าเป็นประโยชน์ และจะช่วยเตรียมตัว ก่อนจะเป็นนักศึกษาฝึกงาน ... ยิงยาวรวดเดียว 3 ชั่วโมง พูดจนคอแห้ง

พูดจบก็รับมอบของที่ระลึก ... เห็นของก็แปลกใจปนขำ ได้แต่เก็บอาการไว้ หันไปรับทอฟฟี่เค้กขนมขึ้นชื่อของที่นี่อีกรอบ

โฉมหน้าของที่ระลึกที่ทำให้แปลกใจปนขำค่ะ ... แปลกใจเพราะไม่คิดว่าจะได้ของที่ระลึกแบบนี้ ส่วนใหญ่ที่เคยได้รับ ก็เป็นหนังสือ นาฬิกา ได้ภาพวาดหน้าตัวเองก็ประหลาดใจ ... พอด นานๆ ไปก็ขำ เพราะบางแวบก็เหมือน บางแวบก็ไม่เหมือนเอาซะเลย

บังเอิญจริงๆ ที่ได้รับของที่ระลึกไว้ดูต่างหน้าในเวลาไล่เลี่ยกันทั้งคู่ ... คนนึงได้แล้วเซ็ง อีกคนได้แล้วขำ เออ เหมาะกันดีจริงๆ