เตรียมตัวเดินสายภาคเหนือ

สัปดาห์นี้ คนดีมีโปรแกรมเดินสายทัวร์ประหนึ่งเป็นนักร้องลูกทุ่งที่ภาคเหนือค่ะ ... มีงานติดตั้งร้านลูกค้า ที่ พิษณุโลก เชียงใหม่ เชียงราย

ครั้งก่อนที่ไปดูพื้นที่ วัดพื้นที่ คนดีไปกับลูกค้าค่ะ ... อาศัยนั่งรถติดไปเป็นติ่งเนื้องอก ลูกค้าขับรถพาไปตามร้านของดีลเลอร์อีกที โรงแรมที่พักก็จัดเตรียมไว้ให้ พาไปกิน พาไปเที่ยวครบถ้วนเสร็จสรรพ คนดีแค่เก็บเสื้อผ้าลงกระเป๋าเตรียมเดินทางแค่นั้น

แต่คราวนี้ต่างไปจากเดิมค่ะ ทุกเรื่องที่ลูกค้าเคยจัดการให้ คนดีต้องจัดการเองทั้งหมด ... ศึกษาเส้นทางการเดินทาง เพราะต้องขับรถไปเอง เราที่เคยรับหน้าที่เนวิเกเตอร์ประจำตัวก็ไปด้วยไม่ได้ ... คนดีร่ำๆ จะติด GPS ก็ไม่ทันซะแล้ว

โรงแรม ห้องพักก็ต้องหาเอง เลือกเอง จองเอง ต้องวางแผนเองทั้งหมดว่าจะแวะที่ไหน พักที่ไหน ... อาหารการกิน ก็ต้องจัดการเอง ... ทำทุกอย่างเองทั้งหมด

ก่อนออกเดินทางก็ต้องเตรียมอุปกรณ์ข้าวของไปให้พร้อม นัดกับซัพฯ และช่างที่จะไปติดตั้งงาน ... ต้องจัดการของที่ต้องใช้ตกแต่งร้านให้ครบถ้วน

เราซึ่งเคยรับหน้าที่จัดการเรื่องเส้นทาง ที่พัก ร้านอาหารให้ทั้งหมด ... ก็อยากจะช่วย อยากจะไปด้วย แต่ลางานไปไม่ได้ เพราะช่วงสิ้นเดือนงานเยอะ ... เลยทำได้แค่ เปิดหาแผนที่ ดูเส้นทาง และอธิบายเส้นทางย่อๆ ให้คนดีจดไว้

เรื่องที่พัก ร้านอาหาร ไม่ค่อยห่วงเท่าไหร่ เพราะคนดีมีลูกค้านำทางไปครั้งนึงแล้ว ก็น่าจะยึดแผนเดิมได้ ... แต่เรื่องขับรถคนเดียว ขับทางไกลๆ ตามลำพังนี่ ห่วงมากๆ เพราะคนดีเป็นเด็กอนามัย ง่วงนอนง่าย หลับง่าย

คนดีพยายามจะจัดเวลา เลื่อนเวลาเพื่อให้เราติดสอยไปด้วยได้ แต่ยังไงก็ต้องลางานสักวัน ... แล้วพอดีปลายสัปดาห์นี้มีงานพระราชทานเพลิงศพคุณลุงเขย เลยยิ่งไปไม่ได้ ... คนดีก็พยายามจะหาเพื่อน ทั้งชักชวนและหลอกล่อ หาเพื่อนร่วมเดินทางด้วย ก็ไม่มีใครว่าง

กลับมาเตรียมเส้นทาง และนอนทำใจอยู่ที่บ้านเรา ว่าคงต้องไปเองแน่ๆ ... แล้ววันนี้คนดีเกิดเริ่มป่วย เจ็บคอ เพราะรับเชื้อจากเรา ที่เจ็บคอ และไข้ขึ้น จากการไปตะลอนกลางแดดไหว้พระ ... คนดีทำใจสู้ ส่วนเรายิ่งห่วงหนัก

สุดท้าย ก็ได้ทางออก ลองเอ่ยปากถามหม่ามี้ว่าไปไหนรึเปล่า คนดีกำลังหาเพื่อนนั่งไปพิษณุโลก เชียงใหม่ เชียงราย ... หม่ามี้ได้ยินก็ตาโต สนใจทันที ก่อนจะตกปากรับคำอย่างง่ายดาย แล้วเดินฮัมเพลงไปจัดกระเป๋า

แวบแรกที่รู้ว่าคนดีมีหม่ามี้นั่งรถไปเป็นเพื่อนก็สบายใจขึ้นหน่อย เพราะมีเพื่อนแล้ว และยังกลายร่างเป็นหมอเล็กๆ ช่วยดูแลอาการป่วยได้ด้วย ... แต่แวบนึงก็ห่วงมากกว่าเดิม เพราะไม่แน่ใจว่าหม่ามี้จะไปทำให้คนดีต้องห่วงหน้าพะวงหลังรึเปล่า

ลูกไปไม่ได้ แม่ไปแทน ไม่รู้ผลจะออกมาเป็นยังไง ... ทริปนี้เป็นทริปที่ต้องติดตามข่าวคราวอย่างใกล้ชิดซะแล้ว