30.4.54

ลัดดาแลนด์

ปกติไม่ใช่คนชอบหนังแนวสยองขวัญสั่นประสาทเลย เลือกดูบางเรื่องเท่านั้น เพราะหนังแนวนี้จัดเป็นหนังฉ่าง (ภาษาส่วนตัวไว้เรียกหนังที่มีจังหวะของเสียงมาทำให้ผวา) ... แต่พอเห็นโปสเตอร์หนังเรื่องนี้ ก็ตั้งเป้าไว้ว่าจะต้องดู ต้องดูให้ได้


เหตุผลเดียวที่ตัดสินใจดูหนังเรื่องนี้ คือ พี่ก้อง สหรัถ สังคปรีชา นักร้องขวัญใจของเรา ... ก็พี่ก้องไม่ได้เล่นหนังบ่อยๆ นี่คะ พอรับเล่นแล้วก็ต้องดูสักหน่อย แม้จะเป็นหนังแนวที่ไม่ชอบเล้ยยยยย ก็ตาม


ตั้งใจว่าจะต้องดูให้ได้ แต่ให้ดูรอบค่ำๆ หลังเลิกงานคงไม่ไหว เกิดหลอนติดพันจะลำบาก ... เพราะฉะนั้น ต้องรอบสายๆ บ่ายๆ เท่านั้น งั้นก็ต้องดูวันเสาร์-อาทิตย์นี่แหละ


นัดคิวกับคนดี และบอกความต้องการชัดเจนแล้วว่าต้องดูให้ได้ ... คนดีเองก็จัดคิวไว้ให้เรียบร้อย แต่เพราะติดพันกับงานนุงนังเหลือเกิน สุดท้ายเลยต้องปล่อยให้เราไปดูหนังหลอนๆ เพียงลำพัง เพราะรู้ว่าถ้าเราไม่ได้ดู อาจะมีองค์ลง ปรี๊ดปร๊าดให้ปวดหัวได้


เอาหล่ะซิ ... อยากดูจัด จนต้องดูคนเดียว แล้วช่วงตื่นเต้นตระหนกตกใจ จะไปเกาะใครดีหล่ะเนี่ย ... เอ้า เกาะตัวเองไว้ก็ได้ พร้อมแล้วก็ ลุย






เรื่องย่อ


บ้าน ปัจจัยสี่ในฝันที่ทุกคนอยากเป็นเจ้าของ ธีร์ ก็เช่นกัน เขาก็เหมือนหนุ่มสาวอีกนับแสนนับล้านคนในกรุงเทพฯ ที่ไม่มีปัญญาซื้อบ้าน ลำพังเงินเดือนพนักงานออฟฟิศธรรมดาๆ ของธีร์ การเก็บหอมรอมริบหาเงินมาดาวน์บ้านเป็นภาระสาหัสเกินไป ทุกวันนี้ธีร์เช่าอพาร์ทเมนท์ ซึ่งเป็นปมด้อยที่ทำให้เขารู้สึกผิดต่อทุกคนในครอบครัว ... ป่าน ภรรยาที่แม่ยายพร่ำกรอกหูอยู่ตลอดเวลาว่าเขากระจอกเกินไปสำหรับเธอ ... แนน ลูกสาววัยรุ่นที่ธีร์ไม่เคยได้อยู่ร่วมชายคาเพราะส่งไปให้แม่ยายช่วยเลี้ยงดู ... นัท ลูกชายวัย 5 ขวบ ที่ยังเดียงสาพอจะเห็นพ่ออย่างเขาเป็นฮีโร่


ในวัยย่าง 40 ธีร์คิดว่าตัวเองคงเป็นสามี เป็นพ่อ เป็นหัวหน้าครอบครัวที่ไม่เอาไหน หากไม่สามารถมีบ้านสักหลังไว้เป็นหลักประกันความสุขของ "ครอบครัว" โอกาสมาถึงเมื่อธีร์ได้รับข้อเสนอเป็นตำแหน่งผู้ช่วยฝ่ายการตลาดที่บริษัทแห่งหนึ่งในจังหวัดเชียงใหม่ ... ด้วยเงินเดือนที่มากขึ้น และค่าที่ดินที่ถูกลง บ้านเดี่ยวหลังใหญ่แบบในหนังโฆษณาก็ไม่ใช่ฝันที่เกินเอื้อมอีกต่อไป ธีร์ตัดสินใจทิ้งชีวิตเก่าเพื่อไปตั้งรกรากในบ้านที่เขาเฟ้นแล้วเฟ้นอีกว่าดีที่สุด โดยไม่ฟังคำทัดทานของทั้งเมียและลูก ธีร์เชื่อว่าครอบครัวของเขาจะมีความสุขมากกว่าที่ หมู่บ้านลัดดาแลนด์


บนโต๊ะอาหารในบ้านหลังใหม่ที่อบอวลไปได้ความอบอุ่น ธีร์ยิ้มอย่างภาคภูมิที่ในที่สุดครอบครัวของเขาก็ได้มาอยู่กันพร้อมหน้า ... โดยไม่รู้ว่าในค่ำคืนเดียวกันนั้นเอง มีเด็กรับใช้ชาวพม่าของบ้านหลังหนึ่งในหมู่บ้านถูกฆาตกรรมอย่างทารุณ คนร้ายสาดเธอด้วยน้ำกรดจนใบหน้าแหลกเหลวแล้วทุบตีเธอจนตาย ก่อนจำศพไปยัดไว้ให้ตู้เย็น ... "หมู่บ้านไหนๆ ก็มีคนตาย" แต่ไม่ใช่ทุกหมู่บ้านจะได้ประสบกับสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้นใน ลัดลาแลนด์


(ขอบคุณ เรื่องย่อ และ ภาพโปสเตอร์ จาก majorcineplex.com )



โชคดีที่เพื่อนร่วมดูหนังทั้งฝั่งซ้ายและขวา ไม่ออกอาการสะดุ้ง ตกใจ กรี๊ด วี๊ด อะไรมากนัก ... แต่เพื่อนร่วมโรงหนัง อีกฟากนึงนั้น วี๊ดกรี๊ดลั่นโรงแทบจะทุกช็อตที่มีนักแสดงพิเศษ โชคดีจริงๆ ที่ไม่ได้นั่งข้างกัน ไม่งั้นคงผวาตามตลอด


เป็นหนังที่เล่นกับจังหวะ ทั้งภาพ และเสียง ที่ทำเอาคนดูเหนื่อย ... แต่จัดเป็นหนังดราม่า มากกว่าเป็นหนังผี ดูไปเครียดไป เหนื่อยไป


แม้จะมีบางมุกให้ขำ แต่พอหนังจบ ก็ถอนใจยาว โล่งงงง ว่าจบสักที ... เหนื่อยเหลือเกิ้นนนนน

0 ความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น