15.7.54

: 112 เดือน :

เศษเล็กๆ ของเราสองคนเดือนนี้ ตรงกับวันหยุดพอดี วางแผนจะไปดูหนัง กินข้าว ช้อปปิ้ง เอาไว้ยาวเหยียด ... ผลปรากฎว่า ผิดแผน อดหมดทุกรายการ


เพราะคนดีมีอาการปวดท้องตั้งแต่เย็นเมื่อวาน ปวดเป็นระยะ เรื่อยๆ จนค่ำ กินยารักษาอาการเองอยู่สักหน่อย ... แต่ราวๆ ตีสี่ ปวดมากจนทนไม่ไหว ตื่นมาปลุกเรา พร้อมกับเอ่ยปากว่าอยากไปหาหมอ ... คนไม่ชอบไป รพ เอ่ยปากเองแบบนี้ แสดงว่าคงปวดมากจริงๆ


คนปวดท้องมาก ลงไปแปรงฟัน เปลี่ยนชุดใหม่ ใส่เสื้อยืด กางเกงขายาว ... คนสบายดี หยิบกางเกงยีนส์ขาสั้นมาใส่ กับเสื้อยืดที่ใส่นอนตัวเดิม แล้วแค่ล้างหน้า กับ บ้วนปาก


คนสบายดีบอกให้เรียกแท๊กซี่ไป แต่คนปวดท้องมากบอกจะขับรถไปเอง ... คนปวดท้องมากคว้าถุงเท้ากับคอนเวิร์สคู่ใจจะมาใส่ คนสบายดีทักว่าใส่ crocs หรือ รองเท้าแตะที่ถอดง่ายๆ ก็พอ คนปวดท้องมากบ่นงึมงัมว่ากะแค่ใส่รองเท้ามันจะเสียเวลาอะไรนัก ... คนสบายดีได้แต่งง อ้าว ปวดท้องมากไม่ใช่เหรอเนี่ย


ขับรถไปถึง รพ. ติดต่อเวชระเบียน รอบัตรคิว เข้าพบหมอเวรที่ห้องฉุกเฉิน ... คนดีที่ใช้เวลาแปรงฟัน แต่งตัวเต็มยศ ปวดท้องจนยืนรอบัตรไม่ไหว เดินกระย่องกระแย่งไปหาที่นั่ง ... ต้องรอนานหน่อย เพราะมีหนุ่มน้อยไม่สบายมาพบหมอ ก่อนหน้าเราจะมาถึงกันพักเดียว


พอถึงคิวเข้าตรวจ หมอซักถามอาการ และประวัติอื่นๆ ตรวจดูจากสภาพการที่เป็นแล้วก็วินิจฉัยว่า "กระเพาะอาหารอักเสบ" ... เพราะคนดีกินอาหารไม่เป็นเวลา มื้อล่าสุดที่ได้กินไปคือ 11 โมง ของวันพฤหัส จนถึง ตี 5 ของวันศุกร์ มีนมขวดเล็กเพิ่มไปอีกขวดแค่นั้น


หมอถามว่าปวดมากมั้ย ทนไหวรึเปล่า ถ้าปวดทนไม่ไหวจะสั่งฉีดยาให้ แต่ถ้าพอทนได้ก็เป็นยากินอย่างเดียว ... คนดีปวดมากขอฉีดเลย แต่พอขึ้นนอนบนเตียงเตรียมฉีดยา ใจก็ร่วงหายไปตาตุ่ม


เพราะจุดที่จะฉีดยาคือ ข้อพับแขน ... เป็นจุดอ่อนของร่างกาย เพราะหาเส้นยาก เจาะเลือดตรวจสุขภาพทีไร เป็นต้องโดนควานให้เจ็บทุกที เลยแหยง ... พอรู้ว่าต้องฉีดยาเข้าตรงนี้ขวัญเลยลอยกระเจิง อาการเป็นอย่างที่เห็นในรูปค่ะ


ฉีดยาเรียบร้อย จ่ายตังค์ รับยากิน ก็กลับบ้านกันได้ ... ก่อนกลับแวะตลาดเช้าตรงวัดแขกสักหน่อย แวะซื้อของกินกันเอง แล้วซื้อฝากน้องๆ ที่บ้านด้วย ... กลับถึงบ้านก็กินข้าว กินยา เรียบร้อย ก็เข้านอนค่ะ


สิบเอ็ดโมงนิดๆ คนดีบ่นปวดท้องอีกแล้ว ดูเวลารีบจับกินยาก่อนอาหาร ... รอเวลายาออกฤทธิ์ แล้วลงไปกินมื้อเที่ยง กินยาหลังอาหาร แล้วรีบจับให้นอนพักต่อ ... ราวๆ บ่ายสองโมง คนดีตื่นมาบ่นปวดท้องอีก จากเดิมที่ปวดท้องเหนือสะดือ เปลี่ยนไปปวดท้องใต้สะดือ ลองสอบถามอาการดูให้แน่ใจว่า ไส้ติ่งรึเปล่า ... ดูแล้วก็ไม่น่าใช่ เพราะปวดทั่วกันหมด ไม่ได้ปวดเฉพาะฝั่งขวา


จับให้กินยาลดการปวดเกร็งในท้องอีกเม็ด แล้วให้นอนพักต่อ ... ราวๆ สี่โมงเย็น คนดีตื่นเพราะทนปวดไม่ไหว เอ่ยปากชวนไปหาหมออีกรอบ ... รอบนี้เราอาบน้ำ แต่งตัวพร้อม เก็บของพร้อม เพราะเดาได้ว่า ต้องโดนแอดมิทแน่ๆ


คนป่วยขับรถไป รพ. เองเช่นเคย แต่รอบนี้จอดบนอาคารจอดรถเรียบร้อย ก่อนจะกระย่องกระแย่งมาติดต่อเวชระเบียน แล้วถูกส่งเข้าไปนอนรอให้ห้องฉุกเฉินเลย ... เพราะมาตรวจรอบเช้าแล้ว แต่ยังไม่หาย เลยถูกส่งไปนอนรอให้หมอมาดูอาการ


ระหว่างรอหมอ ก็มีเจ้าหน้าที่มาถามอาการ สักพักคุณหมอก็มาดูอาการ ถามอาการ ตรวจสภาพ ... คนป่วยขึ้นเตียงนอนแล้วเหมือนช็อค นอนนิ่ง ไม่ตอบอะไร ... คนสบายดีเลยเล่าอาการเป็นฉากๆ ตามลำดับเวลา แบบละเอียดที่สุดเท่าที่จะจำได้


คุณหมอดูอาการแล้วก็ไม่แน่ใจ เพราะจุดที่ปวดท้องรอบเช้าหาย แต่ย้ายมาปวดจุดอื่น ... ประกอบกับคนดีมีอาการ "กระเพาะปัสสาวะอักเสบ" นิดหน่อย แต่ไม่ได้แจ้งหมอเมื่อเช้า ... คุณหมอเลยขอให้แอดมิทนอนดูอาการว่าจะเป็น "ไส้ติ่งอักเสบ" รึเปล่า


พอสั่งแอดมิทแล้ว เจ้าหน้าที่ก็รุมเลยค่ะ มีทั้งยื่นเอกสารห้องพัก เอกสารรับรองค่าใช้จ่าย เอกสารตรวจเลือดเผื่อต้องผ่าตัด ต้องเก็บปัสสาะวะเผื่อตรวจฉี่ แล้วก็ต้องให้น้ำเกลือ ... คนดีนอนตาปริบๆ ใจเสีย เพราะไม่เคยต้องนอน รพ.


พอโดนเข็มน้ำเกลือเข้าไป คนป่วยยิ่งจ๋อย นอนนิ่งสนิท ... ก่อนจะถูกส่งตัวไปเอ็กซเรย์ปอด ส่งขึ้นห้องพัก ... พอส่งคนดีเข้าห้องเรียบร้อย เราก็ไปจัดการเอกสารที่ต้องให้เจ้าหน้าที่เพิ่ม ไปหยิบของที่รถ และขอแวบไปซื้อมื้อเย็น


กลับเข้าห้องมา เตียงคนไข้ว่าง อ้าว คนไข้หายไปไหน ... นั่งรอสักพักก็กลับมา ถูกพาไปอัลตราซาวด์ค่ะ เพราะคุณหมอดูผลเลือด กับผลปัสสาวะแล้ว ค่าที่ได้มามีความเสี่ยงที่จะเป็นไส้ติ่ง คุณหมอเลยขออัลตราซาวด์เผื่อเช็คให้ชัดเจน ... ถ้าผลอัลตราซาวด์ออกมาว่าไส้ติ่งอักเสบแน่ๆ คืนนี้ก็เข้าห้องผ่าตัดได้เลย


คนไม่เคยป่วย นอน รพ. เจอรุมเร้าขนาดนี้ และได้ยินแบบนี้ เลยยิ่งซีด ... ปวดท้องก็แย่แล้ว ใจร่วงหายไปอีกต่างหาก นอนนิ่งไม่ขยับเลย ... เห็นแบบนี้ทั้งขำ ทั้งสงสาร


กลายเป็นวันพิเศษที่ต้องมาฉลองกันใน รพ. เป็นประสบการณ์ใหม่ ... จะสบายดี หรือ จะป่วย ก็รักเหมือนเดิมทุกวันนะคะ คนดี

1 ความคิดเห็น:

ไม่ระบุชื่อ กล่าวว่า...

ดูสิ้นฤทธิ์เลยเนอะ ^^

Tar la la

แสดงความคิดเห็น