Gizmo : น่าสงสาร

ถึงกำหนดตรวจตาของกิซโม่อีกแล้วค่ะ ... แผลที่มีจะดีขึ้นรึเปล่าน้อ

รีบออกจากบ้านคนดีแต่เช้า เพราะต้องรีบมายื่นบัตร รับบัตรคิว ... คนดีแวะมารับหม่ามี้ กับ หมาโม่ ที่บ้านแล้วตรงไป รพ. พอส่งเราเรียบร้อย คนดีก็เลยไปทำงานต่อเลย ... ขอบคุณนะคะที่มาส่ง

ขนาดไปยื่นบัตรก่อน 8 โมง ยังได้คิวหกสิบกว่า ... หาที่นั่งรอปักหลักกันอย่างจริงจัง ให้หม่ามี้ได้หม่ำข้าวเช้า ส่วนเราก็อ่านนิยายที่ติดไปเรื่อยๆ

ปักหลักนั่งรอตรงแถวโรงอาหาร เลยได้ลมเย็นๆ สบายตัว และสบายใจเพราะไม่ต้องเห็นหมาแมวป่วยผ่านหน้าไปมาตลอดเวลา ... แต่ก็มีรอบๆ ตัว เพราะทุกคนก็รอคิวตรวจกันอยู่ หม่ามี้เลยได้นั่งคุยแลกเปลี่ยนข้อมูลกัน


ถึงคิวตรวจ รอบนี้ เราเป็นคนจับตัวหมาโม่เอาไว้ คุณหมอจับย้อมสี ส่องตาเหมือนเดิม แผลยังคงมีอยู่ แต่อาการดีขึ้น ทำการตรวจวัดน้ำตา ก็มีเพิ่มมากขึ้น ... คุณหมอขอลอกเยื่อตาอีกครั้ง เพื่อเร่งให้เนื้อเยื่อสมานแผล

เพราะเป็นคนช่วยคุณหมอ กับผู้ช่วย จับหมาโม่นอนบนเตียงตรวจ เลยได้เห็นขั้นตอนการลอกตาชัดเจน ... หลังจากหยอดยาชา คุณหมอก็เอาคอตตอนบัดเขี่ยที่ตาเลย เห็นชัดๆ ว่าเยื่อตาลอกออก เห็นแค่นี้ก็สงสารหมาโม่จับใจ ... แต่ยังไม่จบ คุณหมอเอาเข็มสะกิดที่ตาให้เป็นรอยแผลเล็กๆ เพื่อเร่งการสร้างเนื้อเยื่อ เห็นแล้วยิ่งสงสาร ลองคิดว่าถ้าเป็นเราคงทั้งเจ็บทั้งกลัว

หมาโม่ตัวน้อย โดนจับให้นอนนิ่งๆ ไม่คราง ไม่ร้อง ไม่หงุงหงิง อะไรเลย ... หม่ามี้เดินมาดู พอเห็นเข้าก็ถอยกลับไปตั้งหลักด้านหลัง เพราะถ้าดูคงเสียน้ำตาแน่ๆ ... เราเองที่เป็นคนจับ ก็ได้แต่กล้ำกลืนน้ำตาเอาไว้ สงสารหมาน้อยที่สุด

เห็นแบบนี้แล้ว ไม่แปลกใจเลย ถ้าหมาโม่จะโกรธ จะงอนเรา เพราะถูกจับให้ทำเจ็บๆ แบบนี้ ... เห็นแล้วก็รู้สึกว่าเหมือนพาหมาโม่มาเจ็บ แต่มันเป็นเรื่องจำเป็น เพราะถ้าไม่เจ็บก็ไม่หายนี่ ได้แต่หวังว่าอาการจะดีขึ้น เพราะถ้าไม่ดีขึ้น คงต้องโดนผ่าตัดแน่ๆ

ลอกตา สะกิดแผลเรียบร้อย คุณหมอก็นัดเจออีกทีสัปดาห์หน้า ... แล้วสั่งยาหยอด กับ ยากิน ช่วยลดปวด และการอักเสบ

หายดีเร็วๆ นะ หมาโม่