Cyber-shot ตัวที่ 3

ตั้งแต่เริ่มมีกล้องดิจิตอล ก็เป็นแฟนประจำของ Sony Cyber-shot อยู่เจ้าเดิมเจ้าเดียว ... เป็นคนที่มี Brand Loyalty สูงมากจริงๆ เปลี่ยนรุ่นใหม่ แต่ก็ยังเป็นยี่ห้อเดิม ... เหตุผลเดียวกับมือถือ คือ ใช้จนคุ้นมือแล้ว

ไม่ได้เป็นเซียนกล้อง ไม่ได้ชำนาญเรื่องการถ่ายรูป แต่ชอบถ่ายรูปเพราะอยากจะเก็บเรื่องราว และบรรยากาศต่างๆ ... เลยเลือกใช้กล้องที่ถนัดมือ คุ้นเคย ใช้ง่าย

จำไม่ได้ว่ากล้องดิจิตอลตัวแรกรุ่นอะไร แต่เปลี่ยนหลังจากใช้งานมาพอสมควร เพราะหน้าจอเล็กเหลือเกิน มองเห็นไม่ค่อยชัดเจนอย่างใจ ... ราวๆ กลางปี 2006 เลยเปลี่ยนมาเป็นรุ่น T9 หน้าจอใหญ่ขึ้น ตัวบางลง พกพาง่าย เจ้าตัวนี้ใช้คุ้มมาก เพราะพาตะลอนทัวร์ไปด้วยทุกทริป ทั้งในประเทศ และต่างประเทศ ... ทำไหลจากกระเป๋าสะพายบ้าง ลื่นลงมาบ้าง ถลอกปอกเปิกนิดหน่อย แต่ก็ยังสมบุกสมบัน ใช้งานได้ดี

แต่แล้วก็ถึงเวลาเปลี่ยนอีกครั้ง เพราะความบางของเครื่องทำให้มีข้อจำกัดเรื่องเลนส์ ... เลยเริ่มเก็บข้อมูล มองหากล้องดิจิตอลตัวใหม่ ... โฉบไปดูที่โซนี่อยู่หลายรอบ หยิบๆ จับๆ อยู่หลายครั้ง แต่ก็ยังไม่ตัดสินใจซื้อสักที

จนงานคอมมาร์ทครั้งล่าสุด ... คนดีไปมองหาโน้ตบุ้คเครื่องใหม่ แทนเครื่องเก่า ที่แก่ และประสิทธิภาพการทำงานเข้าถึงขีดสุด ... พอคนดีได้โน้ตบุ้คเรียบร้อย เราเลยขอโฉบไปดูที่บูธโซนี่สักหน่อย

แล้วก็เสียทรัพย์จนได้ ... ถูกใจกับซีรี่ส์ W ที่เมียงมองมานาน เลยสอย W220 สีชมพูแป๋นกลับมาเป็นสมาชิกใหม่

ที่มาภาพ (www.sony.co.th)

หุ่นหนากว่าตัวก่อน แต่ก็ไม่เทอะทะจนเกินไป หน้าจอกว้าง มองชัด สบายตา ... ที่สำคัญมีเลนส์ที่ถูกใจ ตรงกับความต้องการมากกว่าตัวเดิม ... ตอนนี้ เห่ออออออออออ สุดๆ หยิบมาลูบๆ คลำๆ เป็นระยะ แต่ยังไม่ได้พาออกไปใช้งานจริงเลย

ตัวแรกส่งมอบมรดกให้คนดีดูแล เอาไว้พกไปทำงาน ถ่ายรูปบูธ รูปร้าน เพราะถึก อึด ทน ... เจ้าตัวที่สอง ที่เพิ่งโดนลดบทบาท ไปเป็นกล้องท่าน ส.ว. (สูงวัย) ประจำบ้าน เอาไว้ให้หม่ามี้ พ่อ และคุณพิไล พกไปใช้เวลาไปเที่ยว ... ประเดิมทดลองใช้รายแรกที่คุณพิไล ที่จะไปเที่ยวญี่ปุ่นเร็วๆ นี้ ไม่รู้จะหมู่หรือจ่า จะใช้ง่าย หรือ เป็นภาระให้คุณพิไลเวียนหัวก็ไม่รู้

เจ้าตัวที่ 3 ที่เพิ่งได้มาใหม่ คงจะอยู่กันไปอีกนาน น้าน นานหล่ะค่ะ ... ว่าแต่เร็วๆ นี้ต้องหาทริป ไปประเดิมใช้กล้องใหม่ซะแล้ว