Gizmo : เที่ยวหาดเจ้าสำราญ

ยิปปี้ เย้ โย่ว ซาหวัดดีคร้าบ กิซโม่มาอีกแล้วครับ ... ผมได้ไปเที่ยวอีกแล้วครับ เลยได้โอกาสมายึดพื้นที่บล็อกของมี้อีกรอบ

มี้ไม่ได้บอกผมล่วงหน้า แล้วผมก็ไม่เห็นมี้เก็บของลงกระเป๋าสมบัติของผม เหมือนตอนไปเที่ยวครั้งก่อนครับ ... ได้ยินมี้ถามอยู่เหมือนกันว่า ไปเที่ยวรึเปล่า ผมก็คิดว่ามี้จะพาผมออกไปเดินเล่นที่ไหน ... ไม่คิดว่าจะได้ไปเที่ยวไกลๆ จริงๆ

อยู่ดีดี มี้กลับมาถึงบ้าน ก็มาหยิบกระเป๋าสมบัติของผม แล้วถามว่าไปเที่ยวรึเปล่า ถ้าไปให้ผมเข้ากระเป๋า ... โอ้ ได้ยินแบบนี้ ผมรีบวิ่งจู๊ดดดดดดด เข้าไปนอนเรียบร้อยเลยครับ ... แล้วมี้ก็ปิดกระเป๋าพาผมไปขึ้นรถปี๊ เย้ ได้ไปเที่ยวไกลๆ อีกแล้ว

เหมือนเดิมหล่ะครับ ผมก็ออกมาชะเง้อดูทางนิดหน่อย ... แล้วก็เห็นว่าเป็นทางคุ้นๆ นั่นแน่ จริงๆ ด้วย ไปบ้านปี๊อีกแล้ว ต้องมาลุ้นกันหล่ะครับ ถ้านอนกับญาติๆ ผมก็โดนมี้หลอกมาทิ้ง แต่ถ้าได้นอนห้องปี๊ แสดงว่าได้ไปเที่ยวจริงๆ

เย้ ผมได้นอนห้องปี๊ ผมได้ไปเที่ยวจริงๆ ด้วย ... ว่าแต่ มี้จะพาผมไปเที่ยวที่ไหนน้อ ?????????

มี้ตื่นแต่เช้า อาบน้ำแต่งตัว แล้วก็ขนกระเป๋าหลายใบไปขึ้นรถ ... ผมก็นอนเอกเขนกสบายในกระเป๋าที่วางอยู่บนตักมี้เหมือนเดิม ... แต่ เอ๊ะ วันนี้มีแขกไปด้วยครับ มีเพื่อนปี๊ขึ้นรถมาด้วย ผมไม่ว่าอะไรอยู่แล้ว แค่ได้เที่ยวผมก็ดีใจแล้ว

ผมหลับๆ ตื่นๆ ไปเรื่อยๆ ก็ได้ยินเสียงมี้บอกว่าถึงแล้ว แต่มี้ไม่ให้ผมลงครับ มี้บอกว่าจะลงไปไหว้พระแป๊บเดียว ให้ผมรอในรถ ... เฮ้อออออ ผมมันหมาน้อยตัวนิดเดียว จะทำอะไรได้ นอกจากทำตามคำสั่งมี้

แต่มี้ก็ลงไปแป๊บเดียวจริงๆ นะครับ แล้วก็กลับขึ้นรถ ... แต่มี้ขึ้นๆ ลงๆ รถแบบนี้ตั้งหลายที มี้บอกว่าไหว้พระ ทำไมไหว้หลายที่จัง ... ผมไม่ได้ลงไปด้วยสักที่ ได้แต่นอนทำตาปริบๆ รอมี้อยู่ในกระเป๋าเท่านั้นแหละ จะเป็นลูกมี้ต้องอดทนครับ

มี้บอกว่าไหว้พระเสร็จแล้ว ได้เวลาหม่ำ ผมก็แอบดีใจว่าจะได้หม่ำด้วย ... สุดท้ายก็อดตามเคยครับ ได้แต่ไปนอนมองมี้ตาปริบๆ เหมือนเดิม ได้แต่ดมกลิ่นหอมๆ ซึ่งไม่รู้ว่ารสชาติเป็นยังไง ต้องถามมี้เอาเองครับ

พอมี้อิ่ม ก็ขึ้นรถกันต่อ สักพักรถหยุดมี้ก็บอกว่าถึงแล้ว ... ผมจะได้วิ่งเล่น แล้ว เย้ แต่เอ ผมว่าผมได้กลิ่นอะไรแปลกๆ น้า

มี้เก็บของเสร็จก็ถึงเวลาวิ่งเล่นสำรวจโลกของผมครับ ... ที่นี่สนามกว้างดีนะครับ แต่ไม่ค่อยมีหญ้าเขียวๆ มีต้นไม้ต้นโตๆ กับพื้นร่วนๆ หยุ่นๆ เท้าหน่อย ผมก็เดินสำรวจ แล้วก็ทำการจองที่ไว้ทั่วครับ ... แต่ยังเดินไม่จุใจ มี้ก็บอกว่าต้องพักก่อน แดดร้อน เดี๋ยวพอแดดร่มจะให้ผมออกมาเดินใหม่

แต่เข้าห้องได้แป๊บเดียว ปี้ กับ เพื่อนปี๊ ก็จูงผมออกมาเดินเล่นอีกคนละรอบครับ ... แหม มาหลายคนก็ดีเนอะ มีคนจูงผมเดินเล่นหลายรอบดี

เข้าห้องได้สักพัก เจออากาศเย็นๆ ผมก็ชักเคลิ้มครับ เลยหลับสักหน่อย ... แต่ผมก็คอยเงี่ยหูฟังตลอดว่ามี้จะลุกมาเมื่อไหร่ รับรองว่า มี้แอบหนีผมไปไม่ได้หรอกครับ

ไม่รู้ว่ามี้รู้ได้ยังไงว่าแดดร่มแล้ว แต่ถ้ามี้ลุกมาหยิบสายจูงหล่ะก็ แสดงว่าได้เวลาเดินเล่นแล้วครับ ... ผมเดินเล่นเพลินๆ ดมกลิ่นต้นไม้ ต้นหญ้า ตรงนั้นตรงนี้ไปเรื่อย แต่แล้ว ผมก็ได้กลิ่นแปลกๆ ชัดขึ้น และได้ยินเสียงโครมๆ ดังมากขึ้น

เอาอีกแล้ว มี้พาผมมาที่แบบนี้อีกแล้ว พื้นหยุ่นๆ เท้า กว้างๆ แล้วก็น้ำเสียงดังโครมๆ ... อ้าาาาา โม่ไม่ชอบ

มี้นะมี้ รู้ว่าผมไม่ชอบ ก็ยังจะพาผมลงไปเดินใกล้ๆ อีก มี้ไม่ได้ยินเหรอ ว่าเสียงน้ำดังโครมๆ น่ากลัวจะตาย ... ผมไม่ไปหรอก ลากไปเถอะ ผมไม่ยอมเดินไปดีดีหรอก

มี้คงเข้าใจเลยอุ้มผมเหมือนเดิม ... แต่เอ๊ะ เอ๊ะ เอ๊ะ ทำไมมี้เดินเข้าไปใกล้ๆ ... โอ๊ย ตายแล้ว มี้หย่อนผมลงทำไม ไม่อาววววววววววววววววววววววววววว ... โอ๊ะ มี้ใจร้าย ให้ผมเอาเท้าหย่อนลงน้ำทำไม เย็นๆ กลิ่นเค้มเค็ม ... อี้ โม่ไม่ชอบ

แล้วดูมี้นะครับ ผมยังไม่หายตื่นเต้นเลย มี้ก็พาผมมาเล่นอะไรน่าหวาดเสียวอีกแล้ว ... มี้บอกว่า มันคือ ม้ากระดก กับ ชิงช้า ... มี้รู้มั้ยครับ ว่ามันทำให้หัวใจดวงน้อยๆ ของหมาตัวจิ๋วๆ อย่างผม เต้นโครมครามแค่ไหน ... ก็มันสู้งสูงอ่ะ

หมดจากกิจกรรมชวนหัวใจวาย มี้ก็หม่ำข้าวอีกพักใหญ่ ... แล้วจู่ๆ มี้ก็โดดหยองแหยง บอกว่ายุงกัด ไหนๆ เดี๋ยวโม่ช่วยงับให้

แต่ไม่ทันได้ช่วยมี้หรอกครับ มี้ก็อุ้มผม และข้าวของกลับเข้าห้อง มี้บอกว่าหนียุงไปกินข้าวในห้องดีกว่า ... แล้วผมก็ได้หม่ำข้าวของผมด้วย

อิ่มแล้ว ผมก็ได้วิ่งเล่นในห้องนิดหน่อย ... ก่อนจะโดนสั่งเข้ากระเป๋านอน เชอะ มี้อ่ะ ผมยังไม่ง่วงสักหน่อย

พอเช้า มี้ก็พาผมออกไปเดินเล่นแต่เช้า ได้เดินยืดเส้นยืดสายสำรวจนั่นโน่นนี่อยู่พักใหญ่ๆ ... แล้วมี้ก็กลับเข้าห้อง มี้บอกว่าเราต้องรีบกลับอีกแล้ว เพราะปี๊มีธุระ ... เอาเถอะครับ ถึงผมจะเดินเล่นไม่จุใจ แต่ได้ไปไกลๆ จากพื้นหยุ่นๆ น้ำเสียงดังโครมๆ แบบนี้ ผมก็ยอมครับ

มี้บอกว่าไว้มี้จะพาผมเที่ยวอีก ... เอ้อ มี้ครับ เที่ยวครั้งหน้า ผมขอสนามหญ้าสีเขียวๆ กว้างๆ นะครับ แบบนี้ไม่เอาแล้วนะ โม่กลัว