ของขวัญ 84 เดือน จากคนดี

อายุความรัก ครบ 84 เดือน ไปตั้งแต่ มี.ค. แต่เพิ่งได้ของขวัญจากคนดีค่ะ ... มาช้า แต่ว่าถูกใจค่ะ

จริงๆ ณ วันนั้น คนดีบอกว่ายังไม่ได้เตรียมของอะไรให้เลย ... แต่มีข้อเสนอมาให้เลือก เป็นพยัญชนะภาษาอังกฤษ 2 ตัว คือ D กับ F พร้อมกับคำใบ้นิดหน่อย แล้วให้จับสลากเหมือนเคย

จับได้ D ค่ะ เฉลยคือ ... D คือ น้ำหอม DKNY กลิ่นประจำ ... F คือ เสื้อจากร้าน Forever21 ร้านโปรด

โอ๊ะ โอ๋ คนดีจ๋า ไม่ทันแล้วค่า เพราะเพิ่งซื้อน้ำหอม DKNY เมื่อต้นปี ตอนที่สาวในออฟฟิศมีทริปไปทำงานที่มาเลเซีย ... คนดีเลยเสนอเป็นทางเลือก F แทน แต่เราก็ไม่เอา เพราะยังไม่นึกอยากได้เสื้อใหม่ ... คนดีเลยต้องไปหาของขวัญใหม่มาให้ค่ะ

แต่เพราะคนดียุ่งวุ่นวายกับงาน เลยลืมไปบ้าง ... แหม ลืมแบบนี้ก็ต้องทวงสิทธิค่ะ ย้ำถามเป็นระยะว่าหาของขวัญชิ้นใหม่รึยัง ... สุดท้ายคนดีเลยเสนอว่า เป็นทริปไปเที่ยวมั้ย

ได้ข้อเสนอแล้ว ก็ต้องทวงเวลาค่ะ ว่าจะใช้สิทธิได้เมื่อไหร่ และจะไปที่ไหน ... คนดีเลยบอกว่าไปช่วงวันหยุด พ.ค. นี่แหละ ให้เราเลือกสถานที่ได้เลย

พอดีกับที่เจ้าหมาโม่ครบรอบ 2 ขวบ เลยได้โอกาส พากิซโม่ตะลอนเที่ยว เป็นการฉลองไปด้วย ... เลยต้องหาที่พักที่รับน้องหมาด้วย ตัวเลือกเลยแคบลง ... จากที่ตั้งใจจะพัก 2 คืน ที่พักก็ว่างแค่ 1 คืนเท่านั้นเพราะตรงกับหยุดยาว เอ้า คืนเดียวก็ได้ ได้พักนิดหน่อย ดีกว่าไม่ได้พักเลย

วางแผนเที่ยวไว้แล้ว บังเอิญที่มีแผนเฉพาะกิจ รวมตัวไปคาราโอเกะกับสาวๆ ที่ออฟฟิศ ... คืนวันพฤหัสเลยไปลั้ลลา ร่าเริง กันจนตี 1 ก่อนจะกลับเข้าบ้านรับหมาโม่ แล้วไปค้างที่บ้านคนดี

นอนเกือบตี 3 แต่ 7 โมงเช้าก็ต้องตื่นแล้ว เพราะจะรีบเดินทาง ... ระหว่างทางนั่งไปก็ง่วงงุน ตาปรือกันทั้งคู่ แต่ก็หลับไม่ลง ค่อยๆ ฝ่ารถเยอะไปจนถึงหัวหิน

แวะพักหม่ำข้าวเที่ยงกันที่ เปิ้ลซีฟู้ด ค่ะ ... ร้านอยู่ตรงเขาตะเกียบ ค่อยๆ งมทางไปเรื่อยๆ หลง เลยไปหน่อย เพราะโดนป้ายงานคอนเสิร์ทบังป้ายทางเข้าร้าน

ร้านอยู่ติดหาด ต้องเข้าไปในซอยแคบๆ ต้องจอดรถทิ้งไว้กลางซอย แล้วเดินเข้าไป ... เจอผู้คนพลุกพล่านวุ่นวาย ทั้งนักท่องเที่ยว ทั้งทีมงานที่เตรียมงานคอนเสิร์ท ทั้งพ่อค้าแม่ค้าที่เตรียมตั้งร้านขายอาหารวันงาน ... หูย วุ่นวาย

ร้านเป็นเพิงติดหาด มีโต๊ะม้าหินเรียงราย ไปถึงก็เลือกนั่งร่มๆ แล้วก็สั่งอาหารทันที ... กรรเชียงปูอบวุ้นเส้น ยำไข่ปู ข้าวผัดปู หมึกทอดกระเทียม

รสชาติอาหารถูกปากบ้าง ไม่ถูกปากบ้างค่ะ ... กรรเชียงปูอบวุ้นเส้น รสไม่เข้มข้นค่ะ ไม่หอมเครื่องเลย แถมติดหวานๆ มันๆ นิดหน่อย เข้าใจว่าทางร้านใช้เนย หรือ มาการีน ... ยำไข่ปู รสชาติใช้ได้ ถ้ารสจัดกว่านี้อีกหน่อยก็เยี่ยมค่ะ เพราะให้ไข่ปูกับเครื่องยำเต็มที่แล้ว ... หมีกทอดกระเทียม มาชิ้นโต กรอบกำลังดี เนื้อสด หวาน ... ข้าวผัดปู มาช้าไปนิด มาเป็นรายการสุดท้ายตอนที่จวนเจียนจะอิ่ม เลยตักชิ้มนิดหน่อย แต่กลายเป็นว่า อร่อยถูกปากที่สุดค่ะ เพราะมีทั้งเนื้อปู และไข่ปู แล้วตัวข้าวผัดก็หอมเครื่องเทศ น่าจะใส่ผงกะหรี่มาด้วย

อิ่มแล้วก็มุ่งหน้าตรงไปปราณบุรีทันทีค่ะ ... ต้นโตรีสอร์ท ที่พักเกือบจะติดหาด เพราะฝั่งที่ติดหาดเป็นร้านอาหารค่ะ มีถนนสาธารณะคั่นที่พักไว้หน่อยนึง ... ห้องพักเป็นบ้านหลังเล็กๆ มี 8 หลัง เรียงเป็นแนวอยู่ในสนามที่ร่มรื่นพอควรค่ะ

อุปกรณ์อำนวยความสะดวกภายในห้องครบถ้วนค่ะ ... แอร์ ตู้เย็น เครื่องทำน้ำอุ่น ... แถมในห้องน้ำยังมีฝักบัว 2 แบบ 2 ส่วนให้เลือกใช้ค่ะ ว่าจะอาบแบบอินดอร์ หรือ เอาท์ดอร์

พากิซโม่เดินเล่นสำรวจสักพักแล้ว คนตัวโต 2 คนก็ขอพักบ้าง ของีบหลับเอาแรงสักหน่อย เพราะเมื่อคืนนอนน้อยเหลือเกิน ... พอคนหลับ หมาก็หลับค่ะ

ราวๆ สี่โมงกว่า ก็ตื่นออกไปเดินเล่นชมหาดค่ะ กะว่าจะพาโม่ไปลงเล่นน้ำทะเลสักหน่อย ... แต่ปรากฎว่า หมาโม่ปอดค่ะ แค่เท้าแตะพื้นทรายก็ยืนนิ่ง งง คงสงสัยว่าทำไมมันกว้างโล่งขนาดนี้ ... ต้องดึงลากถูลู่ถูกังกันน่าดูกว่าจะยอมเดินได้ แล้วก็ยอมเดินแค่บนๆ ไม่ยอมลงไปใกล้น้ำเลยค่ะ

เดินเพลินๆ ฝนก็เริ่มลงพรำๆ ปรอยๆ เลยกลับดีกว่า ... เข้าไปเก็บของ แล้วออกมาสั่งอาหารที่ร้านอาหารของที่พักนี่หล่ะค่ะ

ลูกค้าเยอะ นั่งกันเต็มไปหมด เราสองคนเลยต้องรออาหารน้านนาน แต่ก็พอให้อุ่นใจว่าอาหารน่าจะอร่อยเพราะลูกค้าเยอะ ตั้งแต่เที่ยง บ่าย จนเย็น ... ปลากระพงทอดน้ำปลา กุ้งอบวุ้นเส้น เห็ดผัดน้ำมันหอย กว่าจะมาเสิร์ฟได้ หิวไส้กิ่ว

รสชาติไม่น่าประทับใจเท่าที่คาดค่ะ ปลาทอดไม่หอมน้ำปลาเลยค่ะ เหมือนปลาทอดธรรมดา ยังดีที่น้ำจิ้มรสชาติใช้ได้ ... กุ้งอบวุ้นเส้น ก็ไม่เข้มข้น ยังดีที่ไม่หวาน ไม่มัน ... ส่วนเห็ดผัดน้ำมันหอย ใช้ได้ค่ะ แต่ก็ไม่ได้โดดเด่นนัก ... พอดีมีข้าวผัดปูจากมื้อกลางวันเหลือมา เลยเอามาจัดการด้วยซะเลย

อิ่มแล้วก็กลับเข้าห้องค่ะ ... เราคว้านิยายที่ติดมาด้วยมาอ่าน ส่วนคนดีก็เอกเขนกดูทีวีไปหลับไป สุดท้ายก็หลับปุ๋ยแข่งกัน


ตื่นเช้ามาพร้อมกับอาการปวดหลัง ไม่รู้ว่าที่นอน หรือ หมอน เป็นตัวการ ... ตื่นแล้วก็รีบจัดการตัวเอง ก่อนจะพากิซโม่ไปเดินเล่น ออกไปสำรวจบรรยากาศตอนเช้าค่ะ และไปสังเกตว่ามื้อเช้านี้จะได้กินอะไร


กลับเข้าห้องมาปลุกคนดี ให้ลุกมาจัดการตัวเอง จะได้กินข้าวต้มหมึก เนื้อแน่น หวาน ... อิ่มเรียบร้อย ก็ออกเดินทางกลับทันทีค่ะ ที่ต้องกลับเร็วเพราะคนดีนัดที่บ้านไว้จะชวนไปทานข้าวเย็นค่ะ


ตอนกลับก็รู้สึกว่าโชคดี เพราะขบวนรถที่เข้ามาหนาแน่นน่าดูค่ะ ... มาหัวหิน-ปราณฯ ช่วงมีงานคอนเสิร์ทนี่ คนเยอะ วุ่นวาย เวียนหัว


กลับถึงกรุงเทพฯ ตอนบ่ายนิดๆ เข้าบ้านคนดีพักงีบกันคนละงีบ ... บ่ายสี่โมงก็ยกขบวนออกจาก ถ.อิสรภาพ มุ่งหน้าไปบางปูค่ะ


จุดหมายอยู่ที่ สายลมบางปู ค่ะ ... คนดีอยากจะชวนที่บ้านมาทานข้าว ชมวิว อาทิตย์ตก มาถึงปุ๊บ ก็สั่งอาหารกันหนุบหนับ เราแวะไปห้องน้ำกลับมาถึงโต๊ะ สั่งอาหารเสร็จพอดี


แล้วอาหารก็ทยอยออกมาเสิร์ฟค่ะ มาแบบไวมากๆ ... คนดีถ่ายรูปอาหารทันบ้าง ไม่ทันบ้าง เพราะสมาชิกบ้านนี้ลงมือกันรวดเร็ว ตักกันหนุบหนับ

8 คน จัดการอาหารสิบกว่าอย่าง หมดอย่างรวดเร็ว ... เวลาที่ขับรถมา นานกว่าเวลาที่จัดการอาหารค่ะ ... จัดการของคาวเรียบร้อย ก็ตามด้วยของหวานต่อค่ะ ... อิ่มเรียบร้อย คนดีก็มาส่งสมาชิกที่บ้าน ก่อนจะมาส่งเรากลับบ้านอีกที


เป็นของขวัญที่ถูกใจ แต่เป็นทริปที่เหนื่อย และวุ่นวายไปหน่อย ไม่เป็นไร ไว้แก้ตัวกันใหม่ทริปหน้า ... คนดีขา ขอบคุณนะคะสำหรับของขวัญชิ้นนี้ ถึงจะมาช้า แต่ก็ถูกใจมากๆ ค่ะ