Gizmo : เที่ยวทะเลปราณฯ

เย้ เย้ โย่ว กิซโม่มาอีกแล้วคร้าบบบบบ ... ผมไปเที่ยวมาแล้วครับ มี้พาผมไปเที่ยวทะเลปราณฯ ครับ ... เที่ยวสนุกมั้ย เอ่อออออออ ก็โออ่ะครับ

จาก วันเกิดผม ที่ผมเห็นมี้เดินเก็บของใส่กระเป๋าสมบัติของผม ผมก็พยายามเซ้าซี้ถามมี้ว่าจะพาผมไปเที่ยวไหน มี้ก็ไม่ยอมบอกครับ ... เพื่อความมั่นใจ ผมเลยเดินตามติดเท้ามี้ตลอดครับ มี้เดินไปทางไหน ผมไปด้วย ... สุดท้ายมี้เลยทนไม่ไหว บอกผมว่า ยังไม่ไปวันนี้ ให้ผมรอก่อน พรุ่งนี้ค่ำๆ มี้ถึงจะพาผมไปครับ

ผมหล่ะเซ็ง ไปนอนกับคุณป๋าดีกว่า ... เห็นมี้บอกคุณป๋าว่าพรุ่งนี้จะมารับผมตอนดึกๆ ครับ เพราะมี้จะไปเกะ ... ไปเกะนี่มันเป็นยังไงน้อ อยากไปบ้างจัง

แล้วผมก็ใจจดใจจ่อรอมี้มารับทั้งวัน รอ ร้อ รอ มี้ก็ไม่มาสักที เมื่อไหร่จะค่ำน้อ ... คุณป๋ากลับมาจากทำงานพาผมไปนั่งเล่น ระหว่างคุณป๋ากินข้าว ผมก็ชะแง้คอรอ เมื่อไหร่มี้จะมารับสักที ... จนสุดท้ายคุณป๋าพาผมเข้านอน มี้ก็ยังไม่มา ... เฮ้ออออออออออออออออ มี้ลืมผมแล้วแน่ๆ เลย

อ๊ะ อ๊ะ ผมได้ยินเสียงประตูแล้ว มี้มาแล้ว ... มี้มารับผมแล้วครับ มี้บอกว่าไปเกะมา เลยกลับดึก แล้วก็บอกให้ผมเข้ากระเป๋า ... เย้ เย้ ได้เที่ยวแล้ว

เอ๊ะ เอ๊ะ ทำไมทางดูคุ้นๆ ... โอ๊ะ มาบ้านปี๊นี่นา ตายแล้ว ผมจะถูกทิ้งไว้ที่นี่รึเปล่าเนี่ย มี้หลอกผมรึเปล่า ... เอ๊ะ มี้ไม่ได้ปล่อยผมนอนกับญาติๆ ครับ แต่มี้พาผมขึ้นไปบนห้องปี๊ ... โอ้ นี่เป็นครั้งแรกที่ผมได้ขึ้นมาวิ่งเล่น ขึ้นมานอนบนห้องปี๊เลยนะครับ

ผมหล่ะตื่นเต้น เดินสำรวจนั่นนี่ใหญ่เลย ... มี้บอกว่าพรุ่งนี้ต้องตื่นแต่เช้า ถ้าผมอยากไปเที่ยว ต้องเข้านอนได้แล้ว ผมก็รีบหลับเลยครับ ถึงแม้จะระแวงนิดหน่อยว่ามี้หลอกรึเปล่า

ตอนเช้าพอมี้ตื่น ผมก็รีบตื่นครับ ... มี้อาบน้ำแต่งตัวเรียบร้อย ก็ลุกมาหิ้วกระเป๋าผม ... เย้ ผมได้ไปเที่ยวจริงๆ

ขึ้นรถได้ ผมก็ปักหลักนอนดูนั่นดูนี่ในกระเป๋าเหมือนเดิมครับ นานๆ ถึงจะออกมาเกาะหน้าต่างดูทางสักที ... แต่คราวนี้พิเศษครับ ผมได้ช่วยปี๊ขับรถด้วย

ผมอ่ะ ไม่อยากขับหรอกครับ ... แต่ปี๊นั่นแหละครับที่อยากจะให้ผมช่วย โธ่ ผมตัวติ๊ดเดียว จะช่วยไหวยังไงคร้าบ

ขับไปนานแค่ไหน ผมก็ไม่รู้ครับ แต่สักพักรถก็หยุด ... มี้บอกว่า แวะกินข้าวครับ ... ผมได้เดินเล่นชมวิวนิดหน่อย ที่เหลือก็นอนดมกลิ่นหอมๆ ของกับข้าวอยู่ในกระเป๋าอย่างเดียว ไม่ได้ชิม ไม่ได้หม่ำด้วยเล้ย เซ็ง

มี้อิ่มแล้ว ก็กลับขึ้นรถ นั่งรถกันต่อ ... ผมก็หลับๆ ตื่นๆ นั่งๆ นอนๆ เดินเข้าๆ ออกๆ วนไปวนมา ... แล้วรถก็หยุดอีกที มี้บอกว่าถึงแล้วคร้าบ เย้ เย้ เย้

ถึงแล้วมี้ก็จับผมใส่สายจูง เป็นสัญญาณว่าผมจะได้วิ่งเล่นครับ ... โอ้ สนามหญ้านุ่มๆ กว้างๆ ผมเดินสำรวจมุมนั้นมุมนี้สนุกไปเลยครับ ... มี้กับปี๊ผลัดกันมาจูงผมวิ่งเล่นครับ แล้วก็ชอบบ่นว่า ผมชอบสำรวจไปทางเล็กๆ แคบๆ คนตัวโตๆ เดินไม่ได้ ... โธ่ งั้นปล่อยผมวิ่งเล่นเองก็ได้นะครับ

ผมวิ่งเล่นยังไม่จุใจก็โดนอุ้มเข้าบ้านครับ ... มี้บอกว่าขอพักก่อน อากาศร้อน ขอพักรอเย็นๆ กว่านี้อีกสักหน่อยจะพาไปเล่นน้ำ ... อ่ะ ก็ได้ รอก็ได้

ผมรอไปก็คอยฟัง คอยจ้อง ว่ามี้จะลุกเดินไปไหน ... พอมี้คว้าสายจูง ผมก็ผุดลุก ตาวาวทันที

แต่ ....................................................................................................................................................

มี้ไม่ได้พาผมมาเดินเล่นสนามหญ้า พาผมมาที่ไหนครับเนี่ย ... โอ้ ทำไม มันโล่งงงงงงง กว้างงงงง แล้วพื้นก็หยุ่นๆ แบบนี้ ... โอ้ โม่ ใจเสียครับ

ตาย ตาย ตาย แล้วมี้ยังจะจูงผมไปตรงน้ำที่ดังโครมๆ ที่เห็นไกลๆ นั่นด้วย ... โอ๊ย ตายแล้ว ไม่อาวววว ผมไม่อยากไป ผมไม่ไปปปปปปปปปปปปปปป

มันน่าสนุกตรงงไหนเนี่ย ไอ้พื้นหยุ่นๆ เสียงน้ำดังครืนๆ ทำไมมี้ถึงพาผมมาที่นี่ ทำไมไม่พาผมไปสนามหญ้า ... ฮือออออออ ผมต้องการสนามหญ้า

มี้เห็นผมงอแง เลยอุ้มผมแทนครับ ... ค่อยยังชั่ว เกาะอยู่บนแขนมี้แบบนี้ก็ค่อยสบายหน่อย เอาเลยครับ มี้จะเดินนานแค่ไหนก็เต็มที่เลยครับ

แต่มี้เดินแป๊บเดียวก็กลับเข้าบ้านครับ ... ผมเลยได้เดินเล่นบนสนามหญ้าอีก แหม แบบนี้แหละ ที่ผมคุ้นเคย ... แต่ผมเดินเล่นยังไม่หนำใจ มี้ก็จะจูงผมเข้าบ้านแล้ว ไม่อาววววว ขอผมเดินอีกนิดนะครับ

เฮ้อ ผมมันหมาน้อยตัวนิดเดียว จะต้านแรงมี้ไหวได้ยังไง ... ทิ้งตัวนั่ง แล้วเอาเท้ายันเต็มที่ ถ่วงเวลาไว้ได้นิดหน่อยแค่นั่นแหละครับ เพราะแป๊บเดียวมี้ก็เดินมาอุ้มผมเข้าบ้านไปเลย

มี้มาเตรียมตัวออกไปนั่งหม่ำข้าวครับ ... มื้อนี้ผมได้นั่งเก้าอี้ตัวเดียวกับมี้ ไม่ต้องนอนทำตาปริบๆ อยู่ในกระเป๋าเหมือนเคย เลยโดดไปนั่งตักซะเลย นุ่มสบายดี นั่งมองนั่นมองนี่ไปเรื่อยๆ

มีพี่เจ้าถิ่นสี่ขาเหมือนผมเยอะเลยครับ ... ผมอ่ะอยากลงไปเล่นกับเค้า แต่มี้อ่ะห้ามไว้ บอกว่าผมตัวนิดเดียว ไปกวนใจพี่เค้า เดี๋ยวผมจะโดนงั่ม ... เฮ้อ อดเล่นเลย

พอมี้อิ่ม ก็กลับเข้าบ้าน ให้ผมได้วิ่งเล่นในบ้านอีกสักหน่อย ... ก่อนที่มี้จะปิดไฟ เป็นสัญญาณว่าได้เวลาเข้านอน

ตอนเช้ามี้ตื่นจัดการธุระเรียบร้อย ก็พาผมไปเดินเล่นครับ ... มี้บอกให้ผมเดินได้เต็มที่ เพราะเดี๋ยวเราจะกลับกันแล้ว ... อาไร้ ผมยังเที่ยวไม่จุใจเลย

มี้บอกว่าปี๊มีธุระต้องรีบกลับ ไว้มี้จะพาผมมาเที่ยวใหม่ ... ก็ได้ แต่ขอสนามหญ้ากว้างๆ นะคร้าบบบบ ไม่เอาพื้นหยุ่นๆ กับน้ำดังครืนๆ นะครับ โม่กลัว

ไว้โอกาสหน้า เจอกันใหม่นะคร้าบ ... ตอนนี้โม่ขอไปพักก่อนนะครับ สวัสดีคร้าบบบบบบบบบบบบบ