ไม่ได้จะโฆษณาผลิตภัณฑ์ของลอรีอัลนะคะ ขอยืมแค่ประโยคเด็ดมาใช้เท่านั้นค่ะ ... เพราะประโยคนี้ "คุณค่าที่คุณคู่ควร" เป็นประโยคฮิตติดปากของหมวยบี ที่หยิบมาประยุกต์ใช้วลาเจอของถูกใจค่ะ
เวลาหมวยบีไปช้อปปิ้ง แล้วเจอของโดนใจ ประโยค "คุณค่าที่ดิฉันคู่ควร" จะหลุดออกมาจากปาก พร้อมกับหน้าตาภูมิใจ ... ฟังแล้วให้อารมณ์ประมาณว่า ของชิ้นนั้น เกิดมาเพื่อดิฉัน มันลงตัวพอเหมาะพอเจาะที่สุดแล้ว ... และสุดท้ายก็ต้องสอยเจ้าของชิ้นนั้นกลับบ้านมา
หรือถ้าหมวยบีไปเจอไอเท็มอะไรที่อยากได้มากๆ "คุณค่าที่ดิฉันคู่ควร" จะเป็นเหตุผลหลักที่ทำให้ตัดสินใจซื้อได้ง่ายขึ้น ... แต่ถ้ามีใครยับยั้ง หรือ มีเหตุที่ทำให้ยังซื้อไม่ได้ หมวยบีก็จะเพ้อถึงไอเท็มนั้น แล้วรำพึงว่า "มันเป็นคุณค่าที่บีคู่ควรจริงๆ นะพี่" ... จ้า รู้จ้า เข้าใจจ้า
ฟังแล้วก็เข้าใจอารมณ์ของหมวยบีนะคะ ว่ามันลงตัวพอเหมาะ ถูกอกถูกใจขนาดไหน ... จนเมื่อวันศุกร์เจอเข้ากับตัวเอง ถึงได้เข้าใจกระจ่างแจ้งถ่องแท้
ระหว่างเดินเล่นฆ่าเวลารอดู UP ก็แวะไปที่ XXI Forever ร้านเสื้อเจ้าประจำ เข้าไปโฉบเล่นๆ เพลินๆ ... คนดีเจอเสื้อเชิ้ตถูกใจ ลองแล้วลงตัว ต้องสอยกลับบ้าน ... แต่ฝากพนักงานไว้ก่อน ให้เราเดินเล่นดูก่อนว่าจะเสียทรัพย์ด้วยรึเปล่า
เราเองไม่อยากได้เสื้อใหม่ กะเดินดูเพลินๆ แค่นั้น แต่คนดีเห็นมีเสื้อเชิ้ตลายสก็อตหลากสีหลายแบบ อยากเห็นเราลองใส่ ... เราเองไม่เคยคิดจะซื้อเสื้อเชิ้ตลายสก็อตมาใส่ เพราะมีความเชื่อส่วนตัวว่า เสื้อเชิ้ตลายสก็อตเป็นเสื้อปราบเซียน ถ้าเลือกแบบ เลือกสีไม่ดี มีดับได้ง่ายๆ ... ที่คิดจะใส่แล้วดูแก่นแก้วเป็นลูกสาวกำนัน อาจจะพลาดพลั้งกลายเป็นคนงานไร่อ้อย
คนดีคะยั้นคะยอว่าช่วยลองให้ดูหน่อยเหอะ นะ นะ นะ ... เอ้า ลองก็ลอง ก็แค่ลอง พลาดพลั้งมัวหมอง ก็ขำกันอยู่แต่ในห้องลองเท่านั้น ... แล้วก็เลือกเสื้อเชิ้ต 2 แบบ จากหลากหลายแบบ หยิบติดมือเข้าไปลอง
ตัวแรก เชิ้ตลายสก็อตสีแดงดำ ดูเผินๆ เหมือนลายผ้าขาวม้า ... ลองใส่แล้วพอดีตัวเป๊ะ อกพอดี ช่วงตัวพอดี เรียกว่าเข้ารูปพอดี ความยาวกำลังดี ... ใส่แล้วอึ้ง เฮ้ย มันจะพอเหมาะพอเจาะลงตัวพอดีอะไรแบบนี้
ตัวที่สอง เชิ้ตลายฟ้าอมเขียว แทรกลายเส้นสีน้ำตาล มีเชือกเส้นเล็กให้ผูกด้านหลัง ... ลองใส่แล้ว สีสวยดีค่ะ ดูไม่เหมือนผ้าขาวม้า ความยาวกำลังดี แต่ช่วงอกดูพองๆ ถึงแม้จะลองผูกเชือกด้านหลังแล้วก็ยังดูพองๆ ฟูๆ พิกล
คนดีบอกว่า จริงๆ ก็โอเคทั้ง 2 ตัว ใส่แล้วไม่กลายเป็นสาวไร่อ้อย ... เพื่อความมั่นใจเลยหยิบตัวแรกมาลองใหม่อีกครั้ง พอลองใส่รอบสอง ประโยค "คุณค่าที่คุณคู่ควร" ก็ลอยเข้าหัวมาทันที วินาทีนั้น เข้าใจอารมณ์ของหมวยบีอย่างกระจ่างใจ ว่าความรู้สึกมันเป็นแบบนี้นี่เอง
ที่ไม่ได้ตั้งใจจะซื้อเสื้อ เลยมีเหตุให้เสียทรัพย์ตามคนดีไปด้วยจนได้ค่ะ ... เพราะ "คุณค่าที่คุณคู่ควร" แท้ๆ
14 ความคิดเห็น:
เสื้อตัวนั้นมันเป็น "คุณค่าที่...แม่สาวไร่อ้อยคู่ควรจริง ๆ" 555
จริง ๆ ก็สวยนะ รอดูตอนใส่ออกมาโชว์อีกที ศุกร์นี้เลยเป็นไง
big_birdy
อยากเห็นขึ้นมาทันทีเลย
ว่าคุณค่าที่คุณตั๊กคู่ควรเนี่ย
หน้าตามันจะเป็นยังไงน๊อ
อารมณ์ "คุณค่าที่คุณคู่ควร" เนี่ย
เกิดขึ้นกับตัวเองบ่อยๆเหมือนกันค่ะ
^ ^
^^
คุณตั๊กขร๋า แนทมาขอข้อมูลร้านทำผมอะ
ว่าชื่อร้านไร อยู่แถวไหนและขอเบอร์โทรด้วยค่ะ
อยากไปทำผมใหม่ทรงใหม่อะค่ะ
อยากเห็นเสื้อใหม่จัง ใส่โชว์ด่วน ๆ
แล้วจะฟันธงให้ว่าเหมือนลูกสาวกำนัน หรือสาวไร่อ้อย
555++
BeMuay
อยากจะบอกว่าหลังจากที่ติดตามอ่านไดฯคุณบีหมวยมาตลอดเนี่ย
พอมาอ่านบล๊อกหน้านี้ของคุณตั๊กเข้าไปอีก ยิ่งทำให้คิดถึงหนังสือ
Confessions of a Shopaholic หรือ คำสารภาพของสาวนักช็อป
รู้สึกได้ว่าคุณบีหมวยเหมือนเป็นนางเอกหนังสือเล่มนี้จัง
Rebecca Bloomwood : "Hermes ใบนี้มันเกิดมาเพื่อเป็นของชั้น" "ผ้าพันคอแคชเมียร์ Burberry สี shocking pink ผืนนี้มันจะดูดีเมื่ออยู่บนคอของชั้นเท่านั้น" "ชั้นเกิดมาเพื่อจะต้องใส่ Jimmy Choo คู่นั้น" พูดง่ายๆคืออะไรๆที่ถูกใจคุณเธอ มันก็จะเกิดมาเพื่อเธอ และเธอเท่านั้นที่เกิดมาเพื่อเป็นเจ้าของมัน เหมือน "คุณค่าที่ดิฉันคู่ควร" นี่แหละค่ะ
ฝากถึงคุณบีนะคะ ว่าถ้ายังไม่เคยอ่าน ไม่แนะนำให้อ่านคะ อ่านแล้วต่อมชอปปิ้งทำงานดีเกินเงินในกระเป๋าแน่ๆคะ ขนาดคนห่างไกลของแบรนด์อย่างพัช อ่านแล้วยังเกิดกิเลสติดหนึบมาทุกเล่มเลยคะ หรือว่าถ้าอ่านแล้ว มีอาการ Shopaholic แบบหนังสือบ้างรึเปล่าคะ?
^_______________^
อยากเห็นสาวไร่อ้อย เอ๊ะ หรือว่าจะเป็นลูกสาวกำนัน
.......
ไหนอ่ะ ไม่เห็นใส่มาให้ดูมั่งเลย
ชักอยากเห็นซะแล้วสิ
คิก คิก
ใช่ อยากเห็น ศุกร์นี้ไปเที่ยวไหนกันอ่าะ
เที่ยวกับบ่อย ๆ จริง เพื่อนในได อ่านไปก็ตาวุกวาว
คุณตั๊กเขียนได้เห็นภาพคุณหมวยบีมาก ๆ
แต่จินตอนที่เป็นคนตั๊กไม่ออก ก็คุณตั๊กดูนิ่ง เงียบ เวลาคุณค่าที่คุณคู่ควรคงเป็นคนละฟิวกับ Rebecca อิอิ
อย่าลืมใส่มาอวดนะค่ะ
อ่านแล้วเข้าใจอารมณ์คนเขียนนะ ขำ ๆ
แต่ซีเรียส กับ คำว่า สาวไร่อ้อย
ถ้ามีสาวไร่อ้อยมาเล่นเนท แล้วอ่านเจอ เค้าจะเสียใจมาก ถ้าเราใส่เสื้อผ้าแล้วพูดว่าเหมือนสาวไร่อ้อย ตีความได้สองอย่าง คือ เค้าดูดีเหมือนเรา หรือเราดูดีเหมือนเค้า
ซึ่งมันไม่ดีทั้งสองอย่าง เนื่องจากว่า เรากำลังสื่อความหมายว่า เค้าแตกต่างจากเรา ในลักษณะที่ด้อยกว่า
อันนี้มันเป็นเรื่องทัศนคติ พี่ทราบว่า คุณน้องตั๊กไม่ได้ตั้งใจ
บางคนอาจจะคิดว่าเป็นเรื่องเล็กน้อย ไม่รู้จะพูดอย่างไร มันเป็นเรื่องละเอียดอ่อน
มันเป็นเรื่องการแบ่งชั้นกลาย ๆ
ยังไงก็ลองฝึกใจดูนะ สาวไร่อ้อย หรือ สาวไร่ไหน ก็ไม่ได้แตกต่างไปจากเรา มีความน่ารักเหมือนกัน ปลูกอ้อยให้เรากิน เก่งกว่าเรา ถ้าเหมือนเค้าได้ เราควรจะดีใจ
ถึงคุณ July ค่ะ
เคยอ่านแล้ว บีว่าบีไม่ได้ช้อปมากมายอย่างรีเบคคานะ
เพราะบีไม่มีตังค์ขนาดนั้น ถ้ามีตังค์เยอะก็คงไม่แน่ เหอ เหอ
อ่านแล้วไม่ได้กระตุ้นต่อมช้อปเท่าไร แอบคิดเล็ก ๆ ว่า
ถ้าเป็นอย่างตัวละคร หายนะทางการเงินคงมาเยือน
แค่นี้ก็แอบมาด้อม ๆ มอง ๆ เตรียมเคาะประตูเรียกหาแล้ว
คิดไว้ลึก ๆ ในใจว่า ถ้ามีโอกาสได้ไปอเมริกา
มีเงินซื้อตั๋วเครื่องบิน จะต้องมีเงินช้อปอีกประมาณแสนนึง
จะไปช่วงวันชาติอเมริกา และจะตามหาเอ้าท์เล้ทเซลล์ต่าง ๆ
วันนั้นมาถึงคงช้อปกระจาย แต่ถ้ามีวันนั้นจริง
บีคงต้องรวยมากอ่ะ ก่อนอื่นต้องหาแฟนเศรษฐีคนใหม่ซะก่อน
แล้วก็ฝันต่อไป...
BeMuay
*คุณYuri
คิดอยู่เหมือนกันค่ะ ว่าจะมีใคร sensitive กับตัวอย่างที่ยกมาเปรียบเทียบรึเปล่า ... ยินดีรับฟังความคิดเห็น และขอบคุณมากค่ะ
ต้องขอชี้แจงว่า ตอนเขียน ไม่ได้ "ขำๆ" และไม่มีเจตนาที่จะแบ่งชนชั้น หรือ ยกตัวอย่างเพื่อบ่งชี้ว่าใครดีกว่า แย่กว่า สวยกว่า ขี้เหร่กว่า ... ไม่ได้คิดอย่างนั้นเลยค่ะ
แต่ใช้ "ลูกสาวกำนัน" กับ "คนงานไร่อ้อย" เปรียบเทียบเพื่อให้คนอ่านจับ "ภาพความคิด" ที่คุ้นตาได้เท่านั้นค่ะ
เพราะภาพจากหนัง ละคร ที่เห็นผ่านตามานักต่อนัก ... มักจะให้ "ลูกสาวกำนัน" สวมเสื้อเชิ้ตลายสก็อตพับแขน กับกางเกงยีนส์ขาสั้น ขาสามส่วน ... ในขณะเดียกัน "คนงานไร่อ้อย" หรือ "สาวไร่อ้อย" ก็มักจะใส่เสื้อเชิ้ตลายสก็อตแขนยาว แต่งตัวมิดชิด คลุมหน้า คลุมผม สวมหมวก
นี่คือ "ภาพความคิด" ที่คุ้นตาค่ะ ... เหมือนกับถ้าพูดถึง เด็กสกอย์ ก็จะเห็นภาพ เด็กที่ใส่กางเกงขาสั้นลายๆ กับ เสื้อยืดตัวเล็กๆ
เสื้อผ้าเป็นแค่เครื่องนุ่งห่มที่ปกปิดร่างกาย และบ่งบอกบุคลิกของผู้สวมใส่ แต่ไม่ใช่เครื่องตัดสินว่าใครจะดีกว่า ด้อยกว่า ... เช่นเดียวกับอาชีพของแต่ละคนก็ไม่อาจตัดสินได้ว่าใครมีคุณค่ากว่า เก่งกว่า หรือ สำคัญกว่า
ภายใต้เสื้อเชิ้ตลายสก็อตรุ่มร่าม ผ้าคลุมผมและหมวกที่ปิดบังเนื้อตัวหน้าตา อาจจะเป็นสาวผิวขาวผ่อง สวยหวานกว่าสาวเมืองกรุงก็ได้ค่ะ
คนทุกคนมีความงดงามอยู่ในตัว และทุกอาชีพก็มีความสำคัญ เป็นฟันเฟืองเล็กๆ ในสังคมใหญ่ๆ ... ขึ้นอยู่กับมาตรฐานของคนมองแต่ละคนว่าจะเห็นอย่างไร รู้สึกอย่างไร
ตอนไปปฏิบัติธรรมมีป้ายบอกว่า "อย่าพิจารณาคนอื่น แต่ให้พิจารณาตัวเอง" ก็ยังจำมาปฏิบัติอยู่ค่ะ
ความแตกต่างไม่ได้แสดงว่าใครดีกว่าใคร เราล้วนเป็นคนเหมือนกัน เท่าเทียมกันค่ะ ... ไม่กล้าตัดสินคนอื่น หรือบอกว่าตัวเองดีกว่าหรอกค่ะ
เตือนตัวเองให้ทำหน้าที่ให้ดีที่สุด และไม่สร้างความเดือดร้อนให้คนอื่นอยู่ตลอดค่ะ
คุณตั๊กเคลียข้อสงสัยของคุณ ํYuri ไ้ด้ชัดแจ้งจริง ๆ ค่ะ ไม่มีใครดูดูกใครหรอกค่ะ แค่เป็นเรื่องเปรียบเทียบให้เห็นภาพเท่านั้น
big_birdy
^____^!~
แสดงความคิดเห็น