ตัดผม...ตัดเหมือนไม่ได้ตัด

ครั้งล่าสุดที่ทำผม ก็ราวๆ 2 เดือนแล้ว ยืดผม ทำทรีทเมนท์ ทำสี และตัดให้เป็นทรง ... ใช้เวลาทำนาน เสียทรัพย์ไปหลายบาท แต่พี่ช่างประจำก็บอกว่า อีก 5-6 เดือนค่อยมาเจอกัน

ผ่านมาได้ 2 เดือนก็อยากกลับไปให้พี่เค้าเล็มผมให้เป็นทรงสักหน่อย รู้สึกว่าผมเริ่มยาวแล้วไม่เข้ารูปเข้ารอยยังไงชอบกล ... บวกกับคนดีที่นึกอยากตัดผมอยู่เหมือนกัน เลยชวนกันไปตัดผมหลังเลิกงานซะเลย

โทรนัดคิวเรียบร้อย ถึงร้านก็นั่งรอสักพัก พอพี่เค้าดูแลลูกค้าเรียบร้อยก็แวะมาทักทายมาถามว่าจะทำอะไร ... แล้วก็ถามถึงผมที่ยืดไปว่าเป็นยังไง ดูสภาพผม และดูความยาวของผม สรุปว่า จะเล็มผมให้ แล้วอีกสัก 3-4 เดือนค่อยมาดูกันว่าจะทำสี หรือ ทำอะไรดี ก่อนจะส่งตัวเราให้ช่างสระ

ช่างสระผมเรียบร้อย ไดร์แห้ง ก็ปล่อยให้นั่งรอสักพัก เพราะช่างมือหนึ่งติดลูกค้าอยู่ ... ไม่เป็นไร นั่งรอได้ สบายมาก นั่งมองกระจก พินิจพิจารณาทรงผมตัวเอง พอไดร์แล้วก็ดูเป็นรูปเป็นทรงดี จริงๆ ยังไม่ต้องตัดก็ได้ จากที่จะไว้ยาวแล้วจะโดนตัดออกเยอะมั้ยน้อ จะเปลี่ยนทรงรึเปล่า

พอช่างมือหนึ่งมาถึง ก็จัดการสไลด์ปลายผมด้านข้างฝั่งซ้ายออกหน่อย ด้านข้างฝั่งขวาออกอีกนิด ก่อนจะสไลด์ผมปัดๆ ด้านหน้าอีกจิ๊ดนึง ... เสร็จแล้ว

พี่เค้าบอกว่ายังไม่ถึงรอบที่จะต้องทำ สไลด์ออกให้นิดหน่อยแค่นี้ก็พอ ไว้รอเดือนหน้ามาทำทรีทเมนท์ แล้วมาดูกันอีกทีว่าจะตัดเพิ่มมั้ย อยากให้ไว้ยาวไปก่อน แล้วค่อยทำสี วันนี้คิดแค่สระ-ไดร์ก็พอ ... เออ ดีแหะ

ส่วนคนดีได้ตัดออกไปเยอะหน่อย ผมสั้นขึ้นอีกนิด แต่ก็ใกล้เคียงกับทรงก่อน ... และได้เรียนรู้การเซ็ทผมแบบมูส เปลี่ยนจากการใช้แว๊กซ์แบบเดิม

ตัดผมเสร็จก็เดินช้อปปิ้งซื้อของในคาร์ฟูร์อีกหน่อย แล้วก็เตรียมกลับบ้าน ... กำลังจะไหลลงบันไดเลื่อน คนดีก็เห็นเจ๊ปี้ กับ คุณกี้ศรี เดินมาพร้อมสมาชิกที่ทำงาน แวะทักทายกันนิดหน่อย ก่อนจะแยกย้ายกันไป

วันรุ่งขึ้นไปทำงาน น้องที่ออฟฟิศเห็นผมแล้วสงสัยว่าจะไปตัดผม ทำไมกลับมาเหมือนเดิมเลย ... เลยบอกว่าช่างไม่ยอมตัดให้ เล็มให้จิ๊ดเดียว เลยได้ผมที่ตัดแล้วเหมือนไม่ได้ตัดนี่แหละ ... รออีก 3-4 เดือนค่อยกลับไปทำการเปลี่ยนแปลงทรงผมแล้วกัน