เล่นเป็นเด็กๆ

การได้ทำตัวเป็นเด็กๆ เล่นอะไรซนๆ ก็สนุกดีนะคะ ... ถึงแม้อายุจะเข้าเลข 3 แล้ว แต่ลองเล่นซนๆ บ้าง ก็สร้างสีสันดีค่ะ

ใกล้ๆ บ่ายสามเริ่มหิว และก็ง่วง คิดว่าถ้ายังนั่งอยู่หน้าคอมฯ คงสัปหงกแน่ๆ ... พอได้ขยับตัว ที่ง่วงงุนก็ค่อยยังชั่ว เดินขึ้นไปชั้นบนไปหาสาวๆ จะไปเช็คดูว่ามีขนมอะไรรองท้องได้บ้างมั้ย ... กะจะไปถามหมวยบีว่ามีขนมตุนไว้รึเปล่า แต่ขึ้นไปหมวยบีไม่อยู่ที่โต๊ะ

อ๊ะ ไม่เป็นไร นั่งรอก็ได้ หย่อนก้นนั่งลงที่เก้าอี้สาวฝน ลูกน้องหมวยบี ... นั่งหมุนไปหมุนมา แป๊บเดียว ตัวซุกซนที่ซ่อนอยู่ก็วิ่งปรู๊ดขึ้นมา พร้อมๆ กับที่มองเห็นมุมที่จะซนได้

มุมที่ว่าคือ มุมใต้โต๊ะทำงานของสาวบี ตรงมุมโต๊ะที่เชื่อมกันระหว่างโต๊ตอมฯ กับ โต๊ะทำงาน จัดเป็นมุมอับ ที่มีซอกแคบๆ ... หันไปถามสาวแตง ลูกน้องอีกคนของหมวยบี ว่า "ถ้าพี่มุดเข้าไปซ่อนตัวในนั้น จะได้มั้ย"

สาวแตง "ก็น่าจะได้นะพี่"

"แตงว่าผลมันจะคุ้มค่าน่าลองมั้ย"

สาวแตง "คุ้มพี่" ... ได้ยินประโยคนี้ปุ๊บ ก็เดินไปมุดตัวเข้าไปซ่อนใต้โต๊ะหมวยบีทันที เก็บคอ งอเข่า นั่งกอดขาไว้แบบพยายามทำตัวเล็กที่สุด ... แล้วก็เลื่อนเก้าอี้ทำงานของหมวยบีมาบังไว้ หันหน้าเก้าอี้ออกด้านนอก เหมือนที่หมวยบีชอบหันออกไป

นั่งขดตัว กอดเข่า เกยคางไว้ หลังติดมุมโต๊ะ หัวก็ชนพอดี ... กวาดตามองมุมต่างๆ ว่าจะเก็บตัวได้มากกว่านี้อีกมั้ย ลองเล็งว่าหมวยบีจะมองเห็นเท้ารึเปล่า ... แล้วก็นึกได้ว่ามีมือถืออยู่ในกระเป๋ากางเกง เลยรีบเหยียดขา ความหามือถือ หยิบมาปิดเสียง แล้วหดขาขดตัวจัดระเบียบร่างกายให้เรียบร้อยเหมือนเดิม

เวลาผ่านไปพอสมควร หมวยบีก็ยังไม่เข้ามา สาวแตง ก้มลงมาดู พร้อมกับเสียงทักว่า "ยังไหวอยู่รึเปล่าพี่" ... "โอเคจ้า"

นั่งฟังเสียงน้องๆ เดินไปมา มองขาที่เดินผ่านตา ฟังเสียงประตูห้องเปิด-ปิด รอเวลาว่าเมื่อไหร่หมวยบีจะมา ... ระหว่างรอก็ไตร่ตรองว่า วันนี้หมวยบีนุ่งกางเกงมา ถ้าเอามือจับขา จะรู้สึกมั้ย แล้วจะตกใจจนถีบเรารึเปล่า หรือจะจับที่แขนดี แต่ถ้าน้องตกใจสะบัดมือ จะกระแทกมุมโต๊ะจนเจ็บตัวมั้ย

ระหว่างไตร่ตรองหาวิธีแกล้งก็นึกแวบขึ้นมาได้ว่า นี่อายุ 33 แล้วนะเนี่ย ยังเล่นเป็นเด็กๆ เลย ... ต๊าย ตาย แล้วเราเนี่ย อาวุโสเกือบที่สุดแล้ว นายรู้เข้าจะว่ายังไงน้อ

กำลังคิดและอนาถใจกับตัวเอง ก็ได้ยินเสียงเปิดประตูเข้ามา และเสียงเดินไปอีกทาง อ๊ะ อ๊ะ หมวยบีแน่ๆ เลยนั่งขดตัวจัดระเบียบร่างกายให้มิดชิดที่สุด ... รู้สึกหมวยบีจะเดินไปแวะเม้าท์กับสาวๆ อีกมุมนึงอยู่ ไม่เป็นไร รอได้ สบายมาก

พักเดียวเท่านั้น ก็เห็นขาเหยื่อที่รอเดินเข้ามาพอดี แล้วหมวยบีก็หย่อนก้นนั่งบนเก้าอี้ ค่อยๆ หมุนตัวหันหน้ามาทางโต๊ะคอมฯ ... พอแขนที่หมุนมา อยู่ในองศาที่จะยืดแขนไปจับได้ เราก็ค่อยๆ ยื่นมือไปกำรอบข้อมือหมวยบี กำแน่นๆ พอสมควร ก่อนจะบีบเบาๆ แล้วผลักออกไป

"ว๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย"

หมวยบีร้องเสียงหลง เสียงกรีดร้องด้วยความตระหนกตกใจสุดขีด และบอกความรู้สึกได้ว่าขวัญกระเจิง ... โชคดีที่เราจับแขนน้องแล้วผลักออก และน้องเองก็ตกใจแล้วถอยตัวออกด้วย ไม่งั้นถ้าตกใจแล้วถีบกลับมานี่คงแย่

สาวๆ อีกมุมนึงที่หมวยบีไปแวะคุยด้วย ได้ยินเสียงร้องก็ตกใจรีบเดินมาดู ... แต่สาวๆ ฝั่งที่ใกล้หมวยบี ขำกลิ้งค่ะ เพราะน้องรู้ว่าเรามุดตัวเข้าไปซ่อนอยู่ ... ส่วนหมวยบี ต้นเสียง จากที่ขาวอยู่แล้ว ยิ่งขาวซีด แต่พอตั้งสติได้ก็หันมาโวยเราทันที

"โหย เข้าไปซุกอยู่ได้ แล้วโผล่มาแต่มือ ตกใจหมดเลย นี่ถ้าบีไปยืนคุยนานกว่านี้พี่ไม่แย่เหรอ คิดได้ไงเนี่ย มาซุกอยู่นานรึยัง"

สาวๆ อีกมุมพอรู้สาเหตุก็ร่วมด้วยช่วยกันขำ ในความพยายามของเรา แล้วก็ประนามหมวยบีว่า มองไม่เห็นเลยรึไง ไม่ได้สังเกตสังกาอะไรเลยเหรอ ... หมวยบอกว่าไม่เห็นเลย ไม่ได้สังเกตเลย ใครจะไปคิดว่าจะไปซุกตัวอยู่ได้ ซอกนิดเดียว

หมวยถามว่าตั้งใจขึ้นมาแกล้งกันเหรอ "ป่าววววว หิว และ ง่วง เลยขึ้นมา พอดีมองเห็นซอกโต๊ะ เลยมุดเข้าไปซ่อนตัว" ... พอแกล้งได้สมใจ ก็ขอขนมหมวยบีหม่ำต่อ ได้ขนมรองท้องแล้ว หายง่วงเป็นปลิดทิ้ง เลยกลับลงมานั่งทำงานได้อย่างสบายใจ

พอสาวๆ ที่ออกไปงานข้างนอกกลับมา ก็เล่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นให้ฟัง พอฟังแล้วก็ฮาาาาาาาาาาาาาา กันถ้วนหน้า ... ฮิ ฮิ ว่างๆ ไว้จะหาโอกาสไปแหย่สาวๆ แบบนี้อีกดีกว่า เล่นเป็นเด็กๆ บ้าง ก็สร้างสีสันในการทำงานได้อีกแบบ ... ว่าแต่เหยื่อรายต่อไปจะเป็นใครดีน้อ